Camperco
2015 Spanje november
Overwinteren Spanje 2015/2016
Begin november vertrekken we voor onze overwintertrip naar Spanje. Eerst eens even alles sorteren, ordenen en eens kijken wat we allemaal meenemen deze keer. Al doende leert men, en de ervaring leert dus, dat je vooral niet teveel moet meenemen. We nemen dan ook rustig de tijd om dit eens in orde te maken. Vanuit Hellevoetsluis rijden de 3e november we via Goeree Overflakkee naar de A29 en het nieuwe stuk over de A4 richting Bergen op Zoom. Dan op naar Antwerpen en via de toltunnel richting Gent. Afslag Dendermonde en daarna binnendoor (snelweg genoeg gezien vandaag) naar het zuiden. We rijden naar Thieu, een klein plaatsje ten oosten van Mons (Bergen). Op de kade van de sluis bij de scheepslift is een fraaie gratis parking waar je mag overnachten. Na een praatje met Nederlandse camperaars, die inmiddels op de terugweg waren vanuit Spanje hebben we een wandelingetje gemaakt naar de imposante scheepslift die hier hoog boven het veld zichtbaar is.
De 4e tuffen we een groot stuk door bos- en landbouwgebied naar de Franse grens. Kleine smalle weggetjes en mooie uitzichten krijgen we onderweg. We lunchen op een ruime P langs de weg. Wat een troep trouwens. Snappen de mensen niet dat als de vuilnisbakken vol zijn, dat je niet je afval er dan maar naast zet?? Meenemen die troep en lozen waar mogelijk!!. Wij legen ons toilet onderweg op de camper loosplek. Voordeel van Frankrijk is dat er veel CP ’s zijn. Ook stoppen we nog even op een camperplaats naast een oud stationnetje om wat te drinken. Uiteindelijk rijden we via Neufchateau (een van de velen?) naar Bazoilles sur Meuse. Een mix parking waar je mag overnachten. Later in de avond komt er nog een camper en een vrachtauto bij. Na aankomst lopen we nog even het dorpje in, maar dat stelt helemaal niets voor.
Een dag met temperaturen richting de 20˚ en dat met een strak blauwe lucht. Eerst een klein stukje terug richting Neufchateau om de voorraad diesel aan te vullen. Onderweg merkten we dat de richtingaanwijzer naar rechts plotseling heel snel gaat en naar links op normale snelheid. Wat is dat nou weer? Nou ja, we rijden in ieder geval. Na de tankbeurt vervolgen we onze route naar het zuiden over voornamelijk wat bredere D wegen en hier en daar een wat smallere route. Terwijl Gerda druk bezig is met het fotograferen van de vele roofvogels die we hier onderweg zien zoeken we na de middag weer een lunchplek. Daar gezocht naar een volgende overnachtingsplek. Deze vonden we, na enig zoeken, in Cuiseaux bij een Gemeenteopslag en tegenover de brandweergarage. We konden hier lozen en gebruik maken van gratis water en elektra voorziening. Hierna nog een wandelingetje gemaakt door dit middeleeuwse stadje met een grote kerk en een oude muur rondom de kern.
Na een rustige nacht zonder sirenes bij de brandweer, of overbodig geluid bij de gemeenteopslag (ze beginnen blijkbaar pas om 9.00 uur) reden we na het ontbijt verder in zuidelijke richting. We hadden de navigatie (TomTom en de bijrijdster Gerda) zo in gesteld, dat we Lyon zouden vermijden en ook met een grote boog om Valence zouden rijden. Nou, dat is gelukt. Gevolg is wel een aantal kleine weggetjes, maar ach, de charme van de omgeving en de bijrijdster maakt veel goed. Het uiteindelijke doel, de camperplek in Donzère was niet precies wat wij voor ogen hadden. Vlak langs de drukke N7, dus veel lawaai. Maar via de app. van campercontact kwamen we al snel bij een camperlocatie op slechts 5 kilometer verwijderd. Dat is Caveau Le Dôme d’Elyssas in Les Granges Gontardes. Voor slechts 3 euro , de kosten voor de elektra, hebben we een overnachting. We kregen een sleutel mee om een slotje van de elektrapaal te verwijderen zodat de stekker erin kon. Wel kochten we op dit wijnhuis rode en rosé wijn. De eigenaar heeft dan toch wat omzet van de camperaars.
