2012.06 Duitsland en Oostenrijk

Oostenrijk en Duitsland

2012 Duitsland en Oostenrijk

14 juni 2012
In de namiddag gestart richting Limburg voor onze 1e stop. Via de A15, A16, Tilburg, Eindhoven over de A2 richting Maastricht van de snelweg af bij afslag Thorn. Aan De Waterstraat in Thorn zijn op een grote parkeerplaats drie plaatsen voor campers. Er stond 1 camper, dus plek zat. De etappe over de snelweg zit erop.

15 juni. Vanaf vandaag alleen maar binnendoor. Via Ittervoort en Kinrooi door een stukje België weer terug in Nederland: Susteren en Nieuwstadt. Richting Gangelt, Geilenkirchen en Düren naar Daun. Door fraai, bosachtig en heuvelachtig gebied van de Eifel rijden we richting de Moezel om uiteindelijk via Wittlich en Monzel naar onze volgende stop te gaan in Morbach Hoxel. Een fraaie CP met slechts vijf campers op een groot veld. Wij kunnen er makkelijk bij. De vriendelijke platzwart komt het staangeld innen.

16 juni. Verder nu door Duitsland. Richting Kaiserslautern, naar Johanniskreuz en over de B48 door het Pfälzer Wald met een hoogte tot 600 meter en veel bos, over de Deutsche Alleestrasse. Een bochtige weg met op deze zaterdag uiteraard veel motorrijders en fietsers. Via het Rinnthal over de B10 richting Landau. Iets voorbij Speyer hebben we geluncht in de zon. Rond 14.00 uur is het 23 graden; we vertrokken vanmorgen met 12 graden. Verder richting Karslruhe en Bruchsal waar we over de Rijn gaan. Via Graben Neudorf over de B35 richting Bretten en Mühlacker. Vanwege het 150 jarig bestaan van de Feuerwehr is er groot feest in het dorp en komen we veel antieke brandweerauto’s tegen. We rijden richting Sindelfingen, kruisen een aantal keren de A8 en moeten vanwege wegwerkzaamheden diverse Umleitungen volgen. De vantevoren uitgezochte CP op de mix parking bij de sporthal vinden we niks. Slechts 45 minuten verder zuidwaarts vinden we een leuke CP in Rottenburg Am Neckar. Daar is nog plaats genoeg, luifeltje uit en lekker in het zonnetje buiten zitten.

17 juni. Vandaag het laatste stuk Duitsland op weg naar Oostenrijk. Vanaf Rottenburg door Hemmendorf naar de B27 en B32 naar Sigmarinen. Hier rijden we door de Schwäbische Alpen via Gammertingen bergop richting Riedlingen. Onderweg veel wild gezien. Helaas ook veel dode dieren, o.m. een vos en hermelijnen of fretten. Bad Buchau, Ingoldingen en Unteressenbach zijn maar enkele van de talrijke plaatsjes die we passeren. Na Leutkirch gaan we richting Kempten en langs Marktoberdorf over de B 472 naar Schongau en Bad Tolz. Vandaar de B13 langs Lenggries en de stuw richting de Achenpass. Helaas is de weg over de stuw afgesloten voor voertuigen hoger dan 2.50 meter. Nou zou dat met onze camper moeten kunnen, maar volgens ons hing de hoogtebalk op 2.20 m., dus terug richting Bad Tolz om het alternatief te rijden langs de Tegernsee via Bad Wiessee. Dat gaat prima, ondanks de drukte op de weg en het levert ons 48 kilometer meer mooie route op. Over de Achenpass rijden we Oostenrijk binnen en vinden al snel de camping in Achenkirch. Een grote camping, die op grote schaal wordt gerenoveerd. Een mooie plek krijgen we toegewezen. Het is ook nu de hele dag mooi zonnig weer met een temperatuur van tegen de 30 graden.

