top of page

2014 Duitsland
De Eifel
De Rijn & De Moezel

2014 Duitsland

De Eifel De Rijn & De Moezel

Woensdag de 3e september vertrokken we richting Duitsland. Zoals gebruikelijk de 1e etappe over de snelweg, maar na Arnhem was er file, zodat  wij bij Zevenaar van de snelweg afgingen en verder binnendoor reden naar ons reisdoel. Via Emmerich reden we naar de CP in Rees. Een leuk stadje aan de Rijn, waar wij in de loop van de middag zijn  heen gewandeld. Een mooie rijnpromenade met grote muren rondom dit stadje en grote torens op de hoeken van deze vestingstad. Opvallend de grote borden met de verschillende hoogwaterstanden in de afgelopen jaren.

Donderdag na de koffie in het zonnetje zitten luieren en vlak na het middaguur zijn we op de fiets gestapt om de omgeving te verkennen.  Bij de informatie kiosk van de CP hadden we een brochure over Rees gevonden met daarin de diverse fietsroutes. Wij kozen voor de route langs de oude rijn armen en natuurgebieden. Vooral veel akkerland en hier en daar water. Na 30 kilometer hadden we het rondje wel gehad vandaag en kwamen weer terug in Rees. En nog wat bijzonders gebeurd?? Ja, een thermoskan vergeten onderweg.

Vrijdag richting de Eifel. Vanuit Rees ging het zuidelijk langs Kevelaer en Mönchengladbach richting Erkelenz en Jülich. Via Düren en Nideggen reden we naar Heimbach. Na Nideggen veranderde het landschap totaal. Van een vlak landschap kwamen we nu in de Eifel, een heuvelachtig en bebost gebied. Met direct een afdaling naar de dal van de rivier de Rur, waarna we na 10 kilometer het plaatsje Heimbach bereikten.  De CP is gelegen voor het kleine stationnetje.

Zaterdag de 6e eerst een facebook felicitatie naar onze schoonzus en zwager vanwege hun trouwdag. (35 jaar). Daarna de rugzak ingepakt en op pad om de omgeving te verkennen.  Vanuit Heimbach liepen we door het Kurpark langs de rivier die hier uitkomt in het Stauanlage Heimbach en verderop het Staubecken Heimbach vormt. Dit is een lager gelegen deel van de waterkrachtcentrales  die hier rondom de Rursee zijn gebouwd. We liepen eerst noordelijk langs het water en uiteindelijk liepen we via de zuidoever weer terug naar Heimbach. Een totale wandeling van een kleine 10 kilometer. Terug hebben we de burcht in Heimbach bezocht. Een flinke klim de toren op waar we werden beloond met een mooi uitzicht over Heimbach en het dal van de rivier. Zo, wij hebben onze beweging voor vandaag wel weer gehad.

Zondagmorgen. Goeiemorgen. Half elf. Dat noemen we  uitslapen. Terwijl wij zaten te ontbijten zagen we al dat het veel drukker was vandaag. Veel motorrijders en veel passagiers die met de trein naar Heimbach kwamen. Velen met rugzak en wandelschoenen. Nou hadden we gisteren al gezien dat je hier prima kunt wandelen, maar vandaag werd voor ons een fietsdag. We gingen over het fiets/wandelpad langs het Staubecken Heimbach en daarna bergop langs het fraai gelegen Landal park Eifeler Tor. Je hebt daar een prachtig panorama over het dal waarin Heimbach ligt. Dit stuk moesten we lopen, want het was veel te steil.

Nog 500 meter (wel op de fiets weer) kwamen we bij de Rursee. Een groot meer. Bij de ingang van de afvaart van de rondvaartboot begon een fiets/wandelpad langs de Rursee. Dit pad hebben we voor een groot deel gefiets. Onderweg ,met uitzicht op het meer en de vele bootjes, hebben we  de broodjes op gegeten.

Eenmaal terug bij ons beginpunt rondom de Rursee, zagen wij ook hier veel motorrijders.

Daarna weer richting Heimbach, met nu eerst de heerlijke afdaling langs het vakantiepark. Ja, dat is lekker fietsen. En tenslotte?? We hadden wel een ijsje verdiend. Dus een ijsje gescoord.