Zaterdag de 7e leveren we de sleutel weer in bij de vriendelijke eigenaar van dit domein en na de gebruikelijke service aan de camper gingen we op pad voor een korte rit naar Avignon. Deze stad stond gepland om nog eens te bezoeken. Na enig gezoek vonden we de camperplek, maar deze was dusdanig nat en in de schaduw, dat het niet aantrekkelijk was om daar te staan. Een camping dichtbij kreeg slechte recensies en om nou voor 23,00 euro op een verouderde camping in de modder te gaan staan leek ons ook niks. Nou dan maar een grote parkeerplaats opzoeken om vandaar uit de stad te bezoeken. Helaas, allemaal hoogtebeperkingen van 2.30 meter, dus ze hebben hier blijkbaar liever geen campers. Nou ja, dan maar geen Avignon, helaas.
Verder zuidelijk dan maar richting Arles. Ook deze plaats stond op ons lijstje om te bezoeken. Een paar keer kruisen we de Route Soleil en de Rhône, ja dat heb je als je binnendoor wilt rijden, en 40 kilometer na Avignon kwamen we aan op de camperplaatst aan de Rhône in Arles. Verderop stonden nog wat caravans, maar dat bleek van een kermis te zijn.
Na de lunch hebben we een mooie wandeling gemaakt naar dit oude stadje. We bezochten een oud Romeins theater en een stierenvechters arena. In deze streek is dit een veel voorkomende bezigheid. We zijn absoluut niet van deze vorm van vermaak, maar een bezoek aan dit imposante bouwwerk was absoluut de moeite waard. De Place de la Republique was mooi om te zien. Veel bezoekers in dit stadje, die met busladingen vol werden aangevoerd. (Inclusief de nodige Japanners) ’s Avonds werden we nog getrakteerd op (ik denk) zigeunermuziek vanaf de overkant van de rivier, maar zo rond 20.00 uur was het weer stil.
Zondag begon een beetje nevelig, maar na het ontbijt was het zicht weer behoorlijk. Wel een bewolkte dag vandaag, maar in ieder geval droog. Eerst even tanken bij een grote super want daar zijn de brandstofprijzen aanzienlijk lager dan bij de andere pompen en toen door richting de Camargue. Het land van de witte paarden, veel witte reigers en oneindige rijstvelden. Eenmaal aangekomen voorbij Aigus Mortes kom je door een zeer waterrijk gebied met vele Etangs waarin veel flamingo’s zitten. We rijden ten zuiden van Montpellier naar Palavas les Flots. Een stadje met 2 grote camperplaatsen. We kiezen voor de CP aan de Port Fluvial en zien vanaf het viaduct naast deze haven dat die CP behoorlijk vol staat. Gelukkig is er nog plek. In het verleden zijn we hier ook al eens geweest maar toen stonden zelfs buiten de poort de campers te wachten op een plaatsje. Er kunnen hier 140 campers staan en die staan er dan ook regelmatig.
Vandaag weer een stralende zonnige dag. Strak blauwe hemel en een licht windje. Na het ontbijt en de koffie gaan we een wandelingetje richting het stadje maken. Voordat we op pad gingen kregen we nog een telefoontje van de makelaar dat er weer een bezichtiging staat gepland voor ons huis. Wordt even afwachten dus. Vanaf de camperplaats loop je langs een kanaal richting de Middellandse Zee. Via een brug lopen we door een straatje met links veel restaurantjes, een boulangerie/patisserie en hier en daar een kleine shop met kleding of souvenirs. Aan de kant van het kanaal staan veel kraampjes waar verse vis gekocht kan worden. Vandaag niet helaas. En zo wandel je richting de uitgang van het kanaal met aan beide zijden grote beelden aan het einde van de pier. Heerlijk zo in het zonnetje met de enkele toerist en de lokale bevolking die je hier tegenkomt. Terug via kleine straatjes en een kleine kerk naar de patisserie waar we van een heerlijke wrap met tonijn hebben gesnoept. Terug naar de camperplaats waar het een drukte van belang is met vertrekkende en nieuw aankomende camperaars. De rest van de middag hebben we in de rust-mode gestaan. Beetje lezen, beetje puzzelen, kortom lekker relaxen.
