2017.01 Overwinteren jan

2017 Overwinteren Januari

Overwinteren 2016 - 2017

Na de gezellige weken op KM Zero, vertrekken we donderdag 5 januari en komen na een rit van iets meer dan 230 kilometer in Los Alcázares. In het verleden hebben we in deze plaats ook al eens overnacht op een gratis “gedoogplaats”. Sinds kort is hier echter een fraaie officiële camperplaats.

Na een mooie rit door een heuvelachtig gebied onder een heerlijke Spaanse zon, dalen we in de buurt van Alicante weer om op zeeniveau de reis te veervolgen. We krijgen weer zicht op zee en via Torrevieja met veel bebouwing en langs diverse meren rijden we naar onze volgende stop. Een bijna overvolle camperplaatst. We kunnen nog kiezen uit 2 vrije plekken zonder stroomvoorziening. En dat terwijl er hier 90 plaatsen zijn. Hier staan ook Manfred & Ute die wij ook op Taverness hadden ontmoet. En verderop Peter en Monica en naast hen Willie. Allemaal bekenden.

Vrijdag 6 januari, Driekoningen, een feestdag hier in Spanje. Behalve een kleine fietstocht in het stadje hebben we verder niet veel gedaan. Zaterdag weer eens wat boodschappen gedaan en over de markt geslenterd. Weer veel fruit, kleding en lederwaren en een verkoopwagen met kip aan het spit en gelukkig ook een wagen met verkoop van Churos. Een heerlijke Spaanse lekkernij. Vanaf de camperplaats horen we een paar keer per dag het geluid van startende vliegtuigmotoren van het iets verderop gelegen Aeropuerto de Murcia – San Javier. Dit is geen druk vliegveld.

Zondag de 8e fietsen we in Noordelijke richting langs het vliegveld naar Santiago de la Ribera. Vlak voor dit stadje ligt een grote militair terrein. Er staan veel straaljagers.

We rijden het stadje in tot aan de boulevard. Het is druk op deze dag. Aan het begin van de boulevard is een kleine markt met veel snuisterijen en een maquette van een dorp met kerststal. We fietsen de boulevard helemaal langs en genieten onderweg op een bankje van het uitzicht en de langs flanerende Spanjaarden. Op de terugweg zien we de gevolgen van de hevige regenval van enige weken geleden. Restante modder en troep langs de weg en deels op het fietspad. Zouden ze hier veegwagens hebben?

Zoals gemeld is deze camperplaats ten zuiden van een vliegveld. Het afgelopen weekend was het rustig, maar vandaag zijn de militairen weer terug van hun kerstverlof. Regelmatig overvliegende straaljagers en tussendoor (nee niet gelijktijdig) een passagiersvliegtuig. Voornamelijk Ryan Air, Easy Jet en Tui. Meestal vluchten van en naar een vliegveld in Engeland, want ja, hier in de buurt wonen veel Engelsen. De straaljagers vliegen vaak alleen in de ochtend. 2 jaar geleden toen we hier even hebben gestaan waren ze regelmatig aan het stuntvliegen met fraaie loopings en figuren in de lucht. Dat hebben we dit jaar nog niet gezien.

Dinsdag de 10e verlaten we de Deelstaat Murcia en rijden naar de Deelstaat Andalusië in de Provincie Almeria. Wederom een mooie dag in dit deels heuvelachtige gebied. Omdat we in het verleden de fraaie en bochtige kustweg via Cartagena en Mazarron naar het zuiden al hadden gereden, kozen we deze keer toch voor de snelweg. Overigens een zeer rustige weg. Richting Alhama de Murcia, Lorca, Huercal Overa reden we naar Vera, waar we eerst onze proviand hebben aangevuld. Buiten Vera reden we iets het binnenland in naar Cuevas del Almenzora.