Vanmorgen was het aardig leeg op de camperplaats. Nog slechts 3 campers. Ook wij vertrokken uit Heimbach. Bergop langs de Rursee en door een fraai bosgebied met scherpe bochten richting Gemünd om uiteindelijk na ca. 40 kilometer te eindigen op de camperplaats in Bad Münstereifel. We bereikten Bad Münstereifel via een mooie afdaling in het dal.

De camperplaats ligt achter het Eifelbad. Helaas was het zwembad wegens onderhoud gesloten. Wel was de receptie bezet, want daar moesten wij ons melden voor de CP.

Na de lunch zijn we naar het centrum van dit plaatsje gewandeld. Een leuk en typisch Duits stadje met vakwerkhuizen, een fraai gemeentehuis en een burcht. Op het terras van de burcht hebben we genoten van een heerlijke Radler en uitzicht op Bad Münstereifel.

 

Dinsdag een lekker rustig dagje. In de middag weer naar het centrum gewandeld.

Woensdag de 10e vertrekken we uit de Eifel. Via een smalle en bochtige weg dalen we af naar het Ahr dal. Door Altenahr en Ahrweiler rijden we langs Bad Neuenahr richting Remagen. Daarna langs de Rijn naar Andernach.  Hier is een populaire camperplaats met uitzicht op de Rijn. Uiteraard zijn de plekken met direct uitzicht op het water allemaal bezet, maar ondanks de drukte vinden we nog wel een plaatsje.

Na de lunch wandelen we langs de Rijnpromenade, waar net een groot schip van de Zonnebloem is aangemeerd, naar het centrum van dit stadje.  Niet bepaald spectaculair, maar wel een stadje met restanten van een oude Romeinse muur en hier en daar nog een aantal oude torens. Wij hebben een van de torens beklommen. Een smalle trap, iets van 170 treden, en dan een mooi uitzicht over de Rijn en Andernach. Beetje jammer dat het niet zonnig is vandaag, maar ja, je kan niet alles hebben.

Terug in Andernach op een terrasje van een ijsje genoten.

Ook vandaag maar een kleine rit gereden, maar ja, je hoeft niet zo ver weg om nieuwe dingen te zien.

Fietsen langs de Rijn vandaag. We kiezen voor de rechter Rijnoever naar het Noorden. Het eerste stuk vanaf Andernach langs de spoorlijn naar Brohl en daarna langs de Rijn via Bad Breisig naar Remagen. Onderweg hebben we met uitzicht op de Rijn geluncht. Het is een levendige bedrijvigheid zo op en rond het water. Veel binnenvaartschepen, maar ook veel Rijncruise schepen en rondvaartboten. En natuurlijk de veerponten bij de stadjes. En op de achtergrond het Schloss Arenfels.

Vlak voor Remagen staan de restanten van de brug die hier in de 2e wereldoorlog is verwoest. In de gebouwen bij deze brug is nu het friedens museum gehuisvest. We zijn het centrum van Remagen  binnengereden, maar deze Altstadt viel ons tegen. Weinig bijzonders. De terugweg over hetzelfde goede bewegwijzerd fietspad, maar nu wel voor de wind. Totaal 46 kilometer gefietst.

Vrijdag de 12e vertrekken we uit Andernach. We blijven in het gebied van de Rijn en rijden via de ring om Koblenz. Vlak voor Koblenz gaan we over de Moezel, die bij Koblenz in de Rijn loopt.. Na Koblenz rijden we over de Rhein Goldstrasse over de westelijke Rijnoever langs Boppard naar St. Goar.

Onderweg zien we al veel burchten en kastelen aan beide zijden van de Rijn.

 De grote camperplaats aan de Rijnoever bij St. Goar staat overvol, maar wij rijden verder naar Oberwesel. Daar slaan we proviand in voor het komende weekend. Daarna nog een paar kilometer naar Bacharach waar hopelijk nog een plaatsje vrij is.  

Hier is een camperplaats naast de camping. Enig verschil?? Jaja. Op de camping sta je op gras en op de camperplaats op steentjes. Nog een verschil??  Jaja, de camping is 9 euro per dag duurder.

Dus wij de camper gestald op de camperplaats. Er waren nog slechts 3 plekken vrij.

