Camperco
2016 vervolg rondreis Duitsland, Tsjechië,Hongarije,Oostenrijk
Duitsland, Tsjechië, Slowakije, Hongarije, Oostenrijk
1 juni vandaag. We laten de maand mei en Slowakije achter ons en laten het plan om door Slowakije te toeren voor wat het is en koersen naar Hongarije. Vanaf de camperplaats in Cilistov rijden we vrijwel parallel aan de Donau. Een mooie binnendoor weg, waar we uiteindelijk nadat we over een aantal bruggen de Donau en haar zijarmen zijn overgestoken in Hongarije komen. Eerst bij een voormalige douanepost gestopt voor een tolvignet, maar helaas de computer weigerde. We werden doorverwezen naar een benzinepomp een paar kilometer verderop. In Hongarije kennen ze de HUF, ofwel de Hongaarse forint. Nou 4.780 Huf (€ 15,--) armer reden we Hongarije in. Op naar de snelweg richting Budapest. Vandaag een rit van totaal 180 kilometer. Onderweg nog even geluncht en daarna door naar stadscamping Haller in Budapest. De naam zegt het al, een stadscamping, dus dwars de stad door. We hebben nogal wat steden doorkruist met de camper de laatste jaren dus Budapest kan ook bij dit lijstje. Een uiterst vriendelijke jongeman aan de receptie van de camping, stond ons in prima Engels goed te woord, gaf veel informatie over de toeristische mogelijkheden in Budapest, en nadat we de camper op een plaats hadden gezet gingen we eerst op zoek naar een geldautomaat om wat van de Hongaarse flappen te tappen. In het restaurant bij de camping hebben we na deze “reisdag” lekker zitten eten
2 juni van de “reis modus” in de “relax modus”. Dat betekent dus helemaal niks doen. Nou ja niks, beetje puzzelen, beetje kletsen, beetje reisverslag bijwerken. Kortom, zoals wij tegen elkaar zeggen “wat we niet meer hebben is haast” en daar vullen we dus onze dag mee.
Maar vrijdag de 3e gaan we op pad. Ongeveer 10 minuten lopen naar het dichtstbijzijnde metro station en dan na 4 haltes zijn we midden in Budapest. O ja, het openbaar vervoer hier is gratis voor 65+. Boffen wij even.
Vanaf de metro lopen we eerst richting Elisabeth brug waar we een mooi zicht krijgen op de Donau. Langs de Donau promenade met z’n vele rondvaartboten en grote cruiseschepen, stoppen we eerst bij een café voor de koffie, waarna we verder wandelen naar de Ketting brug. Een aparte ijzeren brug. Vanaf deze kant van de rivier heb je een prachtig zicht op het Koninklijk Paleis, het Kasteel en iets verder de Matthias kerk en Fisherman’s Bastion. Het is een hele klim naar boven, dus we maken gebruik van de Siklo Funiclar, een oud baantje met 2 oude “wagons””. Was wel een half uurtje in de rij staan, maar ach, we hebben geen haast. Eenmaal boven hebben we uitgebreid de reeds genoemde gebouwen bekeken. Vanaf deze hoge plek heb je een prachtig panorama over de stad en de Donau. En met name het Parlementsgebouw langs de rivier is wellicht het mooiste gebouw van deze stad.
Zaterdag de 4e met de Hop On Hop Off bus on tour. De dichtstbijzijnde halte was een kwartiertje lopen en 5 minuten zoeken, maar uiteindelijk hebben we de halte gevonden. We kozen voor de “gele” route in de rode bus naar de Citadel. Even opletten, want bij de “gele route halte 10”moesten we eruit en overstappen op de “rode route halte “12. Ja, reizen betekent ook opletten, want voor je het weet zit je verkeerd. Vanaf de citadel heb je een geweldig uitzicht op Budapest en de Donau. Terug via een grote hangbrug op weg naar het “Heldenplein”. Onderweg zagen we echter in een park een optreden van Hongaarse folkloristische groepen, dus wij de bus uit. We hebben wat Hongaarse dans en zangcultuur gesnoven en besloten toen om via een groot plein richting het parlementsgebouw te lopen. Dit fraaie parlement hadden we gisteren al uitgebreid bewonderd vanaf de overkant van de Donau, maar zo dichtbij zie je pas echt de schoonheid van dit gebouw. Uiteindelijk liepen we terug naar het park en naar een metro station om weer terug te gaan naar de camping. Een vermoeiende dag met veel nieuwe indrukken van deze mooie stad.