18 juni. Na het ontbijt de fietskleding aan voor een tocht langs de Achensee. Vanuit Achenkirch loopt een mooi fietspad met hier en daar wat stijgen en dalen langs de Achensee naar Pertisau van iets meer dan 15 kilometer. Goed te doen. Voor ons is deze streek redelijk bekend omdat wij in het verleden in Pertisau, maar ook in Maurach sneeuw-wandelvakanties hebben gehad. Het is druk met fietsers rond de Achensee en op diverse plekken wordt er volop aan de waterkant gerecreëerd. Onderweg op een bankje met uitzicht op de Achensee de boterhammetjes verorbert. Daarna door naar Pertisau. Aan de Achensee is vlak voor Pertisau een stationnetje voor een oude stoomtrein. Nou die trein hebben we gezien en geroken! Tjonge, wat een zwarte stinkrook kwam daaruit, lekker om in zo’n open rijtuig achter die roetwolk de rijden!! Omdat aan de westkant van het meer het fietspad ophoudt (er is wel een wandelpad) gaan we dezelfde route terug. Is niet erg, want je bent lekker buiten actief en hebt een prachtig zicht op dit grote meer. Terug in Achenkirch eerst een ijsje gescoord. Daarna een lekkere douche op de camping. De sanitairgebouwen op de camping zijn erg gedateerd maar wel schoon. Vandaar de nieuwbouw die waarschijnlijk in augustus van dit jaar klaar is. ’s Avonds lekkere schnitzels gegeten in het restaurant op de camping. Prima keuken. Volgens de weersverwachting gaat het rond 21.00 uur onweren. Nou helemaal niks dus. Maar ’s nachts om 2.00 uur worden we wakker van een werkelijk gigantische onweersklap, gevolgd door een onweersbui met flinke regen. Wat een herrie op het dak. Na ruim een half uur is het weer rustig.

19 juni. Na het ontbijt en servicen op de camping (vuil water lozen, vers water innemen) rijden we voor een verplaatsing van liefst 49 kilometer langs Maurach en de afdaling op de B181 bij de Kanzelkehre richting het dal van Jenbach. Onder de snelweg door langs Jenbach, over de B171 via Schwaz, Weer en Wattens naar Hall im Tirol. Als we bij de camping (Wintermobilpark) aankomen, kunnen we de camper parkeren voor de camping. Het is lunchtijd, dus even wachten op de campingbaas. Alle voor campers bedoelde plaatsen zijn bezet, maar op de camping zelf is nog plaats genoeg. Uiteindelijk krijgen we een mooie schaduwrijke plek met uitzicht op het berggebied ten noorden van Hall. Luifeltje en stoeltjes weer uit, een beetje Tweeten en Facebooken en lekker luieren voor de rest van de dag. Straks wat vlees bakken in de buitenlucht. Heerlijk zo tussen een internationaal gezelschap camperaars. Italianen naast ons, Engelsen en Nederlanders achter ons en vier Tsjechen met zes leuke, kleine kinderen aan de overkant.

20 juni. Ontbijtje buiten en daarna de fietskleding aan. Klaar voor de fietstocht naar Innsbruck. Bij de receptie van de camping hebben we een plattegrond gekregen om naar het fietspad naar Innsbruck te komen. Vanaf de camping terug naar de grotere weg, het spoor onderdoor en jawel, de radweg, links naar Kufstein en rechts naar Innsbruck. Langs velden vol sla en verderop aardbeien (zelf plukken) en links de Inn naast ons fietsen we naar Innsbruck. Een ritje van ongeveer 10 kilometer. De fietsen gestald bij de poort van de Altstadt en verder wandelend eerst naar de Tourist I voor een plattegrond. Daarna koffie met wat lekkers op een terras aan de rivier en toen al kuierend door de Altstadt met fraaie gebouwen en veel, heel veel toeristen. De Altstadt is niet zo groot. Ook zijn wij niet zo van die kerk- en museumbezoekers (of er moet iets heel bijzonders zijn) dus wij hebben flink buiten gekuierd. Wij op zoek naar dé toeristische attractie: een gebouw met een “gouden”dak van meer dan 2600 vergulde koperen plaatjes van plm. 15 cm doorsnede. We hebben wel drie keer dezelfde straten door gelopen, maar geen gouden dag te vinden! Blijkt dat gebouw te zijn ingepakt. Zijn ze het dak aan het oppoetsen vanwege de milieuvervuiling, zo weet een meneer van de Tourist I te melden. In de loop van de middag weer terug op de fiets naar de camping in Hall. Vanwege de weersvoorspelling (onweer en regen) hebben we de spullen alvast ingepakt, luifeltje ingedraaid en helaas binnen zitten eten. Een korte maar hevige bui met aardig wat onweer trekt over het dal.