Na de lunch zijn we naar Bacharach gelopen. Langs de Rijnoever, met veel aanlegplaatsen voor de rondvaartboten onder een van de vele torens door het leuke stadje binnen. Bacharach is omringd door een deels beloopbare vestingmuur, met 4 torens waaronder een smalle straat die toegang geeft tot het stadje. Ook nog een aantal torens achter Bacharach bergop. Boven dit stadje staat Burcht Stahleck. Bij de toerist information hebben we een stadsplan gehaald. Daar zagen we ook een aanplakbiljet voor “Rhein im Flamme” morgen de 13 september in Oberwesel. Helaas begon het in de loop van de middag te regenen, waardoor wij de wandeling naar de burcht hebben afgebroken.

Zaterdag de 13e. Omdat we het programma hadden gezien voor vandaag in Oberwesel, gingen we pas na de lunch op pad. Op de fiets in noordelijke richting langs Oberwesel naar St. Goar. Vanaf het fietspad heb je een prachtig zicht op de Rijn die hier via een bochtige route een weg zoekt tussen de bergen. Fraai is de grote bocht met de snelle stroom van het water bij de Loreley. De moeizaam varende schepen stroomopwaarts en de snelle schepen in tegengestelde richting. Het is behoorlijk druk met veel cruiseschepen en rondvaartboten.

Daarna rijden we terug naar Oberwesel. Vandaag is daar een Weinmarkt. In het centrum is een verzameling aan marktkramen en tenten van de lokale wijnproducenten. Bij het Rathaus was muziek. Helaas een bigband, wel goeie muziek, maar in Duitsland verwacht ik toch een Duitse blaaskapel o.i.d. Maar ja, je kan niet alles hebben. Na de Weinmarkt hebben we nog een wandeling gemaakt over de stadsmuren en langs de diverse toegangspoorten van dit stadje.

Daarna zijn we vanuit het stadje naar de oever van de Rijn gelopen. Het begon al behoorlijk druk te worden. Een grote tent met muziek, diverse bier- en wijntenten en een grote tent met eten. We besloten de curryworst met pommes te nemen. Een goed glas erbij en nu maar wachten op de dingen die komen gingen.

Pas rond 21.00 uur kwamen de eerste fraai verlichte schepen vanuit St. Goar aangevaren. Een mooi gezicht. Daarna was het wachten op het vuurwerk, hier aangekondigd als Rhein in Flammen.

Iets na tienen begon de werkelijk fantastische vuurwerkshow met bijbehorende muziek. Alles werd afgestoken van de oever aan de overkant van Oberwesel waardoor je een prima zicht had.

Na een halfuur zat deze show met veel kleurverschillen, verrassende effecten en harde knallen ten einde.

Daarna op de fiets weer terug. We hebben het getroffen met het weer, want het was de hele dag grijs, maar het is wel droog gebleven.

Op zondag na het ontbijt, inclusief de verse broodjes van de broodservice hier, vertrokken al weer veel campers. Wij besloten vandaag naar het zuiden te fietsen. Langs Niederheimbach en nog wat kleine plaatsjes en een drietal burchten onderweg kwamen we in Bingen. Over een brug over de rivier de Nahe, die hier in de Rijn stroomt, reden we de stad binnen. Ook hier weer een drukte met veel mensen die hier op een van de rondvaartboten stapten. Je kan hiervandaan o.a. naar Rüdesheim, dat aan de overkant van de Rijn ligt. Ook nu weer dezelfde weg terug, maar een dergelijk fietspad langs het water met de mooie uitzichten gaat niet vervelen.

Van de ene rivier naar de andere rivier. Een ritje van iets meer dan 100 kilometer om via Bingen en Stromberg mooi bergop en door een fraaie bosachtige omgeving langs het vliegveld Hahn naar het Moezeldal te rijden. Nu weer flink bergaf naar Mehring aan de Moezel en linksaf over de brug naar de volgende brug over deze rivier om bij de camperplaats in Longuich te komen. Maar ja, die was helemaal vol. Dus weer terug. We hadden een aantal mogelijkheden, want het is hier werkelijk “vergeven” van de camperplaatsen. We kwamen terecht op de 1e mogelijkheid en dat was de camperplaats in Mehring. Uiteraard zijn de plaatsen direct aan het water bezet, maar ach, zo erg is dat ook niet. Na de lunch de 1e fietstocht langs de moezel gemaakt. De wijnvelden staan inmiddels mooi vol met grote trossen druiven, De blauwe allemaal iets groter dan de witte.

