Camperco
2017 Spanje december
2017/2018 Overwinteren Spanje
Terwijl de vliegtuigen van het nabij gelegen vliegveld hun capriolen weer uithalen, zijn we intussen in de laatste maand van het jaar gerold. Na een paar druilerige dagen is het vandaag weer zonnig en is het gaan waaien. Die wind zijn we wel gewend in Spanje. Meestal maar 2 dagen flinke wind en zo plots als de wind opsteekt is tie ook weer gaan liggen. (Geen idee trouwens waar die ligt)
In Nederland is men druk met het Sinterklaasfeest en zijn de winterse omstandigheden al weer zichtbaar.
Op zaterdag de 2e lopen we een rondje over de markt. Hiervoor is een grote straat volledig afgesloten. Door de wind is het wat minder prettig, maar ach je bent lekker buiten onder een stralend zonnetje. We snoepen lekkere Churros op de markt en verwonderen ons toch wel over de vele kraampje met kleding, fruit e.d.
En zoals voorspeld is de wind weg. Wij op de fiets naar Santiago de La Ribera. Een alleraardigst plaatsje iets ten noorden van Los Alcázares en ook gelegen aan het Mar Menor. Het is vandaag zondag, dus ook lekker druk met wandelende Spanjaarden. Langs de grote weg doen we onze helmen op en de veiligheidshesjes aan, maar eenmaal binnen de bebouwde kom kan dat weer af en uit. Op een knus terrasje aan de boulevard en bijna met onze tenen in het zand hebben we geluncht, waarna we in de namiddag weer terug fietsten langs het vliegveld.
De 4e verlaten we Los Alcázares en rijden langs het Mar Menor richting Cabo de Palos. Daarna rijden we noordelijk het schiereiland op. Dit is een groot vakantieparadijs als je kijk naar de vele appartementen en villa’s die hier zo links en rechts van de enige weg op dit schiereiland staan. Helemaal aan het einde is een gratis P bij een oude vervallen toren. We staan hier aan rand met uitzicht op de Middellandse Zee. Behalve de rust en de ruimte en de vrije uitkijk op de Middellandse Zee is hier verder niets. Maar ja, een overnachting kost ook niets.
Op de 5e fietsen we langs fraaie villa’s die hier aan het eind van het schiereiland staan, en vervolgen we onze fietstocht over een fietspad, met aan de ene kant een mooi uitzicht op het Mar Menor en de andere kant de Middellandse Zee.
Na 2 dagen La Manga de Mar Menor, zoals ik dit schiereiland noem, rijden we iets zuidelijker naar Cartagena. Door een paar kleine dorpjes komen we ten zuiden van Cartagena bij de Camperplaats Area de Belmonte Plus. We melden ons bij het naastgelegen benzinestation, ontvangen de wifi code en kopen gelijk een stikbrood. Dat is wel handig dat je brood bij de benzinepomp kan kopen. Want ja, het is vandaag de 6e, en dat is een feestdag in Spanje, dus alle winkels gesloten. Het is vandaag de “Dia de la Constitucion”. De herdenking van het opstellen van een grondwet in 1978.
En na de 6e, juist ja, komt de 7e december. Zouden ze in Nederland Sinterklaas al hebben teruggestuurd? We zullen het niet weten. Wat we wel weten is dat het vandaag in Cartagena erg druk is. Wij op de fiets naar het centrum. Gelukkig loopt er langs de camperplaats een fietspad. Dan een stuk langs een droge rivierbedding en je bent zo bij de haven. Fietsen gestald en wij aan de wandel. Waarom is het nou zo druk? Veel Spanjaarden hebben een paar dagen vrij. De 6e is de dag van de Spaanse grondwet en de 8e is een katholieke feestdag, nl. “Inmaculada Concepción de Maria, ofwel de Onbevlekte Ontvangenis van Maria” en dat is ook een vrije dag.
Langs de haven ligt een oud galjoen wat te bezichtigen is en ook een aantal rondvaartboten. We slenteren wat door de drukke smalle straatjes en lunchen tapas in een Spaans restaurantje. Altijd weer een “feestje” om wat kleine gerechtjes van de kaart te bestellen en te verorberen. Het is druk hier, maar ook op de diverse terrasjes waar we langs liepen is het vol. De Spanjaarden houden wel van lekker eten. We rijden nog een stukje langs de ommuurde stad en zijn in de loop van de middag weer terug bij de camper en hebben daar een gezellige klets met Ierse camperaars.
Op de vrije vrijdag (de 8e) van de Spanjaarden doen we wat boodschapjes bij de Eroski (GROTE SUPER), fietsen we wat en wandelen we door het grote warenhuis El Corte Inglés.
Op goed geluk rijden we vandaag naar een camping in Bolnuevo, een klein plaatsje aan de kust net onder Mazarron. Hoezo op goed geluk? Nou in deze tijd beginnen een aantal “overwintercampings” waar veel overwinteraars (Nederlanders-Duitsers-Engelsen-Noren-Zweden) langere tijd verblijven al aardig vol te lopen. Veel mensen reserveren al maanden van tevoren een plekje.
