2018.08 Zwerven langs festivals

Zwerven langs festivals

Op vrijdag de 3e augustus beginnen we aan een zwerftocht langs Country en Western festival. Omdat deze festiviteiten in een weekend plaatsvinden, hebben we tussendoor volop de gelegenheid om nieuwe plaatsen te ontdekken. We zien wel waar we terecht komen.

We starten in ieder geval met het C&W weekend in Oirschot. Op vrijdag arriveren we op mini camping de Goos aan de Franse baan. Officieel is dit Oost en West Middelbeers maar wij houden het op Oirschot. We begroeten de bekenden die daar staan en installeren de camper. Dan nog een korte fietstocht naar de L in Oirschot (de Lidl dus) en de rest van deze dag vol met hitte lekker niks.

Ook op zaterdag is het eigenlijk te heet om wat te doen, dus doen we behalve een boodschapje ook niks. De live muziek start op zaterdagavond om 20.00 uur. We genieten van de muziek van Cockroachkillers en Saint & Sinners, doen zo af en toe een dansje mee en vergeten vooral niet te drinken, want het was weer een warme dag. Gelukkig aan het eind van de avond wat koeler.

Op zondag begint de muziek om 13.00 uur. Duo Ted & Helen (niet mijn favoriet, al die monotoon gezongen linedance deuntjes met een meespelend bandje). Het trio Little Montana brengt ook een linedance repertoire maar met meer afwisseling en eigen muziek. De band Reward, een prima formatie met een steelgitaar, speelt in ieder geval lekkere country muziek en niet alleen de door veel dansers herkenbare linedance nummers. Het is dan ook een stuk rustiger op de dansvloer, dus ruimte genoeg. Dit muziekspektakel duurde tot na 19.00 uur.

Ondanks de warmte was het toch lekker druk op het plein voor de kerk waar dit festival wordt gehouden. Veel gezellige Brabanders die onder het genot van een drankje staan te genieten van het schouwspel voor hun neus. De muziek en de dansers dus.

Maandag de 6e vertrekken we uit Oirschot, nemen afscheid van de bekenden, en zetten de navigatie op “binnendoor” richting Kevelaer.

Een ritje van bijna 90 kilometer naar Reisemobilhafen Heijberg in Twisteden, een klein dorpje onder Kevelaer. Er staan slechts 5 campers op deze grote camperplaats. Ook nu doen we weinig in de hitte, maar dinsdag de 7e maken we toch een fietstochtje richting Kevelaer.

We lijken wel gek met deze hitte van 36 graden, maar gelukkig pakken we wat wind onderweg. In Kevelaer lunchen we, waarna we een stuk van de Nierswanderweg fietsen. Zoeken naar verkoeling aan het water. Helaas. Nou dan maar terug naar Kevelaer voor een welverdiend ijsje.

Bij terugkomst op de CP stappen we onder de buitendouche voor een beetje afkoeling. Het is vervelend om te zeggen, maar morgen eindelijk wat minder heet.

En dat klopt, dat minder heet. Vannacht eindelijke een beetje regen en onweer. In ieder geval voldoende om lekker af te koelen. We verkassen 37 kilometer naar het noorden en zetten de camper op Camperpark Kleve. In het verleden zijn we regelmatig langs Kleve gereden, maar hebben hier nog nooit overnacht. En na Kleve en een regenbui rijden we bij Emmerich over de Rijn en gaan we naar de camperplaats op de Eltenberg in Hoch Elten. Het is rustig op deze gratis plek maar in de loop van de middag komen er nog wat campers bij. En ook hier wat onweer en regen.

Vrijdag vertrekken we voor het country weekend naar Zevenaar. Een korte rit van slechts 11 kilometer. Vrijdagavond start het country weekend met een optreden van Windfall in de dansstudio in het centrum van Zevenaar. Wij op de fiets erheen. Het geluid in deze dansstudio vinden we eigenlijk al jaren niet bijzonder goed, maar wellicht komt dit ook door het lage plafond.

En op zaterdag vanaf 13.30 live optredens op 3 locaties in het centrum. Het centrale plein aan het raadhuis met een mooie groot podium en grote houten dansvloer en vele zitjes rondom. Optreden van een Mavericks coverband. Vonden we persoonlijk niet zo. Leuk wat nummers van de Mavericks die ook door diverse bands worden vertolkt, maar deze Malomalo band (bende) was een beetje teveel.

