Camperco
2018 Spanje maart
2017/2018 Overwinteren Spanje
Februari is dit jaar een korte maand, dus voordat je er erg in hebt is het alweer 1 maart. Terwijl het in Nederland koud is met flinke vorstperiodes, is ook het weer hier in Spanje helaas onder invloed van die koude noordelijk wind, ook laag. Vandaag slechts 13 graden. Vandaag wel de fietsen uit de camper gehaald en wij richting Oliva. Op Google maps was een mooie nieuwe Lidl te zien, maar toen wij daar eenmaal waren, zagen we wel een groot bord, met achter de hekken de nieuwbouw van deze supermarkt. Dus maar iets verder gefietst naar Oliva waar we een grote Mercadona wisten. Een beetje omgefietst, maar dat is wel goed na een paar stille dagen. Terug naar ons huis dan met volle fietstassen.
Om maar weer eens met het weer door te gaan. Het heeft flink gestormd. Gisteravond om negen uur begon het met forse windvlagen en dat duurde tot een uur of 3. Windstoten tot 50 kilometer per uur. We staan niet zo ver van het strand, dus de branding is duidelijk hoorbaar en ook het windgeruis door de bomen. En de volgende morgen, het is nu 2 maart, was het windstil en werden alle bladeren en overige troep netjes opgeruimd.
In het 1e weekend van maart komen veel Spanjaarden met hun caravan op de camping. Ze richten hun vaste staanplaatsen in voor het seizoen. Caravan, voortent, een keukentent en een stellage waarop ze koken. Alles lekker buiten. In Nederland is dit ritueel meestal in het 1e weekend van april, maar hier dus 1 maand eerder. Door deze activiteiten staan wij in een nagenoeg Spaans laantje. Ook veel jonge gezinnen met kleine kinderen.
Voor de zaterdag was na een paar sombere dagen weer mooi weer verwacht. Na het ontbijt reden we richting Denia. Via Oliva Nova, een fraaie nieuwe wijk met een groot golfresort, en een aantal kleinere buurten, reden we naar het verderop gelegen Denia. We hebben daar genoten van de mooie grote boten in de haven, en de drukte in de parken. Op een van de vele leuke terrasjes hebben we lekker gegeten. Na het afrekenen fietsten we weer terug. Een mooie tocht van iets meer dan 40 kilometer totaal.
En dan volgt na een drukke zaterdag, nou ja druk, een rustige zondag, om op de maandag maar weer eens naar Oliva te fietsen. Een klein beetje aanvulling van de koelkast, waarna we terug bij de camper eerst lunchen om daarna de fietsen weer in de camper te zetten, zodat we morgen weer verder kunnen. In de middag nog even staan kijken naar aankomende camperaars, die toch best wel moeite hebben om hun soms wel erg grote campers tussen de bomen op een mooi plekken te parkeren. Ja, deze camping is toch wat krapper dan de meeste camperplaatsen. En ja, altijd rekening houden met de boompjes. Overigens zijn gisteren alle Spanjaarden weer vertrokken zodat het nu erg rustig is in ons Spaanse laantje.
Na 7 dagen camping verkassen we wel 12 kilometer naar het ten noorden van Oliva gelegen Alqueria de la Comtessa. Een mooie naam voor een klein plaatsje. We worden hartelijk verwelkomd door Paco en maken een gezellig praatje met landgenoten die wij hier vorig jaar ook hebben ontmoet.
We lummelen een paar daagjes, fietsen richting het strand en een dag later naar de markt in Gandia en genieten vooral van het heerlijke zomerse weer. De temperatuur loopt dit weekend op naar 22 graden. In het noorden valt op de zaterdag een onweersklap, maar hier hebben we slechts een buitje regen aan het eind van de middag.
Rare jongens die Spanjaarden? Nou met oud en nieuw geen vuurwerk te horen en gisteravond en vanmorgen al om half negen veel vuurwerk. Lekkere harde knallen. En de koster van de kerk doet ook nog een duit in het zakkie. Die kungelt wat af met z’n kerkklokken. Een om 12.00 uur op de zondag op het plein voor de kerk een of ander orkest. We weten niet wat er gevierd wordt, maar het is feest in ieder geval. Zouden de Spanjaarden het zelf wel weten?