Na 2 overnachtingen hebben we Palavas wel gezien en rijden we de 10e november langs de kust via Sète en Agde rondom Beziers richting Narbonne. Langs een aantal grote Etangs (binnenmeren) vol met flamingo’s gaan we naar de Aire de Camping Cars in Leucate Plage. Een groot terrein waar meer dan 200 campers kunnen staan en vandaag staan er ………..zes. Weer een korte warme rit vandaag.
Woensdag de 11e verlaten we Frankrijk. Een stukje langs de kust en dan richting Perpignan. Via de smalle winkelstraat in Le Perthus rijden we Spanje binnen. En opvallend hier, veel politie bij de grens. Veel Fransen ook in dit stadje. Vandaag is het een nationale feestdag in Frankrijk, dus een vrije dag. De wapenstilstand van de 1 e wereldoorlog wordt herdacht. We rijden eerst een stuk richting Gerona om uiteindelijk weer naar de kust te rijden. In Palamós gaan we een tijdje op Camperpark Empordarea staan. Hier hebben we vorig jaar op onze terugreis ook al gestaan, maar gelet op de weersverwachting de komende dagen blijven we. Een aantal “bekende” camperaars van vorige jaren hebben deze plek ook al gevonden.
Vanaf 11 november blijven we in Palamós. Hoe lang? Dat weet je nooit met camperaars. De weersverwachting voor de komende dagen is goed met temperaturen tussen de 18˚ en 20˚. Prima weer voor ons overwinterraars om wat te fietsen en te luieren. En dat luieren lukt prima met een beetje bijkletsen met de “bekende” camperaars, beetje lezen, beetje puzzelen en tussendoor natuurlijk niet vergeten om te eten en te drinken. Ja, zo kom je een beetje met gemak de dag weer door. Na het doen van de nodige boodschapjes vliegt de dag voorbij en zit je gezellig met R&W onder het genot van een hapje en drankje lekker te genieten van dit camperleven.
Vrijdag de 13e, een “onheilsdag” voor velen, daar hebben we in Spanje geen last vast. Hier geldt dinsdag de 13e als een “onheilsdag”. Nou ieder land maar zijn eigen ongeluksdag. Tjonge, zo worden we nooit één Europa.
Dan eerst even het richtingsaanwijzer probleem. Gelukkig heeft een medecamperaar veel verstand van auto’s, dus die dacht dat dit waarschijnlijk het gevolg is van een slecht of loszittend contact tussen lampje en de aansluiting. Achterlicht open geschroefd, lampje eruit, schoongemaakt en de aansluiting strakker gezet. Probleem hopelijk opgelost.
’s Middag zijn we op de fiets naar de vissershaven gereden en daarna langs de boulevard naar Sant Antoni de Calonge. Met mooi uitzicht vanaf de boulevard op de zee en de haven van Palamós.
Later op de avond horen we van de ontzettende tragische gebeurtenissen in Parijs. Onze gedachten zijn bij de slachtoffers en hun nabestaanden.
De camperplaatst loopt vandaag , zaterdag de 14e langzaam vol met vele Spaanse camperaars die een weekendje met de camper op pad zijn. Het is er ook prachtig weer voor, dus voor onze reden om de fiets te pakken. Er loopt een Via Verde (fietspad) vanaf Palamós naar Palafrugell, maar ja, het fietspad houdt zomaar op. We hebben dit wel vaker gezien in Spanje. Via een mooie wijk aan de noordkant van Palamós rijden we naar een kleine baai en daarna naar een uitzicht punt hoog boven de haven. Zo we hebben onze kilometers ook weer gemaakt. En op de zondag weer gefietst en zoals verwacht vertrekkende Spanjaarden, Maar niet nadat ze eerst uitgebreid hebben zitten lunchen met de nodige rooksignalen vanaf de barbecue.
Jippie, dinsdag, en dat betekent…………………Markt in Palamós. Onze 1e markt in Spanje. Nou zijn al die markten in Spanje wel een beetje veel van hetzelfde, maar ach, je bent even bezig. Nou doen ze niet zo moeilijk hier, want de hele Avinguda de Catalunya tussen het voetbalstadion en de Mercado Municipal (overdekte markt) wordt geheel afgesloten voor alle verkeer. En dat betekent hééééél vééééél marktkramen met kleding, kleding en nog eens kleding. En natuurlijk de gebruikelijke groenten en fruitkramen. En de vis??................. die is te vinden in de overdekte markt.