Op een van de straten en in een kleiner winkelcentrum kleinere podia met helaas geen houten dansvloer.

Het optreden van Ramblin’ Boots, een nieuwe jonge band met steelgitaar en viool viel bij velen in de smaak. Op zaterdagmiddag duurde de live optredens tot 17.00 uur en ‘s avonds was er alleen een live band op het grote podium. De kwaliteit van de optredens liep nogal uiteen (persoonlijke smaak).

Zondagmiddag weer muziek vanaf 13.30 uur en nu op het grote podium afwisselend 2 bands tot 19.00 uur. Dat waren Mississippi en Beehive. Lekker in het gehoor liggende country muziek. Het optreden van Connected in het kleine winkelcentrum was absoluut een succes bij zowel de vele luisteraars als ook de dansers.

Ook dit weekend hebben we weer vele bekenden uit dit C&W wereldje gezien en gesproken. Kortom het was een gezellig weekend.

Maandag de 13e maken we weer een forse verplaatsing van wel liefst 13 kilometer waar we op de Europakade in Tolkamer een prima plek vinden op de camperplaats. We hebben daar afgesproken met vrienden die vanuit Duitsland met hun camper weer op de terugweg naar huis waren. Lekker bij gekletst en met een etentje sloten we de maandag weer af. Vandaag na het mooie weekend weer een mindere dag met regen en zelfs onweer.

Op de dinsdag naar Obelink in Winterswijk. Wereldberoemd bij camperaars en caravanners. Zelf in het buitenland hoor je de camperaars over deze zaak. Nou het is wel een flinke tent ook zeg. Behalve tenten verkopen ze (bijna?) alles wat je als kampeerder nodig hebt. En wat hadden wij nodig? Nou ja een nieuw kleed. De oude heeft ruim 10 jaar datgene gedaan wat een kleed moet doen, namelijk liggen, maar was van al dit ge-lig toch wel versleten. Hier en daar een scheur. Dus met een nieuw kleed, wat solar lampjes en meet van dat soort (on?)nuttige dingen stonden we na ruime tijd weer buiten. Ook onze vrienden hebben zich vermaakt in deze ook voor hen bekende omgeving.

Daarna gingen we naar een kleine camperplaats (4 plekken) voor de camping bij een klompenmakerij. Nou dat was niet zo ver, maar wel over een zanderig bospad. Ging allemaal goed

Woensdag de 15e namen we afscheid van elkaar en wij gingen oostwaarts Duitsland in. Via Munster en richting Paderborn reden we naar het Freizeitcentrum aan de Schiedersee.

De 16e, verjaardag. Alweer een jaar voorbij, tjonge wat gaat het toch snel. Een cliché ik weet het, maar het mag wel eens een keer. Op deze zonnige dag fietsen we rond de Schiedersee, lunchen onderweg en bezoeken het park bij het kasteel. We besluiten de dag met een lekker diner in het restaurant aan de See.

Na de wasdag op vrijdag, hebben we op de 18e de fietsen weer eens gepakt. We rijden vandaag naar Bad Pyrmont. Eerst een stuk langs het meer, door het bos en langs landerijen. Grotendeels over een apart en mooi fietspad, maar ook een deel langs de weg. We komen eerst door het dorpje Lügde met een historische kern. Een fraai dorpje met veel mooie witte vakwerkhuizen. Jammer alleen van al dat blik (de auto’s dus) die voor de panden staan. Maar goed, na een fotomoment en nadat we eerst verkeerd waren gereden vervolgden we onze weg naar Bad Pyrmont. Dit is een kuuroord, vermaard om de geneeskrachtige bronnen. Hier loopt ook de Oranjeroute, een route door Duitsland met allerlei kastelen waar ooit een verbinding met ons koningshuis was. Zo heeft Koning Willem III zijn 2e vrouw Emma ten huwelijk gevraagd in Bad Pyrmont (info; Wikipedia) We hebben het centrum bezocht en geluncht in een pizzeria. Daarna zijn we naar het Schloss gereden.

Ook hier wat foto’s geschoten, en gezocht naar het juiste fietspad. Dat liep dus langs de dierentuin en de camperplaats. Het was een mooie afwisselende fietstocht.