21 juni. Toch weer fraai zonnig weer. Eerst afrekenen bij de receptie en daarna met de camper naar Wattens, een plaats iets verderop, voor een bezoek aan Swarovski Kristallwelten. Niet dat wij nou van de Swarovski fans zijn, maar ach, als je toch in de buurt bent. Deze fantasiewereld van kristal en kunst met veel lichteffecten en muzikale omlijsting (voor mij allemaal met wat “zweverige” muziek) waar je doorheen wandelt, laat je maar over je heen komen.
Na dit bezoek verder met de camper richting het Zillertal. Vanaf de B171 uit Innsbruck rij je rechtsaf zo de B181 het Zillertal binnen. Eerst een tunnel van 1.336 meter en dan verder langs Fügen en Uderns naar Aschau. Camping Aufenfeld (5 sterren!) is snel gevonden. Voor de camping zijn veel CP’s, maar die waren allemaal gereserveerd voor een VW treffen de komende dagen. We zoeken met de plattegrond in de hand een mooie plaats uit op deze grote camping. Nadat de camper is geïnstalleerd gaan we een stukje fietsen in het Zillertal. Langs de rivier en deels langs de spoorlijn van de Zillertalbahn loopt een prima geasfalteerd fietspad. Wij fietsen richting Zell Am Ziller waar we in de zon van een lekker ijsje genieten. Daarna weer terug naar Aschau. Ook nu ziet de lucht er weer dreigend uit. En jawel hoor, weer donder en bliksem en de nodige regendruppels. Ach, dat weet je in Oostenrijk, als het overdag maar mooi weer is……..

22 juni. En ja hoor, na het slechte weer van gisteravond vandaag toch weer een stralende dag. De ochtend begint dan wel met van die dikke wolkenranden tegen de bergwand aan, maar dat is wel een fraai gezicht. Vandaag weer op de fiets en nu richting Mayrhofen. Hoe verder je het Zillertal inrijdt, des te mooier wordt het. Het fietspad ligt deels langs de rivier de Ziller en deels langs de spoorbaan en is prima berijdbaar. Ook vandaag weer veel fietsers onderweg. Na iets meer dan 12 kilometer komen we aan in Mayrhofen. Ook een van de dorpen waar wij in het verleden in de winter een weekje wandelvakantie hebben gehouden. Het dorp in gelopen en bij een lokale Bäckerei gestopt voor een verfrissing met torte. Daar hebben we gezellig zitten kletsen met een stel Nederlanders over kamperen, camperen en de campings. Voor je het weet is het tijd voor de terugtocht. Onderweg bij een brug over de rivier nog een tijdje staan kijken naar schoolkinderen van een jaar of 10 die met vlotten de snel stromende rivier afgaan. Een leuk gezicht zo’n 30 gillende jongens en meiden met helm op in de rubberboten. Daarna nog weer even gestopt voor de meegenomen lunch en weer terug naar de camping. En ja hoor, hetzelfde als gisteren. Rond 19.00 uur weer regen.