En ook op zondag gaat het weer richting stad. We lopen eerst naar de metro en tuffen ondergronds 5 stations verder. Nou staan er bij de ingang altijd controleurs bij de poortjes die kijken of er wel ingecheckt wordt. Wij groeten altijd vriendelijke en lopen door. Maar nu werden we bij de uitgang voor het eerst gecontroleerd of we inderdaad wel 65+ waren. ID, paspoort of rijbewijs het maakt niet uit. Maar goed vanuit het metro station liepen we naar een vertrekplaats van de “rode route”. We reden over een lange brede weg naar het Plein van de Helden. Een groot plein met grote standbeelden. Eerst koffie met wat lekkers en daarna het park in. Helaas een forse regenbui plensde neer en we moesten een tijdje schuilen. Vanuit het park terug naar het plein, dat vanwege de regen behoorlijk leeg was. We besloten daar om niet met de bus de toer te vervolgen, maar met de metro terug te gaan naar het centrum. Dit bleek de 1e metro lijn te zijn op het vasteland van Europa. In 1896 was Budapest een voorloper. Rond 1980-1990 hebben ze deze oude metrostations helemaal gerenoveerd in de oude stijl. Het ziet er werkelijk geweldig uit. Aangekomen in het centrum was het droog en besloten we met de bus de hele “gele route” te rijden. Lekker makkelijk, zitten, kijken, fotograferen. Zo kregen we een completer beeld van deze grote stad. We kunnen zeggen dat Budapest een stad is die de moeite waard is, ondanks dat we nog niet alles gezien hebben.
Met een laatste blik op de Donau verlaten we de 7e Budapest en rijden naar het Balatonmeer. We hadden het plan om eerst nog een paar dagen het binnenland in te trekken, maar na al het stedengeweld en het gewandel, zijn we wel weer toe aan een paar dagen fietsen. Nou waar kan dat beter als langs het Balatonmeer. (hebben we ons laten vertellen). Na een rustige rit van 146 kilometer kwamen we met een proviandstop onderweg, aan in het dorpje Balatonszemes. Op Camping Vadvirag hadden we keus genoeg. We staan met direct uitzicht op het meer onder de bomen. (maar nog wel satellietontvangst)
Wat heerlijk wakker worden. Zonnetje, uitzicht op een rimpelloos meer en ontbijtje onder de luifel. Op de fiets voor onze 1e fietstocht. Vanuit de camping linksaf met het meer constant een de linkerkant. Nou rij je niet het hele stuk langs het meer, maar ook door kleine dorpjes langs het meer. Een prima fietsdag en lekker rustig op de weg. Weinig fietsers en op sommige stukken waar geen apart fietspad was, gelukkig weinig auto’s. We zijn doorgereden tot het stuks waar een veerpont naar de overkant van het meer gaat. Daar lekker geluncht en toen nog een stuk verder tot een stop voor een lekker ijsje. Ja ja, we laten het ons weer goed smaken. Tezamen met de koffiestop was deze ijsstop in HUF een behoorlijk bedrag. 1.260 florinten. Maar ja omgerekend slechts 4,05 Euro. Terug op de camping hadden we 45 fietskilometers achter de rug.