Op dinsdag de 13e , in Spanje een beetje vergelijkbaar met vrijdag de 13e, , verlaten we de camperplaats KM Zero en tuffen noordelijk naar Alcossebre. Een redelijke saaie rit (maar ja, die weg kennen we al) over de 340. Op de vrij nieuwe camperplaats Las Moreras waren alle camperplaatsen bezet, maar op het uitbreidingsterrein konden we ook wel staan voor 1 nachtje. Inclusief stroom betaalden we hier 10 euro. ’s Middags nog het stadje ingelopen naar de boulevard. Een verrek leuk plaatsje. Iets om te onthouden en eens terug te komen.
De 14e gingen we weer verder naar het noorden. Uiteraard eerst over de 340, want ja die lange weg loopt hier helemaal langs de kust tot een Reus. We reden langs de Ebro Delta en de diverse vrolijk (bijna) zwaaiende dames van plezier langs de weg.
Net iets voor Tarragona reden we langs Reus naar de C14. Een mooi voorbeeld van hoe de wegen in Spanje kunnen zijn. Eerst 2x2 baans, dan 2x1 baan (een rode weg volgens de Michelin gids) en na La Guardia del Prats weer 2x1 baan (nu een gele weg). Achtereenvolgens prima geasfalteerd, daarna Belgisch asfalt (hobbeldebobbel), een stuk prima, maar ja dat ging redelijk bergop, en onderaan de berg weer Belgisch asfalt. De route was wel fraai.
Uiteindelijk sloten we aan op de C25, waar we na 9 kilometer de camperplaats in Cervera opzochten. Ook hier weer even de benen strekken door een kleine wandeling in het stadje.
Vanaf Cervera rijd je direct de C25 weer op richting Vic en daarna door naar Gerona. Wij hebben in het verleden ook de C25 gereden en dit is en blijft een mooie en rustige route door een heuvelachtig gebied met mooie vergezichten. Je rijdt hier op een hoogte van 600-800 meter. Uiteindelijk daal je weer tot bijna zeeniveau. De aansluiting richting Gerona is op de drukke snelweg tussen de Spaanse grens en Barcelona. Voor ons echter maar een klein stukje, omdat de A weg al snel een AP weg wordt. Dus tol. We rijden vanuit het zuiden Gerona binnen, doorkruisen een stuks stad en komen op een grote zanderige, maar gratis P waar je ook mag overnachten. Na de lunch wandelen we naar het oude deel van Gerona en bezoeken daar de kathedraal. Een imposant bouwwerk, waar we met een audio toer de belangrijkste delen van deze grote dom hebben bekeken.
Toen we de kerk uitkwamen, zagen we ineens een heleboel jongelui richting het plein voor de kerk lopen. Deze maakten menselijke Pyramides. Zie enkele foto’s. Dit is een typisch Catalaans gebruik.
Het is nog een heel gedoe. De meesten hebben een rugzak bij met allerlei spullen. O.a. een lange zwarte doek die ze strak om hun middel binden. De groepen zijn herkenbaar aan hun gekleurde shirts en allemaal hebben ze daar een witte broek bi. Bij het bouwen van de Pyramides ondersteunen de leden van de verschillende groepen elkaar.
Na 1 nacht Gerona, ofwel Girona, verlaten we Spanje en rijden naar Camping Municipal in Ste. Marie La Mer. We besluiten nog even in Zuid Frankrijk te blijven, vanwege de slechte weersverwachting verder naar het noorden.
We staan al even op de camping als onze Franse buurman komt melden dat de linker achterband leeg staat. Voor pechhulp hebben we gebeld naar de SOS Alarmcentralen en afgesproken dat morgen een iemand van een nabij gelegen garage komt kijken naar het probleem. En inderdaad de volgende morgen kwam een grote sleepauto de camping opgereden. Het was nogal een probleem om de camper goed op te tillen. Uiteindelijk is de band proffessorisch gerepareerd. Men zou 2 nieuwe banden bestellen. Maandag word ik gebeld of de banden binnen zijn. Als de achterband dan nog hard is, kan ik de 8 kilometer naar de garage wel rijden. Zo niet, dan komen ze eerst hier heen.