Bij de camperplaats aan de Schiedersee was een flink disco feest aan de gang. Nou ja, dan maar een avond boenke-boenk muziek.

Op de laatste dag van ons verblijf hier, worden we weer getrakteerd op een mooie zonnige dag. Na de koffie weer op de fiets voor een rondje meer. Het is behoorlijk druk vandaag. Nadat we het rondje hebben gereden, gaan we nog door het park bij het Schloss naar een papier water molen. Die is helaas gesloten, maar het ritje erheen was ook de moeite waard. Terug bij de camper lopen we aan het eind van de middag richting de grote ligweide bij de Schiersee. Vandaag is eer een BBQ festival. Nou ja festival, er staan her en der food trucks en uiteraard een grote biertent. Je bent tenslotte in Duitsland. Gerda geniet van een broodje pulled steak en Frans smult maar eens van een overheerlijke curry wurst mit pommes. Ja ja we zijn wel lekkerbekken hoor.

Op reis een stukje naar het Sauerland. Iets meer dan 100 kilometer en we zijn in Bad Arolsen op Reisemobilhafen Twistesee. De naam zegt het al, we staan aan een van de vele stuwmeren. Er zijn veel plaatsen gereserveerd hier vanwege een of ander feest komend weekend. Nou dan zijn we al weer weg.

Op dinsdag de 21 fietsen we langs de Twistesee naar Bad Arolsen. Nou ja fietsen? Vlak nadat we dwars over een golfbaan zijn gereden en we enkele woonhuizen passeren, rijden we het bos in. OMHOOG!! En flink ook. Op de heenweg waren we met de camper na Bas Arolsen al een helling afgereden van 10%, nou die helling ging ook door het bos. Dat werd een stuk lopen, maar goed het is gehaald. Via fietsroute 6, kwamen we direct bij Schloss Arolsen. Een fraai historisch monument.

We reden eerst naar een konditorei voor koffie met wat lekkers erbij. Dan naar het station. We hadden gisteren regelmatig een stoomfluit gehoord, dus wij naar het station. Helaas geen trein te zien. Nadat we bij Café Emma hebben geluncht gingen we terug naar het kasteel. Het was inmiddels half drie en de eerstvolgende rondleiding was om 3 uur. We besloten daar niet op te wachten en fietsen route 6 maar nu in omgekeerde volgorde. En nu OMLAAG, stuk makkelijker.

Op de woensdag luieren we wat, lezen en lunchen en in de middag maken we een fietsrondje om het meer. Aan de ene kant lekker makkelijk fietsen, maar aan de andere kant weer veel bos en hellingen. Tjonge een forse klim aan het eind. Nou de fietsen kunnen weer in de camper.

Donderdag kiezen we voort een rit dwars door het Sauerland. We passeren een aantal grote stuwmeren (Edersee en Biggetalsperre) en de steden Winterberg en Lennestadt. Mooie hellingen en flinke afdalingen wisselen elkaar af. Onderweg veel auto’s met Nederlands kenteken. We begrijpen wel dat hier veel Nederlanders heen gaan. Lekker dicht bij ons land en een mooi afwisselend landschap. Het laatste stukje kiezen we vanaf Remscheid om via de snelweg om de stad Keulen heen te rijden. Na 264 kilometers komen we op de Reisemobillstellplats in Bergheim, waar nog 2 plekjes vrij zijn op de kleine camperplaats bij het park van het kasteel.

Vrijdag de 24e tuffen we Nederland weer in op weg naar Thorn, het witte stadje, waar het jaarlijkse C&W festival wordt gehouden. We worden naar onze plaats begeleidt en begroeten een aantal bekenden die hier staan. Nou een “internationaal” gezelschap weer. Aan de overkant uit Tukkerland, Salland, Drenthe en achter ons Groningers en Friezen. We “voelen” ons buitenlanders tussen dit “bonte” gezelschap.

Vrijdag rond 18.00 uur werd het festival geopend. We hebben dit in het verleden al een aantal keer meegemaakt, dus deze keer slaan we de opening maar over. Vanaf 19.00 uur begon het live programma met afwisselend Patrick Koers en de band Saints & Sinners. We besloten de avond met een borrel bij F&B en voordat we te bed gingen hebben we de (uitgedraaide) luifel en het windscherm maar weer ingedraaid en opgeruimd vanwege de flinke regen en windverwachting.