En na 1 dag fietsen volgt 1 dag ……………………relax. In de loop van de middag werd regen voorspeld, dus lekker in de buurt van de camper, maar zaterdag de 11e weer op de fiets. De 1e fietstocht ging vanuit Balatonszemes, onze camperplaatsop de camping, in Noordelijke richting en n u kozen we voor het zuiden. We reden nu door een aantal kleine toeristische plaatsen zoals Balatonlelle, Balatonboglar en uiteindelijk naar Fonyod. Lunchtijd in Fonyod. Daar hebben we aan “terrashoppen” gedaan. We konden op het 1e terras niet bestellen wat we wilden, dus dan maar naar het terras van de buren. Na een heerlijke lunch hebben we nog op een bankje aan de haven zitten genieten van de vele bootjes en de ferry die hier aan kwam varen. Daarna terug. Helaas, lekke achterband. Nou is dt niet zo gek hier met de staat van de wegen. Soms flinke kuilen, dus ja, helaas zo gebeurd. Maar goed terug maar gaan lopen, want ja, wel bandenplakspul maar helaas geen pomp bij ons. Maar ach, na een forse wandeling (iets van een kilometer of 12) kwamen we moe en net voor de bui weer bij de camper. We hadden nog wel een pomp mogen lenen, maar helaas, ded lucht was er eerder uit dan erin. Ook kwam een vriendelijke medecamperaar (laten we hem Karel noemen), died van Gerda het lekkebandenrelaas had gehoord, nog met onze pomp langs, maar ja, toen was ik al bijna op de camping..
Dus op zondag de 12e in ieder geval een klusje te doen (bandenplakken). Na het gebruikelijke servicen, vroeg onze medecamperaar (voor het gemak maar weer Karel), of de band al geplakt was. Nee, antwoorde ik hem, wil je soms helpen? Nou dat was niet tegen dovemans oren gezegd. Kortom , Karel heeft de band geplakt en ik heb een beetje geholpen. Gelukkig bleef de band heel. De rest van de zondag maar verder niks uitgevoerd.
Op maandag de 13e besloten we het Balatonmeer te verlaten en op zoek te gaan naar een SVR Camping van een facebook vriendin. Eerst de voorraad proviand aangevuld en daarna binnendoor naar Tapzony, een klein dorpje met bijna 900 inwoners, met een camping. We waren daar rond 1 uur. Briefje aan het hek. “Ben zo terug”. Nou weten we niet hoelang “zo” duurt, maar we moesten nog lunchen, dus de camper voor het hek en wij aan de boterham. Rond een uur of drie, kwam een stel aan, die met hun vouwwagen op de camping stonden. Zij waren “gebombardeerd” tot campingeigenaars, want de Nederlandse eigenaresse zelf was dat weekend naar Nederland en wel inmiddels op weg naar Hongarije. Maar goed wij konden de camping op.
Dinsdag de 14e hebben we kennis gemaakt met de echte eigenaresse van deze camping. Vol enthousiasme heeft zij veel verteld over de omgeving van haar camping. We hebben die dag vooral veel gekletst, van de zon genoten en ’s avonds bij een kampvuur nog gezellig zitten borrelen. (het was wijn, maar wijnen is niet een echt goed werkwoord, alhoewel borrelen nou niet bepaald werken is, maar dat even terzijde)
Na 2 nachten Tapzony, verlieten we Hongarije. Weer een stuks langs het Balatonmeer en daarna in Noordelijke richting langs Sopron Oostenrijk in. Onderweg nog een paar stevige buiten op het niet al te beste Hongaarse wegennet. We hadden een paar maanden geleden een artikel gelezen over de Neusiedler See in het Burgenland. Een voor ons onbekend deel van Oostenrijk. Een mooi wijngebied rondom deze See. Op de camping iets buiten Oggau was nog plaats. ’s Middags hebben we een klein stukje gefiets naar het dorpje en ’s avonds in het restaurant bij de camping een bord vol schnitzels gegeten. (niet normaal meer zoveel!!)
De 4 dagen die we hebben doorgebracht op de Camping in Oggau kunnen we kort samenvatten. Vooral veel relaxen, en kletsen. We hebben op vrijdag nog wel een fietstocht gemaakt over de Neusiedlerradweg. Het deel dat wij hebben gefiets ging door een redelijk vlak landschap. Landbouwgrond met wuivende gewassen en op de achtergrond de contouren van het Lethargebergte. Ook op zaterdagmiddag wilden we gaan fietsen, maar helaas weer een lekke achterband. Nog wel geprobeerd te plakken, maar het gat wat erin zat van Hongarije is te groot. Dus dat wordt een nieuwe band. Is er dan niets gebeurd?. Ja hoor een vreemde geur in de camper.