Aan de kleding kan je goed zien dat het hier bijna winter is, dus frio (koud) voor de bevolking. En daar lopen we als overwinteraars tussen in korte broek, want ja zo rond de 20˚ is toch een lekker temperatuurtje voor ons.
En in de middag weer een leuke fietstocht gemaakt door een voor ons nog onbekend deel van San Antoni de Calonge.
En ja hoor, zoals we al schreven de 14e over het einde van een fietspad, kunnen we vandaag de 19e een vervolg aan dit verhaal geven. Er blijkt dus achter een benzinestation, na een klein stukje grindpad, een fietspad te lopen naar Palafrugell. Langs de Riera d’Aubi en dwars door de landerijen ten noorden van Palamós loopt een autovrij pad. Borden langs deze “Ruta del Tren Petit” geeft de route aan naar de diverse plaatsjes langs deze Via Verda. En onderweg, tijdens onze lunchstop bij een kruispunt van fietspaden, werden we getrakteerd op een fraaie show van 4 roofvogels, die vlak voor ons hun capriolen in de lucht uithaalden. Na een korte omweg naar de Cala de Castell, waar we een mooi panorama hebben over de rotsachtige kust hier, rijden we weer terug naar de camperplaats. Terwijl Nederland geteisterd wordt door regen en storm, genieten we hier nog steeds van heerlijk zonnig weer.
Zaterdag de 21e slaat het weer om. Een forse daling in de temperatuur en een regenachtige dag. Overigens de 1e slechte dag sinds we op reis zijn deze trip. We klagen niet en hebben dan de tijd om wat achterstallig (computer)”werk” in te halen. De afgelopen nacht heeft het behoorlijk gewaaid. Nou is het weer in heel Europa flink gedaald met hier en daar zelfs sneeuw, en hier in het noorden van Spanje is de temperatuur onder invloed van de koude noorden wind ook afgenomen. Maar, op de zondag wel weer een stralende blauwe hemel. Oké beetje wind, maar ach we klagen niet.
Overigens stellen wij wel onze plannen bij. We waren namelijk van plan om een stuk het binnenland in te trekken om Zaragoza te bezoeken. De temperaturen liggen daar momenteel flink lager dan langs de kust. Wij besluiten om morgen de weg naar het zuiden te vervolgen.
En dat besluit volgen we op maandag de 23e dan maar op. We servicen nog wat op de CP in Palamós, nemen afscheid van een aantal overige camperaars, installeren de navigatie en we kunnen gaan rijden. We rijden eerst over de C37 langs de kust en vervolgen dan over de C35, waarna we al snel parallel aan de AP7 (tolweg) richting Barcelona tuffen. Op deze manier rijden we met een toch wel grote boog om Barcelona heen, maar ook hier is de ringweg behoorlijk druk. Tenslotte klimmen we via de N340, onder een weer wolkeloze blauwe hemel, naar ons einddoel voor vandaag. We kozen voor de CP bij Cava Guilera in Lavern. Zoals de TomTom al had aangegeven lag de bestemming op een onverharde weg. En ja, dat klopt, zie ook de foto. De Cava bleek op maandag gesloten en we hadden hier wel kunnen blijven staan, maar de plaatsen waren nogal schuin aflopend. Wij besloten door te gaan naar het volgende wijndomein. Via een bochtige en smalle weg kwamen we bij Area de Celler Can Battle in Avinyonet del Penedes. Hier hadden we twee jaar geleden ook al eens overnacht en vanwege het mooie uitzicht en de ruimte op deze plek kozen we toch weer voor de locatie bij dit wijnhuis.
Dinsdag de 24e, we zijn nu 3 weken op pad. Het was vannacht een koude nacht. Temperatuur -1,2˚. Jaja, onder nul dus. Maar ja, we zaten wel op een hoogvlakte, dus kouder. Maar na 1 koude nacht, rijden we weer naar de N340 om verder naar het zuiden af te zakken. Deze N340 is een lange weg die langs de hele oostkust van Spanje gaat. Grotendeels 2 baans, maar ook delen 2x2 baans en rondom Tarragona gaat deze weg naadloos over op de A7 die weer parallel aan de AP7 (de tolweg) loopt. In het begin verlaten we het wijngebied met z’n vele cava’s en wijncoöperatie ’s en verderop komen we al in het gebied waar we sinaasappel bomen zien. Hier en daar lekker heuvelachtig met leuke afdalingen waardoor je een fraai panorama hebt over de kustlijn. Totaal vandaag iets meer dan 200 kilometer tot onze volgende stop het plaatsje Benicassim. Voor ons een nieuwe omgeving langs deze kust. Nadat we een plaats op de camping hadden gezocht en het verse stokbrood hadden verorberd, hebben we nog een kleine 1e wandeling in het dorp gemaakt. En ’s avonds lekker gegeten in het restaurant bij de camping. Dat mocht wel eens een keer.