23 juni. Vandaag verlaten we het Zillertal. Vanaf de mooie Camping, waar inmiddels al aardig wat VW busjes staan, rijden we via de B169, vlak na Zell Am Ziller naar de B165 naar het Gerlos dal. Eerst een flinke klim, met een prachtig uitzicht op het Zillertal achter ons en dan via Gmund door Gerlos langs de Speicher Durlassboden, een flink stuwmeer, naar de Mautstrasse over de Gerlospass (8 euro tol). Vlak voor de Gerlospass verlaten we Tirol en komen nu in Salzburg. Dit is het gebied van het Nationaalpark de Hohe Tauern. Vlak voor de afdaling met de 9 haarspeldbochten stilstaan op een P waar vandaan je een mooi uitzicht hebt op het dal waar Krimml in ligt en uiteraard de Krimml waterval. Er worden daar door iedereen veel foto’s gemaakt, ook wij doen dat natuurlijk. Vanaf dat punt begint de eigenlijke afdaling. De motorrijders “vliegen” om je oren, maar ja, dat zijn wij intussen wel gewend in de bergen. Al snel vinden wij de CP bij Hotel Krimmler Wasserfälle. Even melden bij de receptie. Na de lunch, het is inmiddels twee uur, trekken we de wandelschoenen weer aan voor een wandeling in de omgeving. Eerst richting de toegang tot de waterval en daarna door het bos terug naar het dorpje Krimml. Daar ontdekken we dat om 20.00 uur de Muzikkapelle een optreden verzorgt, dus na het eten weer terug naar het dorpsplein waar de Muzikkapelle en de schutterij al klaar staan voor het gemeentehuis. Even in marstempo een rondje om de kerk naar de muziektent. Het concert wordt gegeven ter gelegenheid van de opening van het toeristenseizoen en is tevens ter ere van de Sonnewende. Afgewisseld met Tyroler dans wordt ruim 1½uur gemusiceerd. En aan het eind, zo rond half tien, het is al aardig schemerig, worden vuren ontstoken op de bergkammen rondom Krimml. Een leuk gezicht.

24 juni. Na de vele fietskilometers van de afgelopen week is het nu tijd voor een paar wandelkilometers. Na een goede nachtrust, met op de achtergrond het geruis van het neerkomende water van de waterval staan we op. Het is een prachtige zonnige dag, dus we treffen het met het weer. Na het ontbijt lopen we naar de Krimml Wasserfall. De toeristenkaart die we bij het inchecken hebben ontvangen geeft gratis toegang tot de weg langs de waterval. Nou hebben we 25 jaar geleden deze tocht ook al eens gelopen, dus we weten wat ons te wachten staat. Iets na half twaalf beginnen we aan de klim van zo’n 400 meter. Veel korte steile stukjes langs het water en door het bos met uitzichtpunten op het neerstortende water. Het is redelijk druk op deze zondag. Aangekomen bij het 1e restaurant besluiten we door te lopen tot de bovenste waterval die op 1.540 meter begint. Na wat rustpauzes onderweg zijn we iets na half twee bij de bovenste waterval en gaan verder door het Krimmler Achental naar een Jausenstation (boerenrestaurant) dat op nog 30 minuten lopen richting de gletsjer ligt. Daar verorberen we een bauernommelette met uiteraard flink veel frisdrank erbij, want we hebben van de lange wandeling veel dorst gekregen.
De terugtocht gaat prima, windje in de rug door het dal en daarna weer de weg langs de waterval afdalen. Regelmatig blijft Gerda achterop tijdens zo’n wandeling. Dan komt ze weer een of ander #alpenviooltjeroosjevergeetmenietjeorchideetje# tegen en ja, dat #alpenviooltjeroosjevergeetmenietjeorchideetje# moet natuurlijk wel op de foto. Dat we onderweg ook nog oponthoud hebben door een stel koeien is nauwelijks het vermelden waard, want dat kun je verwachten in Oostenrijk. Ze hebben een bel om, dus je hoort ze goed. Iets na 17.00 uur zijn we weer beneden. Terug bij de camper eerst lekker douchen in het Hotel Krimmler Wasserfälle. De camper staat namelijk op een CP bij dit hotel en we kunnen daar gebruik maken van WC en douche. ’s Avonds hebben we in het restaurant van dit hotel lekker gegeten. IJsje toe, buikjes weer rond.

25 juni. Een regenachtige dag. Eigenlijk de eerste. Na het ontbijt en servicen van de camper rijden we vanaf Krimml over de B165 richting Mittersil. Langs de dorpen Wall in Pingau en Neukirchen Am Grossvernediger. Een hoge berg van 3.674 meter, maar dat is vandaag even niet te zien vanwege een dicht wolkendek. Verder langs Bramberg, ook een van de dorpen waar we in het verleden in hotels vakantie hebben gevierd. Na Mittersil begint de B168 richting Zell Am See. Panorama camping A ligt aan de oostkant van de See. Ook hier een vriendelijk welkom, de camping is voor ongeveer de helft bezet. De rest van de dag hebben we wat geluierd, gelezen en het reisverslag en de foto’s bijgewerkt en aan het eind van de middag toen de zon doorkwam nog een klein stukje gewandeld. Alvast de fietsen van de camper gehaald.

