1 en 2 maart 2015 (dag 104-105)

Familiebezoek, bezoek crematorium en crematie. De aanleiding van onze terugvlucht was niet fijn, maar het samenzijn met familie en vrienden was hartverwarmend.

 

3 maart 2015 (dag 106)

Om 4 uur de wekker, dus het bed uit. Martijn kwam ons op tijd halen en heeft ons naar de luchthaven in Rotterdam gebracht. Altijd verrassend hoeveel verkeer je zo op de vroege ochtend nog tegenkomt. Het was al druk in de  vertrekhal en dankzij een computerstorting, waardoor we allen handmatig werden ingecheckt vertrokken bijna alle vluchten op deze ochtend te laat. Altijd koddig om te zien hoe streng de bewaking en controle bij het inchecken is. Schoenen uit, riemen af, horloge e.d. allemaal in een bak om gescand te worden. Dat daarna bijna alle passagiers een fouillering moeten ondergaan omdat de toegangspoortjes bij bijna iedereen “piept”. Ja ja, allemaal “criminelen| die vakantiegangers naar Alicante en Faro. Uiteindelijk vertrokken we met een vertraging van een kwartiertje, dus het viel wel mee. Derec stond al te wachten en na een half uur na het verlaten van de Aeroporto Alicante waren we weer op de camperplaats. In de middag  lekker uitgewaaid op het strand. De zinnen verzetten en het hoofd even leeg laten lopen.

​

4 maart 2015 (dag 107)

Na de korte nachtrust van gisteren, deze nacht weer eens normaal geslapen. Half tien, wat bewolkt buiten, en nadat de bakker was geweest en na de koffie, weer eens tijd om de website bij te werken. De Nederlandse buren kwamen afscheid nemen en hebben nog een paar camperplaatsen genoteerd.

Net na de middag kwam de zon weer door en werd het Spaans aangenaam. Dus, buiten lunchen en daarna op de fiets door een voor ons onbekend deel van El Campello naar een super voor een paar boodschapjes. Terug over de boulevard. Aan het eind van de middag werd de vrijgekomen plek naast ons weer ingenomen door een Duitse camperaar.

​

5 maart 2015 (dag 108)

Vanaf de boulevard rijdt een tram naar Alicante. Rond half twaalf reden we met de tram naar Alicante. Een mooie rit deels langs het strand, deels ondergronds.  We stapten uit bij de halte Mercado. Toen we uit dit ondergrondse station kwamen en eerst een Optica binnenliepen om maar weer eens een schroefje in de zonnebril van Frans te laten zetten, konden we verder naar het Museo Taurino, een echte stierenvechters arena, dat nu een museum is. Daarna naar de Mercado Central. Iedere grote stad in Spanje heeft wel een overdekte markthal. Onderin veel vis en in een apart deel vlees, groenten, en op daarboven veel vlees. Hier en daar ook verkoop van olijven, noten e.d. Op het plein voor de Mercado hebben een glaasje fris gedronken. Daarna door smalle straatjes richting boulevard voor de lunch. Het was daar behoorlijk druk.

Na de lunch bezochten we het kasteel. Eerst nog een stuk langs de boulevard en daarna via de lift naar het kasteel dat hoog boven Alicante uit torent. Het Castillo de Santa Bárbara, een fraai bouwwerk, dat er netjes bijligt, en vanaf dit kasteel heb je een prachtig uitzicht over Alicante en de kuststreek. Overigens was de voertaal op dit kasteel nagenoeg Nederlands. Tjonge, heel veel landgenoten. We hebben ook wat afgebabbeld met wat landgenoten.

Daarna terug naar de boulevard om uiteindelijk eens een ijsje te eten. De temperatuur vandaag was rond de 20 graden. De meeste Heladerias zijn dicht, maar die tent met de grote M verkoopt ook ijs.  Terug naar het tramstation, via het centrum van Alicante, naar het Plaza de los Luceros, door een oud park. Het is opvallend hoeveel parken er in de steden van Spanje zijn te vinden.

​

6 maart 2015 (dag 109)

Na het gewandel en gereis van gisteren even een dag niks. Lekker luieren in de zon.