Woensdag de 25e. Weer een stralende zonnige dag. We worden wel verwend, maar ja, daarom zijn we hier ook. Na de koffie gaan we naar de Mercadona (grote Spaanse super) aan de overkant van de ingang van de camping. Deze Spaanse super heeft een grotere sortering van de Lidl. Na de lunch pakken we de fiets voor een eerste tocht. We gaan over de Via Verda (een oude spoorlijn) die loopt van Benicasim naar Oropesa de la Mar. Een mooi fietspad, met een aantal tunnels, en steile wanden waar je doorheen fietst. En onderweg een prachtig panorama op de Middellandse Zee.
Na een mooie zonnige dag begon het ’s avonds flink te waaien. Het vreemde hier is, dat het lange tijd windstil kan zijn en dan plotseling flinke windstoten. De weer app van El Tiempo (Spaanse weer) waarschuwt regelmatig hiervoor.
Nou dat was een onrustige nacht maar als we de 26e weer de luikjes openen, is het stralend zonnig weer. Eerst maar het kleed voor de camper weer even vastleggen, want ja, dat was ondanks dat het was vastgespijkerd toch los gewaaid. En de rest van de dag? Lekker geluierd, beetje lezen, beetje puzzelen en de was gedaan (nou ja, Gerda dan en de wasmachine hier op de camping). Heeft de wind ook voordelen? Ja, je hebt de was nog niet op de lijn (als het lukt) of het is al weer droog gewaaid. En in de namiddag weer een prachtige zonsondergang. Maar aan het eind van de middag weer wind en zoals de voorspelling liet zien, zou het in de loop van de nacht minderen.
Ook dat klopte (die weersverwachting dus), want vrijdag de 27e was het windstil, wisselend bewolkt maar wel met een aangename temperatuur. We hadden 2 dagen geleden het fietspad ten noorden van Benicassim genomen en vandaag besloten we naar het zuiden te fietsen. Dat is de richting Castellon. Ook hier weer een fraai fietspad. Eerst langs het tracé van de oude spoorlijn en daarna langs de weg. Vanaf het centrum van Benicassim reden we richting Castellon waarbij we een mooi zicht hadden op de bergen ren westen van dit gebied. Bij een van de rotondes zijn we linksaf geslagen richting de diverse Platja’s. We kwamen bij de Platja de Heliopolis waar we een mooi zicht hadden op de forse branding en in de verte de haven van Castillon en een aantal grote zeeschepen die aan de horizon lagen te wachten. Het fietspad terug ging geheel langs de kust.
En op zaterdag zijn heel veel Spanjaarden toch wel sportief bezig. Op de fietstocht die we vandaag maakten naar Oropesa del Mar, kwamen we veel wandelende en joggende mensen tegen. Ook wel fietsende Spanjaarden, maar dat waren meer “wielrenners” en de fietsers die we tegenkwamen waren allemaal overwinterende toeristen. Op de boulevard van Oropesa bij een van de vele Platja’s hebben we heerlijk in het zonnetje geluncht. Dit soort plaatsjes geeft wel meteen een andere indruk als het wat drukker is, zoals nu in het weekend.
Zondag de 29e november. Een rustige dag voor ons. Lekker in de zon koffie drinken en een beetje lezen. ’s Middags hebben we een wandeling gemaakt over de fraaie boulevard van Benicassim. Er is hier een “route van de villa’s” aan de boulevard. Er staan fraaie villa’s met uitzicht op de zee. Aan de boulevard staat ook de Torre de Sant Vicente. Voor de villa’s staan borden met omschrijving van de achterliggende villa’s. De meeste villa’s zijn gebouwd rond 1930.
En dan nog even Benicassim. Dit kom je ook wel tegen als Benicasim. Een enkele of dubbele s. Dit verschil komt door de schrijfwijze in de Spaanse en de Valenciaanse taal.
De maand november sluiten we af in stijl. Lekker zonnig weer en een leuke fietstocht in de omgeving.