Dinsdag, alweer over de helft van de maand september. De dag begint met mist, maar in de loop van de morgen trekt de mist weg en komt de zon tevoorschijn. Weer een prima fietsdag dus. We rijden vanaf Mehring naar het zuiden over de brug bij Longuich en daarna weer naar het noorden. We passeren onze camperplaats die aan de overzijde van de Moezel ligt en maken mooie foto’s van Mehring in de zon. Via Leiwen en Thornich rijden we over de brug naar Trittenheim. Het is vandaag behoorlijk drukker met fietsers dan gisteren. Daar raken we wat verdwaalt tussen de wijnvelden, maar een fietspad aan de linkerkant van de moezel naar Klusserath vinden we niet en langs de weg fietsen, willen we niet. Dus even een stukje terug over dezelfde route en bij Thornich over de brug. En daarna weer terug naar Mehring waar we op een terras met uitzocht op de Moezel genieten van een welverdiende Radler na bijna 50 fietskilometers.

Woensdag de 17e, we zijn inmiddels 2 weken op pad. Vanaf Mehring rijden we in noordelijke richting langs de Moezel. Langs Klusserath, Piesport en Bernkastel Kues waar we eerst gaan tanken, rijden we door naar de camperplaats vlak voor Traben Trarbach. Gelukkig was hier nog een plekje vrij. Onderweg hebben we een aantal camperplaatsen gepasseerd die behoorlijk vol stonden.

Na de lunch op een zonovergoten terras fietsten we naar Reil, waar we de brug over gaan en weer terug naar Traben Trarbach. Ook vandaag na het optrekken van de mist weer een fraaie zonnige dag. Op de camperplaats werd aan het eind van de middag nog flink gebarbecued. Ook wij hebben lekker buiten zitten eten. 

Oeps, regen?? Wat is dat nu. De afgelopen dagen begonnen mistig en rond een uur of elf kwam de zon door, maar vandaag was het echt bewolkt met hier en daar een bui. Maar nu was het rond elf uur in ieder geval droog, dus wij op de fiets naar een grote landelijke super. Wel iets bergop, maar het voordeel daarvan is dat je ook weer bergaf kan. Na de lunch ging Frans een stukje fietsen en Gerda besloot bij de camper te blijven. Beetje lezen, beetje facebooken e.d. De fietstocht van Frans ging naar het zuiden richting Bernkastel-Kues. Via Wolf, Kröv en Kinheim ging het langs de grote bocht in de Moezel naar Zeltingen Rachting. Grotendeels over de Westelijke rivieroever en terug langs de oostelijke kant. Weer een fraai ritje in een zonnig Moezeldal.

Vrijdag de 19e september onze laatste dag aan de Moezel.  Ook onze laatste fietstocht langs deze rivier. Onderweg naar Bernkastel-Kues nog veel fietsers en heel veel rondvaartboten en de nodige grote cruiseschepen. Opvallend wordt toch wel de vele elektrisch ondersteunde fietsen.  Als je nog op “eigenmotorkracht” fietst begin je een “uitstervend ras” te worden.

In Bernkastel hebben we op een bankje heerlijk zitten kijken naar al het gekrioel van de toeristen die van de rondvaartboten kwamen en zich naar het centrum wurmden. Dat centrum kennen we wel, dus wij zijn daar niet geweest.   Daarna weer terug naar Traben Trarbach. Kortom weer een mooie fietstocht van 47 kilometer.

Zaterdag de 20e verlaten we het Moezeldal en rijden richting Nederland. Ook nu weer de navigatie ingesteld op “vermijd snelwegen”. Dat koste iets meer tijd, maar ja, de omgeving waar je doorheen rijdt maakt ook van deze rit weer een mooi deel van deze trip. Stukje Vulkaan Eifel, weer langs Bad Münstereifel en een stukje door het Ahrdal geeft een mooi beeld van de natuurschoon van dit deel van Duitsland. We sluiten aan op de Nederlandse grens in de buurt van Venlo en rijden dan naar Odiliapeel, waar we een country weekend hebben.   

bottom of page