 

7 maart 2015 (dag 110)

En zo raak je op de camperplaats weer eens aan de praat met een medecamperaar. Blijkt dat een van de camperaars is met een eigen website. Onze website zijn al lange tijd gelinkt.. Weer eens een paar gezichten van mensen achter de namen die wij dus al kenden. Leuke contacten zo.

Op zaterdag is het een stuk drukker op de boulevard. De camperplaats is eigenlijk ter hoogte van Playa de Muchaviesta, ten noorden van Alicante. Daarna krijg je Juan d’Alacant en dan pas El Campello.  Overigens spreek je dit uit als El Campeljo.Vanaf Cap d’Horta loopt een boulevard van enige kilometers tot aan het haventje van El Campello. Vandaag dus veel wandelaars en terrassen die afgelopen week nog gesloten waren, waarop nu volop mensen gezellig zaten te kletsen, te drinken en te eten. Ook wij hebben rustig een terrasje “gepikt”. Kopje koffie erbij en mensen kijken. En die kijken weer naar jou. Aan het eind van de middag lekker in het zonnetje zitten eten. Visschotel, stukbrood en dat met een glas lekkere wijn.

  

8 maart 2015 (dag 111)

Dat is nou nog eens een zondagse rustdag. Niks gedaan dus ook niks te melden.

 

9 maart 2015(dag 112)

Als we naar het strand wandelen zien we in zuidelijke richting een rotspunt met vuurtoren. Deze rotspunt was ook vorige week vanaf het Castillo in Alicante duidelijk herkenbaar.  Vandaag op de fiets naar Cap de l’Horta, zoals deze rotspunt heet.

Vanaf de camperplaats in een rechte weg richting Alicante en daarna naar de woonwijken die op deze rotspunt zijn gebouwd. Overigens wel fraaie huizen in deze buurt. We moesten wel een stuk lopen vanwege de stijging van de weg, maar daarna weer terug naar zeeniveau. Bij een rotsachtige baai hebben we geluncht, nadat we eerst als toeristen onder elkaar wat foto’s hebben genomen van andere zee- en zonzoekers.

Na de lunch weer lopen de rots op om naar de plek van de vuurtoren te gaan. Helaas was de vuurtoren zelf niet bereikbaar, maar vanaf de Camino del Faro, zoals deze straat heette, hadden we wel een prachtig panorama op St. Juan de Alcante en El Campello. Terug lekker bergaf, dus lekker makkelijk.

 

10 maart 2015 (dag 113)

We verlaten El Campello en rijden richting Benidorm. Ook hier weer de mooie bochtige weg langs de kust en langs Vollajoyosa, waarna al snel de skyline van Benidorm zichtbaar wordt. Tjonge wat een appartementen. Richting Albir en Alfaz del Pi is het behoorlijk druk op de weg. Omdat we niet zo snel een super met fatsoenlijke parking kunnen vinden rijden we uiteindelijk naar de grote super (L) in La Nucia. Een stadje iets landinwaarts. Mooi bergop en later weer bergaf naar de CP in Alfaz del Pi. Daar was nog welgeteld 1 plekje vrij voor slechts 1 nacht. Aan het eind van de middag kwam de eigenaar echter melden dat een Belgische camper morgen wegging, waardoor er weer plek vrij was, dus we konden langer blijven. Dit past zo wel in onze plannen om ook deze omgeving te verkennen.

​

11 maart 2015 (dag 114)

Dus vandaag de omgeving verkennen dan maar. Vanaf de CP onder de spoorlijn en we N332 richting Albir. Eerst even zoeken naar de Toeristen Informatie voor een plattegrond en toen koffie op een terras. Daarna langs de boulevard met een apart fietspad richting Altea. Overigens hetzelfde fietspad waar Gerda vorig jaar is gevallen. Dus gelijk maar foto’s gemaakt van deze “ramp plek”. (We lijken wel ramptoeristen hihihi) Een deel van dit fietspad richting Altea gaat nagenoeg over de terrassen. Wel uitkijken voor de langs vliegende obers. (Of zij voor ons??)  Aan het strand hebben we lekker geluncht en daarna weer terug via Albir naar de camperplaats.