Na een leuke bergrit ten zuiden van Cartagena langs de Sierra de la Muela, waar we een prachtig uitzicht hebben op de baai recht voor ons, rijden we door Puerto de Mazarron naar Bolnuevo.
Bij de receptie kregen we een kaart met daarop de nog vrije plaatsen. Dat waren nog slechts 4 vrije plaatsen waar onze camper in kon. We liepen erheen en kozen een leuke plek uit. Na enige omzwervingen over de camping kwamen we bij de juiste plek. Voorlopig blijven we hier wel even.
Vanaf de camping loop je zo het strand op. Een korte wandeling op zaterdag en de zondag over een stukje “boulevard” bracht ons langs een aantal restaurantjes met terrasjes.
Op zondag kregen we veel “sneeuwfoto’s” uit Nederland te zien op facebook. Als tegenhanger heb ik maar een paar zomerse kiekjes op facebook geplaatst. Het weer gaat wel veranderen. In de loop van de zondagavond gaat het waaien en in de nacht wordt het echt een harde wind. En helaas maandag de 11e vallen de eerste regendruppels. Niet veel, maar toch. Dus vandaag maar een binnendag.
Bij het binnenrijden op de camping afgelopen zaterdag zagen we bij het achteruitrijden op de campingplaats een dieselspoor in het grind. Waarschijnlijk weer hetzelfde “probleem” als de vorige keer in Spanje. Dat was lekkage bij het dieselfilter. We hebben contact gezocht met een garage in Mazarron, gerund door een Engelsman, die op de camping is komen kijken naar het “probleem”. Uiteindelijk zijn wij donderdag de 14e naar de garage gereden. Na controle, schoonmaken en weer terugplaatsen bleek het “probleem” na een testrit nog niet verholpen. We besloten tot vervanging, maar een nieuw filter moest worden besteld. We konden weer terug naar de camping en wachten op een telefoontje wanneer het nieuwe onderdeel binnen is en kan worden geplaatst. Op donderdagmiddag hebben we daarna een lange wandeling gemaakt naar de “Erosiones de Bolnuevo”. Dit zijn mooie door erosie uitgesleten rotsen. Na een verfrissend drankje op een terrasje met uitzicht op zee wandelden we terug.
Het werd weer eens tijd voor een tochtje op de fiets. Het(korte broeken)weer is prima. We rijden vanaf Bolnuevo naar Puerto de Mazarrón. Het plaatsje Mazarrón zelf ligt een paar kilometer in het binnenland, en de Puerto ligt direct aan de kust. We rijden het plaatsje langs de iets drukkere grote weg richting de Punta del Rihute om dan langs de boulevard terug te fietsen. Aan de boulevard lunchen we op een van de vele terrasjes met uitzicht op de haven met pleziervaartuigjes en veel vissersboten.
Aan de zuidkant van Bolnuevo is een rotsachtige kust met vele mooie doorkijkjes. Met de fiets is dit best een stukje te doen, maar dan wordt het wel wat teveel klimmen en dalen. Als je bijna het dorpje uit bent kom je langs de door erosie uitgesleten rotsen.
Op zondag naar de kerstmarkt op het plein bij de toeristen informatie. Nou rondom het pleintje stonden een aantal kraampjes, maar het stelde niks voor. We hebben lekker geslenterd langs de haven van Puerto. Het was weer gezellig druk. Op een van de terrasjes hebben we “Menu del dia” gegeten. Voor 15 euro p.p. en inclusief de wijn. Het was voortreffelijk.
Na een dag met een wandelingetje in het dorp reden we dinsdag de 19e eerst naar Mazarron voor vervanging van het dieselfilter. Dat was binnen een half uurtje gefikst, waarna we richting Aguilas reden. Een klein ritje over de N 332 en dan richting zee over de RM D21, een smalle weg tussen de kassen door. Het plastic begint hier al een beetje te overheersen, maar eenmaal op de camperplaats was er niet veel van te zien. Dit Taray Camperpark ligt gescheiden door de weg van de zee af. We hebben dan ook een fraai uitzicht vanaf de camper richting de Middellandse Zee en de baai van Puerto de Mazarron. ’s Avonds werd het staangeld (6 euro) opgehaald.
Na 1 nachtje Puntas de Calnegre, stond ons weer een klein ritje te wachten. We gaan naar Aguilas. Eerst een stuk door een bergachtig gebied, met hier en daar slechte wegen en een paar kleine dorpjes. Het ziet er allemaal een beetje troosteloos uit hier. Dan sluiten we weer aan op de N 332 en rijden naar Aguilas. De camperplaats ligt iets voorbij de stad. Op deze vrij nieuwe camperplaats vonden we een mooi plekje. O ja, dat kleine ritje was wel 41 kilometer.
Eerst maar eens een dagje ziek zijn. Even van slag, maar dat is na een middagje slapen en een onrustig nachtje gelukkig snel weer over. Vrijdag de 22e eerst de camper gewassen. Naast de camperplaats is een groot benzinestation met ruime was mogelijkheid. Het was een behoorlijke klus, maar ja wel nodig zo na een paar maanden.