26 juni. En ja hoor, zoals verwacht weer een stralende dag, dus na het geluier van gisteren weer eens wat actiever. Vanaf de camping kom je zo op een fietspad rondom de See. Linksaf naar Zell Am See is slechts 4 kilometer en de helemaal rond is ongeveer 12 km. We fietsen door Zell Am See, met mooi uitzicht op het water tot voorbij de noordelijke punt van deze See. Bij Thumersbach hebben we aan het strandbad koffie gedronken en zijn daarna weer doorgereden (langs de camping) naar Zell Am See. Er is een flinke wind opgestoken waardoor we een plekje in de luwte uitzoeken om te lunchen. Het is vandaag redelijk druk met wandelaars en fietsers. Na een bezoek aan het dorp en een lekker ijsje gaan we weer terug naar de camping. Gelukkig heeft een mede camperaar de luifel van de camper ingedraaid vanwege de wind. Kijk, dat is nog eens aardig als ze zo op je spullen letten.

27 juni. Met een beetje regenachtig weer verlaten we vandaag Oostenrijk. Via Maishofen en Saalfelden (nog even diesel getankt voor 1,324) over de B311 door het fraaie Saalachtal richting Lofer. Langs de Loferer Alpen over de B178 en door 2 tunnels Duitsland weer in. Over een klein stukje Deutsche Alpenstrasse bereiken we Inzell. De (gratis) parkeerplekken voor campers zijn niet meer in gebruik. Maar gelukkig, iets verder van de parking is een fraaie nieuwe camping. En daar zijn campers welkom, of op de camping of op het voorterrein tegen een gereduceerd tarief, met elektra en de mogelijkheid om van het sanitair gebruik te maken. Nadat we de camper hebben geparkeerd aan de rand van de camping, met fraai uitzicht over de landerijen en de bergen, zijn we ‘s middags Inzell gaan ontdekken. Deze stad stelt niet zo veel voor. Na het nemen van een aantal foto’s bij het ijsstadion, en alweer een ijsje eten, hebben we verder lekker geluierd.

28 juni. Van Inzell gaat het over de B305 tot aan Reit im Winkl. Ook dit is weer een stukje Deutsche Alpenstrasse. Daarna Oostenrijk weer in om via de B172 langs Walchsee en Nierderndorf bij Oberaudorf Duitsland weer in te rijden. Het stuk weg via Tatzelwurm naar Bayrischzell is smal, bochtig en bergop, maar wel erg mooi. Langs de Schliersee en Bad Tölz rijden we over de B11 langs de Kochelsee en de Walchensee richting Garmisch Partenkirchen. Ook deze route over de B11 is bijzonder mooi. De camperplaats Am Wank in Garmisch Partenkirchen hebben we snel gevonden. Even aanmelden, broodjes voor morgen bestelt en verder lekker ontspannen. ’s Avonds naar het voetballen gekeken. Het was “errug stil” op de camperplek, terwijl er toch genoeg Duitsers zijn. Later op de avond nog wel veel toeterende automobilisten gehoord, dat zullen ongetwijfeld de “lokale” Italiaanse pizzabakkers zijn geweest.