 

12 maart 2015 (dag 115)

Vandaag behalve even naar de Lidl geen verdere activiteiten. We kwamen op de parking bij de super nog een stel uit Brabant tegen , die we vorig jaar op de camping in Benidorm hadden ontmoet. Ach ja, de wereld is klein je komt altijd wel bekenden tegen. Ook nu weer onder de spoorlijn en de N332 door. Overigens beide tunnels slechts 1.80 hoog. Dus bukken!!

We staan op Camperplaats Costa Blanca. Een van de vele camperplaatsen waar veel Nederlandse en Belgische overwinteraars soms maanden lang verblijven. 

 

13 maart 2015 (dag 116)

Best smal de weg van de camperplaats in Alfaz del Pi om uiteindelijk weer op de N332 terecht te komen. Door de drukte in Altea langs Calpe en door wat tunneltjes en verderop langs Xabia en Denia rijden we richting Oliva en Gandia. Aan de kust in Tavernes de la Valldigna (mooie naam) vinden we de nieuwe camperplaats La Finca. Vroeger stonden hier vrij kamperende camperaars ( soms wel 100 campers), maar sinds dat deze camperplaats in september vorig jaar is geopend is het over met de vrije camperplaats. Gelukkig was er nog plek, want deze nieuwe cp is erg in trek bij de camperaars. In de middag op het strand wat schelpjes gezocht (zullen de kleinkinderen leuk vinden). Dus opa met de blote voeten in het water (voor de foto natuurlijk). Aan het eind van de middag een medecamperaar uit Middelburg nog even geholpen met de TomTom. Wifi bereik alleen in de buurt van de receptie. Helaas bleek in de avond dat de stroomvoorziening (5A) van slechte kwaliteit was,  want deze viel regelmatig weg, kwam weer terug en viel weer weg. En dat terwijl alleen de tv aan stond. Morgen maar eens naar informeren.

 

14 maart 2015 (dag 117)

Het stroomprobleem bleek vanmorgen opgelost te zijn. Na de lunch, met een vers broodje van de supermarkt uit de buurt, was het weer dusdanig opgeknapt, dat we eens een stukje konden fietsen. Nou ja, zonnetje, maar wel een beetje wind. In de schaduw fietsen was dus eigenlijk iets te fris, maar ach, stoere Hollanders, we gaan er gewoon voor. De camperplaats ligt aan de Playa van Tavernes de la Valldigna. Ook dit is dus een typisch vakantiegebied. Hoge appartementen die nu vrijwel leeg staan en hier en daar een restaurantje open. En verder eigenlijk vrij stil. Aan het eind van de middag kregen we van onze Duitse campervriend, die we al een paar keer zijn tegengekomen onderweg, een aantal vers gebakken wafels. Lekker toch. Daarna kwam de medecamperaar uit Middelburg ons uitnodigen voor een borrel. Het was gezellig en dat vinden wij zo leuk aan het camperen. De meest onverwachte ontmoetingen en gesprekken.

 

15 maart 2015 (dag 118)

Er verlaten al veel camperaars deze camperplek, maar in de loop van de ochtend stroomt de camperplek weer vol. In de loop van de middag hebben we een strandwandeling gemaakt. Flink windje uit het zuiden en daardoor zagen we aan het eind van de middag de nodige vliegers op het strand verschijnen. Om zeven uur gingen we met 5 koppels op zoek naar een restaurant. Omdat het nou niet bepaald het toeristenseizoen is en de Spanjaarden gewend zijn om ‘s middags te eten, waren er al een aantal restaurant dicht, maar gelukkig, na ruim 1 kilometer over de Ramblas, vonden we toch een plek bij een restaurant. En dan maar afwachten of de kok(kin) nog wakker is. Gelukkig, er werden een paar tafels bij elkaar geschoven en de plek voor 10 personen was gereed. Niet alles van de kaart was nog op voorraad, maar we hebben daar heerlijk gegeten. Lekkere  witte en rode wijn erbij ( ja ja, camperaars zijn liefhebbers). Na de afsluitende koffie weer terug naar de camper. We kijken terug op een gezellig en geslaagd etentje.