En inderdaad, het zou Thorn niet zijn als er geen regendag bij is. Beetje jammer, maar helaas.

Zaterdag muzikaal gezien een tegenvallende dag. Gezellig dat wel. Overdags o.a. Sunday’s Child. Een voor ons nieuwe formatie met “herrie”. Moderne country? Een te schreeuwerige zangeres? We vonden het geen succes. En de gehele zaterdagavond Malo Malo. Je weet wel die coverband met nummers van The Mavericks die ook al in Zevenaar was

Nou is Raoul Malo, de zanger van The Mavericks een geweldige zanger, dus ja, als je formatie noemt naar deze zanger, dan verwacht je ook wat. Voor velen ongetwijfeld een gezellige feestband (bende?) maar na het 1e setje hield ik het voor gezien. Gerda bleef nog wat kletsen, maar ik heb de camper opgezocht en gevonden.

En zondag de 26e prima optreden van Beehive, Blue Velvet(wat een lekkere band is dat) en tenslotte Windfall. Ook weer wat doublures met artiesten die ook in Zevenaar waren opgetreden, maar helaas het is niet anders. We zijn ook nog even op het “Trappers” veld geweest. Dit wordt bevolkt door lieden (veel uit België) die de hobby serieus nemen en leven zoals dat vroeger werd gedaan in het Wilde Westen.

We vervolgen onze zwerftocht na dit 3e festival, blijven in Limburg en rijden naar een kleine campercamping in Baarlo, een klein dorp onder Venlo. In een mooie omgeving fietsen we dinsdag de 28e een knooppuntenroute ten zuiden van Baarlo. Een veerpont brengt ons over de Maas in Steyl, een dorp vol met kloosters en kerken. We passeren de stuw en het sluizencomplex Belfeld en rijden dan we via Belfeld naar een bos in Duitsland, waar we ondanks de bewegwijzering toch van het padje afdwalen, maar ja, dat hebben we meer meegemaakt in Duitsland. We komen weer op het goede spoor en steken bij Kessel weer de Maas over. Staan even stil bij het Kasteel de Keverberg en vervolgen onze tocht richting Baarlo en stoppen we bij een boerderij met terras en overheerlijk ijs. Na bijna 50 kilometerkeren we terug bij de camper.

En woensdag ook weer over de Maas naar Steyl, maar nu in noordelijke richting door bosgebied naar Venlo. Nu een brug over de Maas en weer terug naar Baarlo voordat de bui losbarst. Want ja, in de loop van de middag helaas regen. Overigens viel het wel mee met de regen. We hebben nog lang buiten onder de luifel kunnen zitten want ja, de temperatuur is 24 graden.

Via Hout-Blerick en Venlo passeren we de grens met Duitsland en rijden naar de camperplaats bij het zwembad in Kempen. Ho ho, camperplaats dit is wel het Reisemobilpark Am Aqua sol. De camperplaats leek overvol vanwege de afzetting met pylonen, maar gelukkig was de platz-wart aanwezig en konden we nog een plekje uitzoeken. Komend weekeinde is er feest in het stadje vanwege een jubileum van de Werbering, wat dat dan ook mag zijn. Iets van 50 jaarreclame voor Kempen? Na de lunch fietsen we naar het historische centrum van het stadje en lopen een stuk langs de stadsmuur. Dan weer terug naar ons “hotel”.

Vandaag alweer de laatste dag van augustus rijden we de Grenzsteinweg rondom Kempen. Dit is een fietsroute met onderweg 13 plekken waar meer dan 100 historische grens stenen zijn opgesteld. Deze stenen hebben gediend als markeren van de voormalige landsgrenzen in de buurt. Een leuke route, welke afwisselend loopt door landerijen met hier opvallend veel witte en rode koolvelden. Het enige dorpje dat wij tegenkwamen was St. Hubert. Bij een lokale bakker annex café hebben wij een lichte lunch gebruikt. Na een rondje van 44 kilometer waren we wee terug in Kempen.