Vrijdag de 13e mooie fietsdag. Terwijl Nederland wordt geteisterd door sneeuw, windstoten en gladheid straalt het zonnetje. Bij de bakker, die hier rond een uur of tien op de camperplaats komt (of zoveel eerder/later, want ja, het is Spanje he) kopen we een brood voor onderweg. Na de koffie fietsen we eerst iets verkeerd en daarna richting Vera om via het industrieterrein het juiste weggetje te vinden richting kust. We komen uiteindelijk in Garrucha, waar we aan de boulevard genieten van het uitzicht op zee en het verse brood. Het brood was trouwens verser dan gisteren. Na de lunch fietsen we langs de kust via Las Marinas en Playa de Vera. Dit zijn fraaie dorpjes met mooie bungalowparken. Ook hier staat veel leeg (vakantieverblijven), maar we merken onderweg dat hier ook veel Engelsen verblijven. Over een mooi fietspad keren we terug naar Vera en verder naar de camperplaats die een kilometer of 3 buiten Vera ligt.

De camperplaatst is gelegen bij een groot tennis en padle park. (Padle is een mix van tennis en squash). Ook zijn er op dit park jeu de boule banen en een groot fitness centrum en natuurlijk een restaurant. Naast het park is een camping en de modelvliegclub van Vera. Kortom een groot complex. En in het restaurant hebben we ons voor vanavond (zaterdag) aangemeld voor een 3 gangen diner met live country muziek. We schoven aan bij een stel Duitse camperaars. Het werd een gezellige internationale avond met prima eten, lekkere wijn. De zanger deed zijn best, we hoorden songs van Merle Haggerd en Cash langskomen en op een vierkante meter hebben we kunnen dansen.

Na een rustige zondag klommen we maandag weer op de fiets.

Vanaf de camperplaats reden we over een stoffige weg door de landerijen naar het dorpje Cuevas. De camperplaats ligt eigenlijk tussen Cuevas en Vera in.

Aangekomen in het dorp reden we richting de Ayuntamiento (gemeentehuis) en het Castillo del Marqués de los Vélez.

Dit dorp kent een aantal bezienswaardigheden waaronder deze gebouwen en natuurlijk een paar kerken die wij niet bezocht hebben. Het kasteel is een groot gebouw met binnenplaats en openluchttheater.

In een van de vele parkjes in dit dorp hebben we geluncht om daarna weer terug te fietsen naar de camperplaats. Op de terugweg hebben we een paar foto’s genomen van de grotwoningen.

Dinsdag de 17e duikelen we verder naar het Zuiden. Via een rustige A7 zien we links en rechts van de weg bergjes van de Sierra Cabrera en de Sierra Albamilla en heel in de verte op een wat hogere berg ligt sneeuw. We rijden naar het Parque natural de Cabo de Gata – Nijar. Een groot gebied waarin de “glazen stad” van Spanje. Nou ja, in dit geval de plastic stad. Eindeloos veel kassen met plastic overkapping. Vanaf de A7 nemen we de afslag naar de AL3108. Nog een kleine bergweg en we dalen naar de CP Cabo de Gata. Er kwamen 6 campers tegelijk aanrijden, dus drukte aan de poort, maar nog plaats genoeg. We werden vriendelijk ontvangen. Aan het eind van de middag ging de wind harder waaien. Een voorbode voor iets minder weer de komende dagen?

Nou en dat mindere weer is het ook geworden. Regen en hardere wind. Maar gelukkig hier GEEN SNEEUW. Want in noordelijke delen is wel sneeuw gevallen. Sneeuw In Torrevieja voor het eerst sinds 1924 en zelfs op Mallorca was het wit. Ja, het is winter ook hier in Spanje, maar dit is wel uitzonderlijk allemaal. We vermaken ons prima hoor, maar ja je zit niet op dit soort slechte weer te wachten. Duurt een paar dagen. Wel het gebruikelijke servicen. Vuil water lozen, schoon water innemen, toilet legen, ja dat moet allemaal gebeuren. En de website bijwerken.

Op de 19e met onze jarige schoonzus gebeld en de rest van de week voornamelijk binnen doorgebracht. Puzzeltjes gemaakt, tv gekeken en zitten internetten. Het gratis internet hier is redelijk. Als het wat slechter weer is maken veel camperaars gebruik van internet met als gevolg een tragere verbinding. Maar ach, we hebben alle tijd en met de Wifi versterker op de laptop valt het allemaal wel mee. De camperplaats hier ligt aan de ene kant naast een (plastic) kassencomplex maar aan de westkant heb je uitzicht op de deels besneeuwde bergen van de Sierra Albamilla. Het is nu zondag de 22e en bewolkt, maar vanaf morgen moet het weer beter worden. De afgelopen dagen is het rond Benidorm en Alicante zeer slecht weer geweest met storm en veel regen.