 

16 maart 2015 (dag 119)

 Vannacht een beetje regen maar vanmorgen weer stralend blauw. Beetje (veel) wind, maar ach dat moet kunnen. Wakker worden met het geluid van de branding in de buurt is zeker niet verkeerd.  Vanmiddag nog even naar het strand geweest, waar mooie hoge golven vanuit zee het strand oprollen. Een mooi gezicht.

 

17 maart 2015 (dag 120)

De 120e dag vandaag van onze trip. We nemen afscheid van de bekenden op de camperplaats in Tavernes en vertrekken naar het noorden. Via Cullera rijden we langs Valencia, Castellon  en Peñíscola naar de Ebro delta. De Ebro is een van de grootste rivieren in Spanje en heeft een uitgestrekte delta. Veel landbouwgrond en veel water rondom. Er is een camperplaats op de mix parking bij Casa de Fusta. En het bezoekerscentrum van de Ebro Delta. We zijn inmiddels weer uit de Provincie Valencia en zijn nu weer terug in de provincie Catalonië. Na aankomst hebben we nog een kleine wandeling gemaakt naar een uitkijkpost vlakbij. Veel vogels gesport en ook veel flamingo’s gezien in dit gebied.

 

18 maart 2015 (dag 121)

Over de smalle weggetjes en onder donkere wolken verlaten we de Ebro Delta en sluiten weer aan op de N340 naar het noorden. Langs Tarragona en via Vilafranca richting Sabadell. Via deze route vermijd je de rondweg bij Barcelona. Onderweg geluncht en toen zag ik tot mijn schik dat de huishoudaccu helemaal leeg was. Vreemd, hier moet naar gekeken worden, want tijdens het rijden hoort deze accu op te laden. Dan naar Granollers, een stad die we omdat we iets te ver naar het noorden reden, moesten doorkruisen, maar we vonden snel weer de juiste weg. Door Hostalric, een mooie stad met hoge muren, richting de kust, waar we in Palermos een paar dagen op de camperplaats zullen blijven. Dat was een mooie rit vandaag van 300 km. En op de camperplaats zien we Marjorie en Jan en hun MD bus..

​

19 maart 2015 (dag 122)

Vanmorgen kwam eerst een monteur van een accu bedrijf langs. Alles doorgemeten en de accu’s zijn in orde. Probleem is waarschijnlijk de display waarop je de meters kan uitlezen. Nou thuis maar eens naar laten kijken. Toen op de fiets Palamos verkennen. Een leuke stad aan de zee. Mooie boulevard en voldoende terrasjes. Voordat ik het vergeet te vermelden; het is Vaderdag vandaag. Dat betekent voor de Spanjaarden een vrije dag. Daardoor was het best  wel druk in de stad. We kochten vers stokbrood en gingen terug naar de camper. De camperplaats in Palamos ligt iets bergop, dus het is best klimmen het laatste stukje naar ons rijdende 2e huis.

 

20 maart 2015 (dag 123)

Spannende dag vandaag? Ja, zonsverduistering. Maar helaas, veel bewolking in het anders zo blauwe luchten land. Maar tijdens een licht stuk in de bewolking heb ik toch een glimp kunnen opvangen van dit natuurverschijnsel. De maan tussen de zon en de aarde. Ach het zal wel zeg ik dan als nuchtere Hollanders. Boeiend!!. Daarna op zoek naar een kapper en nog gevonden ook. Perruqueria voor Home & Dona Romain aan de Avinguida  Cataluna in Palamos. Kan je gerust heen als je eens in de buurt bent. In de loop van de middag aan de praat met Wim & Joke die we ook al in Campello hadden ontmoet. Even gezellig zitten kletsen.

 

21 maart 2015 (dag 124)

Regen vannacht. Bekend geluid, kunnen we alvast wennen als we weer terug gaan naar Nederland. Nou liever niet, maar lagere temperaturen en bewolking staat voor dit weekend als verwachting. Vandaag maar eens gekeken welke route we door Frankrijk zullen nemen. Via het Rhône dal of toch weer westelijk via Toulouse. We hebben wat alternatieven uitgezocht en bekijken morgen eens hoe de weersverwachting op deze route is. Dan kunnen we alsnog kiezen. In de middag aan de praat met onze buren. Net aangekomen waren dit Australiërs in een Engelse camper. Zij zijn een tijdje bezig om Europa te ontdekken. Leuk dit soort ontmoetingen met camperaars overal vandaan. Dan een drankje en hapje bij Wim & Joke. We gingen maar verder waar we gisteren waren gebleven.