Dooie muis of zoiets?? Na veel gezoek waar de stank vandaan kwam, merkten we dat de huishoudacccu erg heet was geworden. Kokend accuzuur? Dat is niet goed. Wel meteen de electra aansluiting van de stroompaal gehaald zodat de accu niet verder warm zou worden. Contact gehad met de leverancier. Nou die accu is op dus. Maandag een afspraak maken voor vervanging. Gelukkig valt dit allemaal nog binnen de garantie. ‘s avonds besloten we de spullen in te pakken en verder te reizen.
Op zondag de 19e (Vaderdag) verlieten we na een regenachtige nacht de camping om geheel binnendoor onze reis te vervolgen. Vanaf de camping (in het noord oosten van Oostenrijk) reden we een stukje door het Lethargebergte via Baden naar St. Polten, waarna we bij Melk de Donau overstaken. Hierna reden we via Linz vrijwel geheel langs de Donau met veel (cruise) Schepen en de vele fietsers, naar het Duitse Passau. We zijn hier weleens meer geweest en kozen nu voor de Mix Parking bij de Winterhafen om daar te overnachten.
En zo tuffen we weer door het groene heuvelachtige land van onze Oosterburen. Iets meer dan 260 kilometer en wij zijn beland in Nördlingen, een alleraardigst stadje aan de Romantische Strasse. Bij onze rit in 2009 over d Romantische Strasse hebben we dit stadje overgeslagen. Nu zijn wij wel in de Altstadt geweest. Een stad vol vakwerkhuizen en leuke geveltjes, en dat alles omringd door een oude muur met torens. De CP op een apart plekje achter een groot parkeerterrein koste slechts € 3,--.
En na een dag binnendoor, kozen we dinsdag de 21e om vandaag wel de snelweg te nemen. Een flinke etappe vandaag, dus over de snelweg schiet iets meer op. Nou ja, meer? Wel weer veel wegwerkzaamheden en de nodige vertraging. Via Aschaffenburg en Mainz hebben we bij Bingen de snelweg verlaten, om langs de Rijn te rijden. Dit blijft een mooie rit. Wel zagen we dat het water nog behoorlijk hoog staat in de Rijn, waardoor een aantal camping deels ontruimd waren. Via Koblenz staan we voor de overnachting nu in Neuwied. Een CP bij de jachthaven met uitzicht op de Rijn.
Ook voor vandaag een rit geheel binnendoor. Eerst een stukje langs de Rijn en daarna naar het westen, waarna we bij Sittard de Nederlandse grens overstaken, om vrij snel bij Maaseik de Belgische grens te passeren. We gingen dwars door het land van onze Zuiderburen richting Mol en Geel ( om maar eens een paar aparte plaatsnamen te noteren) om iets onder Bergen op Zoom weer Nederland binnen te rijden. Na een etentje aan de plas bij de camperplaats, besloten we toch om alvast richting de camperdealer te rijden, waar wij de volgende dag een afspraak hadden voor de accu en een kapot dakraam.
Het wachten op de reparatie op de donderdag was wat langer als gedacht, maar dat betekende wel dat het dakraam op voorraad was en vernieuwd werd. De accu was flink doorgemeten en volgens het reparatie team nog oké. Wel kregen we het advies mee om de accu verder op te laden. ’s Middags reden we via de Westerscheldetunnel eerst naar Hulst en in het begin van de avond gingen we de grens weer over naar Stekene, waar wij een uiterst gezellige avond hebben beleefd met K&L.
Toen we echter na de koffie en de vele bubbeltjes (overheerlijke champagne) weer terug in de camper kwamen, roken we weer dezelfde geur en bleek de huishoudaccu weer flink warm te zijn.
Dus, op vrijdag eerst maar weer terug naar de camperdealer, waar nu wel een nieuwe huishoudaccu kregen.
Op maandag de 27e reden we terug naar Hellevoetsluis.
Na 4.271 kilometers gereden te hebben door Duitsland, Tsjechië, Slowakije, Hongarije, Oostenrijk, Duitsland en België, kunnen we terugkijken op een mooie trip. Veel steden bezocht , leuke ontmoetingen gehad en veel nieuwe indrukken opgedaan. Niet zoveel gefietst deze keer.