De zaterdag begon zonnig, maar aan het eind van de middag regende het weer behoorlijk. Helaas dit weekend is het weer in heel Europa van slag. Kou, harde wind en sneeuw in het noorden en ook in Spanje is het TAKKEWEER!!
En ja hoor op maandagmorgen belde de garage dat aan het eind van de middag de banden zullen binnenkomen. Afspraak gemaakt voor woensdagmorgen. In de middag nog een stukje gefietst in de omgeving. Maar helaas, door een koeriersprobleem (wat dan ook?) waren de banden niet afgeleverd en werd de aflevering verwacht op woensdagmiddag tussen 14.00 uur en 15.00 uur. Gelukkig werden we gebeld. De depanage kwam langs om de lekke band weer te vullen waarna we achter de sleepauto aan konden rijden naar de verderop in Le Barcares gelegen garage. Kortom, probleem opgelost en rond vijf uur in de middag tuften we iets verder naar het noorden en hebben we overnacht op de Aire de Camping Car in La Palme.
We verlaten de winderige streek in het zuiden en rijden via Narbonne naar de tolweg richting Carcassonne. Op de terugweg rijden we toch maar over de snelweg, want de terugreis is toch een heel andere trip dan de heenreis, waar je nog genietend van het mooie weer onderweg leuke plaatsjes kan aandoen. De temperatuur in maart is echter flink lager, dus rijden maar.
Via de A9, A20 rijden we richting Toulouse, Montauban en Cahors en dan nog een klein stukje binnendoor naar Paysac. We overnachten hier op SVR camping Panoramic. Na 1 nacht vervolgen we onze weg over de A20 langs Brive en Limoges en denderen daarna dwars door het Park Naturel Regional de la Brenne naar een fraaie camperplaats bij het dorpje La Celle Saint Avant. Dan een rit van bijna 400 kilometers richting het noorden. We blijven ten westen van Parijs en rijden via Tours, Le Mans en Rouen over rustige snelwegen naar een klein dorpje in de Haut Normandië.
Twee vriendelijke jongemannen kwamen even vertellen dat in het gebouw achter de sporthal vanavond een feest wordt georganiseerd. Dus dat kan wat geluidsoverlast geven. Toen naar de plaatselijke middenstand om een jeton voor de servicezuil te kopen. Dus de eerste de beste kroeg maar binnengestapt en daar wist men te vertellen dat ik bij de Boulanger moest zijn. En ja, hoor die verkocht jetons. Helaas wel water uit de kraan, maar geen elektra (nee duhhuh komt niet uit een kraan). Nou ja, dan maar op de huishoudaccu vanavond. Overigens die Boulanger was niet zo maar een slager. Aan de goed gevulde toonbank te zien leek het wel een uitgebreide traiteur. Maar ja, dat zijn bijna alle slagers in Frankrijk.
Het feest was rustig. Tot middernacht wat gepraat van feestgangers buiten en pas na 01.00 uur begon de wat “boenk-boenk” muziek. Blijkbaar was nu de jeugd nog over. Een om een uur of 05.00 gingen de laatste feestgangers huiswaarts. Want ja, dan wordt je weer even akker van het dichtslaan van autodeuren.
Op zondag toerden we via Calais en Duinkerken naar Westende, waar we een plek vonden op het vrije nieuwe, maar wel fraaie camperpark. Ter afsluiting van onze trip hebben we ’s avonds heerlijk gegeten in Restaurant De Lanteirne. Een niet al te goedkoop restaurant, maar zowel de kwaliteit als de kwantiteit was echt super. En dat gecombineerd met prima bediening en goede wijn. Toppie.
En zo komt aan alles een eind. Via Zeeuws Vlaanderen, de Westerscheldetunnel, de Oosterschelde kering en de Brouwersdam reden we terug naar onze thuishaven.
We hebben genoten van deze overwintertrip. Veel nieuwe omgevingen gezien, nieuwe steden en leuke restaurantjes bezocht.
En dan nu nog enige cijfers.
Totaal gereden 6.877 (camper)kilometers en 700 (fiets)kilometers.
We zijn 158 nachten weggeweest en hebben op 45 verschillende plekken gestaan.
35 nachten op 8 verschillende camping en 123 nachten op 37 verschillende camperplaatsen