 

22 maart 2015 (dag 125)

We beginnen vandaag aan de terugreis. Nemen afscheid van de mede camperaars, wisselen nog een fles gas om, en rijden weg uit Palamos. We besloten om richting het Rhône dal te rijden. Na ongeveer 9 km. Kwamen we bij de Spaans/Franse grens. En een drukte daar.  Wat al die mensen daar zoeken in het plaatsje Le Perthus is ons een raadsel. Is het zo goedkoop?? Nou is rijden door Perthus een “kunst apart”. In deze (smalle) winkelstraat met parkeervakken is het zo druk, dat de Spanjaard en/of de Fransman zijn/haar auto dus zomaar dubbel parkeert. Maakt niet uit wat er achter of ervoor aan verkeer zit. Nou is het wel zondag vandaag, dus waarschijnlijk extra druk, maar ach, ze doen maar. Via Perpignan en Narbonnen gaan we richting Beziers en Montpellier waar we een groot deel over de tolvrije A75 rijden. Na een tankbeurt ging het verder over N wegen naar Sommières, een klein oud stadje. Over een oude Romeinse brug rijden we naar de Aire Municipal. Een van de vele parkeer- plaatsen. Deze grote parkeerplaats is voor Camping Municipal Le Garanel. Hier mag je gratis overnachten. Een deel van deze grote parkeerplaats wordt trouwens gebruikt voor het traditionele jeu de boules wat door veel Fransen wordt beoefent.  Een wandeling door dit oude stadje om de benen te strekken volgt.

 

23 maart 2015 (dag 126)

Na een laatste blik op de Arena de Sommières, een echt stierenvechters arena, rijden we verder naar het noorden richting de Rhône vallei. Via Bagnols sur Crese, sluiten we aan op de N weg langs de Rhône naar Montelimar. Met een grote boog om Valence heen richting St. Vallier. Een mooie rit langs de Rhône, met fraaie panorama’s op de rivier en het omliggende berglandschap.

We passeren vele wijnvelden, waarvan de ranken keurig netjes afgeknipt zijn en wachten op de volgende groei en hopelijk veel druiven. Ook zien we onderweg de vele bloeiende fruitbomen die hier in deze streek staan. En dat alles met een zonnetje erbij, maakt deze dag en deze rit weer tot een fijne dag. Tijdens de lunch hadden we nog een aangenaam gesprek met een Zwitserse camperaar, die na het overwinteren in Spanje en Marokko ook weer eens huiswaarts trok. Uiteindelijk rijden we naar Ville sous Anjou, een klein dorpje iets van de rivier. Op de mooie Aire Municipal voor de Salle des Fetes vinden we een camperplaats met uitzicht. Helaas is de service zuil buiten werking. Veel zuilen in Frankrijk zijn tijdens de winterperiode afgesloten, dus geen vers- of spoelwater. Gelukkig kan je wel het toilet legen en met het water uit de vuilwatertank spoelen en lozen.

 

24 maart 2015 (dag 127)

Beetje jammer van die Franse buurman met zijn camper die zo nodig zijn aggregaat af en toe aan moest zetten voor wat stroom. Maakt herrie, maar gelukkig heeft hij daar zelf ook last van. Over de N7 vertrokken we richting Vienne. Een rit met fraai zicht op de Rhône. Daarna met een grote boog over de Pheripherique langs Lyon en daarna over de D1083 richting Bourg en Bresse. Hier rij je een heel stuk door het gebied van de meren van La Dombe. Een gebied met een duizendtal meren, bloemrijke dorpjes en allerlei soorten vogels. We hebben gepauzeerd bij het Parc des Oissaux net onder Villars les Dombes. Na Bourg en Bresse richting Louhans om via Mervans naar La Racineuse te rijden. Een smalle weg over en we kwamen bij La Ferme de Colombier, een prachtige camperplaats bij particulieren. Aan een grote vijver (waar is de hengel??) en heerlijk in het zonnetje. Vandaag een niet al te lange rit.