29 juni. Ook vanmorgen vroeg weer een flinke onweersbui en forse regen. Gelukkig klaart de hemel snel weer helemaal op, zodat wij na het ontbijt de bergwandelschoenen aan kunnen trekken. De CP is onder aan de Wankenbahn, één van de vele gondelbanen hier. Na het kopen van de kaartjes gaan we met de vierpersoons gondel in bijna 20 minuten naar een hoogte van ca. 1.800 meter. Onderweg nog geanimeerd zitten praten met een jonge Duitser die met zijn parachute naar boven ging om te vliegen. Veel aan de weet gekomen over deze hobby: onder andere dat ze niet springen, maar vliegen. We hebben boven op deze berg lekker gewandeld en natuurlijk gekeken naar parapenters die hier van de berg starten voor hun vlucht. Uiteraard heeft Gerda de nodige foto’s gemaakt, ook van de natuur. Na het fotograferen op de Oostenrijkse berg van het #alpenviooltjeroosjevergeetmenietjeorchideetje# een paar dagen geleden, staat op deze berg gelukkig ook nog de Gentiaan (wie kent hem niet??) Hoera, die hebben we nu ook op de foto! Het blijft een fascinerend gezicht tijdens zo’n wandeling: het uitzicht op het dal en de bergen aan de overkant van het dal, deze keer onder meer de Zugspitze. Ook zien we de skischans van Garmisch Partenkirchen prachtig tegen de berghelling aan liggen. Rond een uur of vier gaan we weer met de gondel naar beneden. Behalve een “verdwaalde spetter”om een uur of vijf, blijft het nu wel droog. We hebben buiten zitten eten en genieten nog lang van de rust hier.

30 juni. We verlaten Garmisch Partenkirchen en rijden richting het noorden. Via een fraaie route door de Ammergauer Alpen, rijden we langs Oberammergau over de B23 richting Schongau. Dan door naar Landsberg over een stukje Romantische Strasse richting Augsburg. Nog steeds “binnendoor” ingegeven in de TT, maar grote delen van deze weg zijn 2x2 baans en deels 3 banen, waarbij om de beurt er twee rijbanen voor jouw richting beschikbaar zijn. De B300 richting Ingolstadt is een saaie weg van zo’n veertig kilometer met hier en daar een beetje bos. Onder Ingolstadt door over de B16 naar Saal an der Donau. Dan naar Kelheim, een plaats aan de Donau waar de rivier de Altmühl in de Donau stroomt. De grote CP in Kelheim is onze start voor een paar dagen fietsen in het Altmühtal. Nadat de fietsen van de camper zijn gehaald gaan we eerst op zoek naar de Toerist Info. In het mooie centrum van Kelheim vinden we snel de TI en krijgen van een vriendelijke dame de stadsplattegrond van Kelheim en een overzichtskaart van de fietsroute door het Altmühltal. Meteen maar op pad, vanuit Kelheim begint het fietspad langs de rivier en na het oversteken van een stuw in de rivier, rijden we onze eerste kilometers in dit dal. Na een kilometer of 15 stoppen we bij biergarten van een camping om even wat te tanken. Het is behoorlijk warm vandaag. Na de radlers (bier of een soort sneeuwwitje?? met weinig of geen alcohol) fietsen we terug naar de camper. Na een camperrit van iets meer dan 200 kilometers en deze fietskilometers vinden we het wel genoeg voor vandaag. 's Avonds een flinke onweer- en regenbui met veel wind over ons heen gehad.

1 juli. Alsof het vannacht geen slecht weer is geweest: weer een stralende dag, wel ietsje koeler als gisteren. Op teletekst lezen we dat het noodweer is geweest in Beieren, dat is immers het deel van Duitsland waar wij nu zijn. Rond 11 uur zitten we weer op de fiets voor een tocht langs de rivier en nu van Kelheim naar Riedenburg. We rijden langs Essing en Prunn waar burchten op de bergen staan en komen na 17 kilometer aan in Riedenburg. Het stadje in en direct aan het fietspad ligt een biergarten. Een drukke boel omdat er een kunst- en handwerkmarkt is, opgeluisterd door live muziek. Hier hebben we geluncht. Een radlersalatteller en fleischkäse en uiteraard frisdrank erbij. Hierna naar het centrum. Daar is op de markt een muziekmiddag met diverse (jeugd)orkesten. Vrolijke Bayerische klanken. Daarna weer terug langs de rivier naar Kelheim, waar we zo tegen vijf uur net op de tijd de fietsen op de camper kunnen zetten, omdat er een giga bui (PLENS PLENS!!) aan komt zeilen. Tien minuten flinke regen, een stevige donderklap en daarna weer stralend blauw en lekker warm, dus hup, de stoelen weer gepakt. Hoe snel kan het veranderen.