En ook de 1e dag van september was weer zonnig. Vandaag fietsen we naar Tönisberg, een klein gehucht ten noorden van Kempen. Ook nu weer veel landerijen, maar in dit gebied is het licht glooiend, wat weer een heel andere kijk op het landschap geeft. Uiteraard fietsen we ook nu weer een stuk verkeerd (bordje gemist), maar ook nu na ruim 40 kilometer komen we weer terug op de camperplek. Rond 19.00 uur fietsen we naar de stadje. We gebruiken een lekker diner op een terras in het centrum, en wandelen dan naar het park bij de burcht. Het park is omgetoverd tot een groot festivalterrein met daarop veel foodtrucks en natuurlijk de nodige wijn en biertenten. Het is vandaag feest t.g.v. 50 Jaar Werbering Kempen waarbij de WDR (Duitse omroep) artiesten laat optreden op een groot podium. We hebben even staan kijken en luisteren naar een band met TH muziek. (Takke Herrie). Nou niet bepaald onze smaak. En voor de vele Duitse aanwezigen blijkbaar ook niet, want die genoten meer van hun biertje of wijntje en goede gesprekken met elkaar. Ach het zag er wel gezellig uit.

Na 3 dagen Kempen, verkassen we iets naar het noorden en komen op Reisemobilpark Uedem. Er stonden 6 campers en 1 caravan en aan het eind van de middagstonden we bijna alleen.

Zo dat waren weer een paar daagjes Duitsland. We gaan terug naar Limburg en rijden na eerst in Goch de Lidl bezocht te hebben (statiegeld op alles wat plastic en blik is) rijden we via Siebengewald ons land weer in en gaan naar het Camperpark Roland in Afferden. In 2008 hebben we ook in Afferden gestaan, maar dan op de camping. Dit camperpark, wat achter de camping ligt is vrij nieuw. Je mag wel gebruik maken van de faciliteiten van de camping. Nou wij (Gerda dus) hebben daar de was gedaan, want ja, dat soort klusjes moeten ook gebeuren als je onderweg bent. Er stonden slechts 2 campers op dit camperpark.

Dinsdag de 4e zijn we weer op de fiets geklommen en hebben een fraaie route gefiets door de bosrijke omgeving ten zuiden van Afferden. De heide was zo goed als uitgebloeid. Ook zagen we onderweg nog ergens de gevolgen van een brand die hier in het bos heeft gewoed. En een dag later hebben we ten noorden van Afferden een fietstocht gemaakt. Zo’n beetje richting Gennep en vandaag weer met een veerpont over de Maas. Geluncht bij lunchroom De Meerstoel, met uitzicht op het sluizencomplex bij Sambeek. Tjonge wat waren die dikke bruine boterhammen met beleg lekker. En komen jullie nog wel eens wild tegen tijdens de fietstochten? Jawel hoor, vandaag zelf 1 haas.

Op naar Brabant vandaag. Een tocht van slechts 28 kilometer naar Linden, waar we op Camperpark De Kleine Geest een plek vinden. Iets na de middag zijn we eerst naar het dorpje Beers gereden om bij de lokale bakker brood en wat lekkers te kopen. Oeps, een paar regendruppels onderweg. En om een uur of 3 wagen we op de fiets een rondje om het meer. De camperplaats ligt ten zuiden van de Kraaijenbergse plassen. Een kort rondje van slechts 17 kilometer rondom deze waterplas via Linden en Cuijk.

En dan op weg naar ons 4e C&W weekend. We gaan daarvoor naar Odiliapeel. Achter manege Verstegen is een camping ingericht voor de festival bezoekers die met camper, caravan of tent komen en in de manege wordt de “paardenbak” omgebouwd. Houten dansvloer erop, gezellige zitjes rondom, een podiumwagen en vooral veel strobalen. Er staan al een aantal bekenden.

De rest van de vrijdag kletsen we wat, eten, en gaan rond een uur of negen richting het kampvuur. De kring wordt steeds groter, maar als het te koud wordt, zoeken we de camper weer op.

Zaterdag de 8e lummelen we wat rond de camper, werken we wat op de laptop. Pas vanavond is het 1e live optreden. Vanaf 20.00 uur werd het live optreden verzorgd door Route 66, een Belgische formatie. Valt voor ons onder de categorie linedance cd bandjes. Redelijk maar niet bijzonder. Op zondag vanaf 13.30 uur de band Goldrush met (nieuwe) zangeres Pam. Een stuk beter dan de zaterdagavond. Veel afwisseling in de nummers. Zowel op de zaterdag en de zondag werd een loterij gehouden. Het hoort zo’n beetje bij een kleinschalig festival zoals dit. Aan het eind van de dag ging het kampvuur weer aan, want er was nog een hoop hout over. Gelukkig was de temperatuur aangenamer dan vrijdag.