 

25 maart 2015 (dag 128)

Bekijk het zelf maar zal “ze” gedacht hebben. Want na 10 minuten na vertrek was het over en uit. Oeps. Zolang hebben we het samen uitgehouden en nu dit?? “Ze” deed altijd netjes wat ik van  haar verlangde. Waar heb ik dit aan verdiend. En wat ik ook probeerde, met geen mogelijkheid in gang te zetten. Maar gelukkig heb ik nog een echte navigator. De camper aan de kant en samen hebben we (Gerda en ik) een route op de kaart uitgestippeld. Want ja, als “ze”, mevrouw TomTom, het niet meer wilde doen, dan doen we het zelf wel. Wij weer vrolijk op pad, nu een echte navigator naast me. Maar na verloop van tijd, tijdens een rustpauze toch de TT maar weer geprobeerd aan de praat te krijgen, en ja, hoor, daar was ”ze” weer. En “ze” bleef het doen. Waarschijnlijk even last van een beetje “kortsluiting”. We zullen het nooit weten. Eerst richting Dijon, waar we via de rondweg al snel de d974 richting Langres opreden. En dan richting Neufchateau. En uiteindelijk langs de Meuse richting Verdun. Bijna elk dorpje aan de rivier heeft hier wel een camperplaats. Wij kozen voor Dieue sur Meuse, waar we na even “puzzelen” de camper konden parkeren met uitzicht op een tweetal “vervallen” bootjes aan de Port de Plaisance aan het Canal de l’Est. En, nog wat gezien onderweg?? Ja ja, het dorpje Domprey. Dat is het geboortedorp van Jeanne d’Arc. En een vos aan de in een greppel aan de kant van de weg. Nu eens niet een dooie, maar een echt levende vos. Waar is het fototoestel als ik het nodig heb.

 

26 maart 2015 (dag 129)

Op naar de Belgische frieten. Dag Frankrijk, waar we rondom Verdun nog eens de diverse monumenten zien staan ter nagedachtenis aan de 1e wereldoorlog en waar we ongeveer op het drielandenpunt België, Luxemburg, Duitsland de grens passeren.  Dan de snelweg onder Arlon en uiteindelijk de E25 naar Luik. Een forse daling en we rijden door Luik. We vervolgen de weg richting Anvers om Leopoldsbrug te bereiken. Hier staan we op de camperplaats bij De Lido, een gebied rondom een tweetal visvijvers. Met uitzicht op een van de vijvers stallen we de camper. Dit is onze laatste stop voordat we weer naar huis rijden. ’s Avonds hebben we lekker gegeten in het Cafetaria dat bij dit domein hoort. Ja inderdaad frieten en varkenshaas voor Frans en voor Gerda steppegras met biefstuk. Huh Steppegras??  Nou hier komt de uitleg.

 

Steppegras is van oorsprong een Belgische creatie. Hele dunne frietjes, krokant en goudgeel gebakken. Het bijzondere en grappige van steppegras is dat het wordt geserveerd als een echte berg op uw bord. Maakt u zich geen zorgen, de biefstuk of het varkenshaasje wordt niet vergeten. Deze liggen keurig op uw bord maar wel onder de berg frietjes.

 

27 maart 2015 (dag 130)

Op de 130e dag van deze overwinterreis rijden we weer terug naar huis. Via Balen en Mol rijden we onder Reusel Nederland binnen. Daarna de snelweg Tilburg en via Goeree Overflakkee weer naar Hellevoetsluis.

 

We kijken terug op een mooie trip van 4½ maand. Leuke dorpjes en steden bezocht. Veel verschillende camperplaatsen en slechts 1 camping. Ook hebben we tijdens deze reis veel leuke ontmoetingen gehad met camperaars van verschillende nationaliteiten.

 

Totaal hebben we 4.713 km gereden met de camper en ook nog 786 fietskilometers. Veel zonnige dagen, weinig regen, maar wel periodes met (te) veel (harde) wind.