Zaterdag de 23e, eerst onze oudste zoon feliciteren met zijn 39e verjaardag. In de middag op de fiets naar Aguilas voor boodschappen. Een grote Mercadona ligt aan de buitenrand van de stad en daar fiets je zo heen. Het was daar druk zo vlak voor de kerst. Bij het oprijden van het parkeerterrein bleek de voorband van de fiets van Gerda leeg te lopen. Nou ja, dat komt straks wel. Nadat we in de grote en ruim gesorteerde winkel alles hadden gekocht wat we nodig vonden, kon de voorband wel opgepompt worden en bleef hard. Onderweg naar de camper nog 1x de band opgepompt en s ’middags de band geplakt. Bleek een klein gaatje te zijn. Ach, we zijn weer lekker bezig geweest.
1e kerstdag in Spanje. Een mooie zonnige dag. Na een uitgebreid kerstontbijt en koffie met wat lekkers zijn we in de middag richting Aguilas gefietst. Het was druk op de boulevard. De terrasjes waren vol, een kleine kermis draaide bij de haven en veel vrolijke Spanjaarden buiten. 2e kerstdag in Spanje? Nou dat kennen ze niet. Gewoon een werkdag dus. Ook nu weer in de morgen rustig aan en nadat we een broodje hadden gehaald zijn we op de fiets langs de RM333 iets naar het zuiden gefietst. Eerst een stuk fietspad, maar daarna langs de weg. In de eerste jaren in Spanje vonden we dit niet zo plezierig, maar ach alles went. De fel gekleurde veiligheidshesjes aan en de fietshelm op (verplicht trouwens buiten de bebouwde kom) en de automobilisten nemen een ruime afstand als ze je inhalen. (Ook verplicht hier, die ruime afstand)
We fietsen naar Playa de Carolina en Playa de los Cocederos. Er staan nog een aantal veelal oudere campers. Opvallend een aantal (hippie?) jonge gezinnen met kleine kinderen. Leve het vrije leven.
We genieten op het strand van de branding en het uitzicht op de rotsachtige kust hier. Op de terugweg rijden we ook nog naar de Playa Calarreona. Hier staat een bord dat overnachten met de camper is verboden. Er waren nogal wat stranden waar het wild camperen erg was toegenomen. En ja, niet alle camperaars gaat zuinig met de natur om. Ook wij zetten onze vraagtekens bij de campers die wij hier zien. In de loop van de middag gaat het weer verslechteren. In het noorden van Spanje is weer een storm het land binnengetrokken en dat heeft gevolgen voor de temperaturen in het hele land.
ja, na Anna die vorige week over het land raasde, was die laatste storm genaamd Bruno. Tegenwoordig worden de stormen ook voorzien van een naam
Het heeft flink gestormd afgelopen nacht en nu is het weer voorbij. Als het te hard zou waaien blijven we nog 1 dagje, maar we konden op pad verder naar het zuiden. Via een fraaie kustweg zakken we af richting Garrucha. Hier vullen we de proviand weer eens aan. We verlaten de kustweg en gaan een stukje over de A7 (ja ja snelweg!!) verder. We merken dat het weer flink is gaan waaien. Tjonge, dan wappert ook wel alles rondom ons heen in de velden. Losliggend plastic en andere troep. Helaas, opruimen staat niet echt in het woordenboek van de Spanjaard lijkt het wel.
We verlaten de snelweg om nog een kleine 15 kilometer binnendoor te rijden. Wel voor de wind nu. Maar goed na iets meer dan 100 kilometer komen wij bij Camperpark Gabo de Gata. Daar worden we hartelijk begroet door Manuel, die ons nog herkende van de vorige trip. Altijd leuk een dergelijke begroeting. We zitten hier middenin het Parque Natura de Gabo de Gata-Nijar. We komen nu bij de zuidkust van Spanje en kijken in het westen uit op de bergen van de Sierra Alhalmilla. ier is wel een groot parkeerterrein bij, maar er staan wel borden verboden te overnachten met camper of caravan. Dit is zo’n typisch
Zo het wordt weer eens tijd voor een fietstochtje. We kunnen de korte broek aan want met een temperatuur van 21 ˚ is het prima fietsweer.
Zoals (bijna) gebruikelijk helaas geen apart fietspas langs de weg, maar met een veiligheidshesje aan en helm op, fietsen we langs de AL 3108. We passeren het kleine dorpje El Pozo de Los Frailes en rijden verder bergafwaarts naar San José. Door het centrum rijden we via smalle straatjes met links en rechts kleine restaurantjes, naar de boulevard met een prachtig uitzicht op de baai. We zitten geruime tijd te genieten van het mooie weer en de vele Spanjaarden die tijdens hun kerstvakantie op het strand verblijven en langs de boulevard paraderen. Na een uitgebreide lunch fietsen we nog langs het haventje en weer terug naar de camper. Uiteindelijk moeten we een hoogteverschil van 107 meter overbruggen, maar met de e bikes gaat dat prima.
We hebben een rustige oudejaarsavond op de camperplaats.