2 juli. Het is tijd om verder te trekken het Altmühtal in. Na Kelheim gaan we nu richting Eichstätt. Een verplaatsing van slechts 60 kilometers. Wij rijden stroomopwaarts. De totale fietsafstand in het Altmühltal stroomafwaarts van Gunzenhauzen (hoogte 420 meter) naar Kelheim (hoogte 340 meter) is 166 km met een verval dus van 80 meter.
Eerst even langs een buurtsuper v oor het inslaan de wat proviand en dan door Riedenburg westwaarts. Na iets meer dan een uur komen we op de (ook weer) fraaie CP in Eichstätt. Na de lunch op de fiets in westelijke richting langs de rivier richting Dollnstein. Dit deel van de route vinden we wat gevarieerder dan de route van gisteren. Na ruim een uur rijden we terug naar de Altstadt van Eichstätt. Zoals beschreven in de folders een “Barokke Altstadt”met fraai gekleurde huizen en geveltjes. Ook nu aan het eind van de middag wat spetters.

3 juli. TOET TOET!!!!! ACHT UUR#&* geen tijd eigenlijk om op te staan, maar ja, dit is de bakker. Broodjesservice op de camperplaats. Hoe vers wil je het hebben. Naar ja, toch nog een uurtje onder-de-wol”” en daarna ontbijt en op de fiets. Vandaag vanaf Eichstätt in oostelijke richting naar Kipfenberg. Iets voorbij Pfünz gaan we over een “oude” brug de rivier over. Daar wordt het een stukje wat meer dalen en stijgen. Ook dit is een mooi stuk van de fietsroute met weids uitzicht in het dal en vele landerijen.
Daarna dezelfde weg (overigens grotendeels apart fietspad) weer terug richting Eichstätt. In de Altstadt was het behoorlijk druk. Veel fietsende toeristen die daar hun hotel opzochten en uiteraard volle terrasjes. Het was inmiddels weer behoorlijk lekker weer. Ook vonden wij dat wij bij een Italiaan een lekker ijsje hadden verdiend.

4 juli. We verlaten het Altmühltal. Via Gunzenhausen en Ansbach door het Naturpark Frankenhöhener Ochsenfurt en na Würzburg langs de rivier de Main naar Gemünden. Hier rijden we vanuit de Bayerische Spessar in het gebied van de Hessischer Spessar naar Bad Orb. Via de B276 en B275 rijden we uiteindelijke naar de CP bij de Vulkantherme in Herbstein. We hebben ons aangemeld bij de receptie van dit zwembad en hebben na deze lange etappe even lekker gedoucht en gezwommen.

5 juli. Het heeft de hele nacht flink geregend en ook de morgen begint regenachtig en met onweer. We vertrekken rond 10 uur via Lauterbach en Alsfeld en verlaten hier het Natuurpark Vogelsberg. Een bijzonder mooi gebied. Via Fritzlar en Wolfhagen, het weer is behoorlijk opgeklaard en het is droog, rijden we door het oostelijk deel van het Sauerland naar Bad Arolsen en verder richting Paderborn. We krijgen nu een vervelend en saai stuk B64 richting Münster en rijden via Emsdetten naar de volgende stop in Steinfurt en wel Burgsteinfurt. Een gratis CP (vrijwillige bijdrage gewenst) met mogelijkheid voor stroomaansluiting achter het politiebureau. Hoe veilig wil je staan.

6 juli. Vanaf Steinfurt, een plaatsje wat we in de toekomst zeker eens gaan bezoeken, gaan we in noordelijke richting via Rheine richting Lingen en Meppen over de B70 een stuk langs het Dortmund-Ems kanal. Nog een stukje Duitsland om via Haren en Rütenbrock, op de N366 weer Nederland binnen te rijden. Via Stadskanaal waar we nog even een “boodschappenstop” houden (grote plaats trouwens) over de N33 richting Wagenborgen. Daar zijn we het hele weekend op het R&G Country festival.

9 juli. Na een druk en gezellig weekend verlaten wij Groningen en tuffen over de snelweg weer naar huis.

We kijken terug op een leuke vakantie. Lekker gefietst, gewandeld en vooral genoten.
Totaal 2.765 camperkilometers en 225 fietskilometers.