Maandag de 10e nemen we afscheid van de overige festivalgangers en de organisatie (F&A bedankt!) en rijden 13 kilometer naar de fraaie Camperplaats Ons Plekske in Vianen bij Cuijk Aan het eind van de middag doen we een klein fietsrondje, wandelen AH in en uit met wat boodschappen en komen na 15 kilometer weer terug bij de camper.

De 11e fietsen we grensoverschrijdend ten noorden van Vianen. Een klein stukje parallel langs de A73. Uit Noord Brabant (waar is Zuid Brabant toch?) via Gelderland en over het Maas-Waalkanaal door het kleine plaatsje Heumen. Daarna volgt Mook en rijden we naar de veerpont bij Cuijk. Jammer dat het fietspad langs de Maas was afgesloten vanwege werkzaamheden. Aan de Cuijkse kant van de Maas was de boulevard ook afgesloten vanwege de kermis die hier was. Deze kermis liep ook nog voor een groot deel door het centrum van Cuijk. Het was vandaag een droge dag maar wel met windvlagen.

Woensdag de 12e een “binnendag”. Regenachtig en koud, dus alvast gekeken naar een fraaie fietstocht voor morgen. Nou dat is gelukt, en in een verslag als dit is het zo maar morgen en fietsen we richting Grave. Volgens de beschrijving een oud stadje. Nou dat klopt wel. We drinken koffie op een terras bij een grote kerk, wandelen wat rond, schieten een paar foto’s, en fietsen richting de Maas. Inmiddels was het lunchtijd en landen we op een terras aan het water, nou ja, uitzicht op het water. De ober was blijkbaar nog niet helemaal wakker, want het duurde nogal lang (eigenlijk te lang en hadden we weg moeten gaan), maar ach, je hebt geen haast. We hebben wel lekker geluncht daar. Iets voorbij Grave reden we over een oude ijzeren brug, met aan de voet nog een oorlogsmonument. Onderaan de brug veel schepen die wachten op een doortocht door de smalle en enkele sluis hier. De dag was redelijk fris begonnen, maar inmiddels reden we in een stralend zonnetje richting Heumen, waarna we parallel aan de A73 de Maas weer overstaken en via Katwijk weer naar Cuijk reden. Daarna nog een klein stukje naar de camper in Vianen.

Na 4 dagen Vianen reden we voor ons laatste C&W festival naar Camping De Boomgaard in Bunnik. Er waren daar al veel festivalgangers neergestreken. The Friends of Country Life hielden hier hun 2e groots opgezette festival.

Vrijdagavond rond 19.00 uur werd begonnen met cd muziek en vanaf 21.00 uur werd live muziek verzorgd door zangers bij 2 grote kampvuren.

De zaterdagmiddag werd muzikaal ingevuld door Simon B. met band, afgewisseld door zangeres Conny Lee en zanger Gerard Bierman. Daarna vanaf 18.00 uur BBQ voor de liefhebbers (niet voor ons dus) en vanaf 20.30 uur een spetterend optreden van Sarah Jory met band. Dit waren de muzikanten van de Music Road Pilots die later op de avond ook nog een optreden verzorgden. Sarah Jory hadden we eind jaren negentig en begin 2000 een paar keer zien optreden. Dit is een Engelse dame, die geweldig steelgitaar speelt. Heerlijk om te horen. Van haar zang zijn we niet zo kapot, dus dat vonden we iets minder. En over de MRP zijn de meningen verdeeld. Werkelijk een strakke band, maar wel heel erg hard. Mag wel iets minder.

De zondag werd ingevuld door de Johny Bernard Band met zang van Jacky en door de Ramblin Boots. Heerlijke en dansbare muziek.

Maandag de 17e ronden wij onze zwerftocht langs de festivals af. We drinken nog koffie met bekenden en tuffen over de snelweg weer naar onze thuishaven.

We hebben een mooi zwerftocht achter de rug van 1.472 camper kilometers en 472 fietskilometers. Weer leuke stadjes ontdekt en nieuwe camperplaatsen.