En nu is het morgen (23-1) en inderdaad mooi weer. Helder blauwe lucht en een mooi zonnetje. Na het ontbijt eerst richting receptie voor het ophalen van het bestelde brood. En wie zien we daar? J&G, medecamperaars uit Heerenveen. We hadden elkaar al ontmoet in Palamos en in de Ebro Delta en nu weer hier. Nou eerst maar eens koffie en even bijkletsen. Daarna gingen we op de fiets (eindelijk weer eens fietsen!) naar San José. Geheel langs de AL 3108. Dit is de weg langs het camperpark die tot aan de kust loopt. Iets meer dan 7 kilometer. Heen bergaf maar terug bergop. Nou zijn het vrij lange stukken dus dat is met een beetje ondersteuning goed te fietsen. Onderweg komen we nog een ander klein dorpje, maar al gauw zien we San José liggen. We rijden langs de vrije camperplaats in dit stadje en komen uiteindelijk op de Calle del Puerto waar we met uitzicht op zee het brood verorberen. Op de terugweg wonnen de wolken het van de zon, maar het is wel droog gebleven.

Ook vandaag weer langs 2 doorgaande wegen op de fiets. De AL3201 en de AL3115 om in de zuidelijkste punt van dit gebied te komen. Als we langs doorgaande wegen fietsen (liever een fietspad, maar dat kan niet overal) hebben we altijd veiligheidshesjes aan en de helm op. Langs deze wegen staan borden waarop automobilisten geattendeerd worden op fietsers en minimaal op 1,5 meter de fietser moet passeren. Nou en dat doen ze allemaal netjes hebben we gemerkt. Met een ruime bocht rijden ze langs je.

We rijden naar het dorpje Cabo de Gata en verder langs het strand en een klein kerkje bij La Almadraba de Monteleva. Onderweg passeren we een aantal “gedoogplaatsen” waar campers staan. Op de terugweg rijden we nog langs het Salinas (het zoutmeer) en kijken vanuit een vogelkijkhut naar de vele flamingo’s die hier in het meer staan.

Vandaag kleindochter Elin jarig. Gefeliciteerd via een video verbinding. Altijd leuk om te doen.

Na een dag rusten besluiten we om in de middag naar Almeria te rijden om proviand aan te vullen. Toch een ritje van bijna 60 kilometer, want ja, dichterbij is geen supermarkt. Hier is weinig over te vertellen hihihi. Als we de volgende dag wakker worden, het is donderdag de 26e, merken we een diesellucht en wat dieselsporen in het grind voor ons linker voorwiel. Na onderzoek door een medecamperaar, want ja ik-heb-geen-verstand-van-auto’s, bleek de dieselfilter te lekken. Om een lang verhaal kort te maken, reden we aan het eind van de middag, achter een sleepauto aan, naar een Fiat garage in Huercal de Almeria. We werden meteen geholpen en het filter werd vervangen.

Snelle service. Geweldig. Rond kwart v oor zeven reden we terug. In het pikkedonker over smalle weggetjes. Eenmaal terug op de camperplaats hadden we geen zin meer om eten te maken, maar gelukkig was het restaurant naast de camperplaats nog. We hebben daar prima gegeten.

Vrijdag de 27e is onze jongste kleindochter jarig. Esmee, alweer 3. Het is alweer 3 jaar geleden dat we in januari terugvlogen voor de geboorte van 2 kleinkinderen. Times flies. (Vliegtuig ook). Ook nu weer online gefeliciteerd. Toch wel ideaal hoor die Facebook-Whatsapp-Skype toepassingen. Zoals verwacht hier een regenachtige dag. Vandaag werd ook een postpakketje bezorgd dat wij uit Nederland hadden laten opsturen. We besluiten het weekend hier nog te blijven en trekken maandag verder.