2022.06 Canal du Midi

2022 Canal du Midi

Fotoalbum

Canal du Midi

De volgende langere trip is er een die we al jaren van plan zijn. Al een paar jaar geleden hebben wij een boekje gekocht over het Canal du Midi. De plannen zijn klaar en we vertrekken volgens onze planning op 1 juni. Dat wordt dus 31 mei.

’s Morgens de 31e stopt de waterpomp van het huishouddeel. Ja, die is ook in Spanje vervangen vorig jaar december, maar nu alweer stuk. Goed, de dealer gebeld en op zijn verzoek eerst de zekering gecheckt. Geen water. Nou dan is de pomp overleden. Gelukkig heeft hij er nog een in voorraad dus, we konden gelijk langs komen. Maar we hebben de hele dag afspraken dus dat gaat niet. Nou we konden morgen meteen geholpen worden. Prima toch. We zijn 31 mei om 20.00 uur vertrokken waardoor we filevrij naar Brabant konden rijden, de camper hebben we geparkeerd voor het bedrijf van de dealer in Liempde waardoor we morgen om 0.900 uur geholpen konden worden.

En ja hoor, de 1e juni werd de waterpomp vervangen en konden we vanuit Liempde naar het zuiden afreizen. Zoals bijna gebruikelijk ging de 1e etappe geheel over de snelweg. Eindhoven, Maastricht en dan de file bij Luik. Veel vrachtwagens en auto’s met caravan. Vanwege de drukte richting de E411 besloten we dwars door Luik te rijden. Ging prima, maar wel druk.

Uiteindelijk sloten we weer aan op de E25 om tenslotte nog een kleine 30 kilometer binnendoor te rijden naar onze 1e overnachtingsplek. Dat was de P bij de Citadelle van Montmédy. We hebben de Citadelle bezocht. Een imposant maar wel oud bouwwerk. We hebben weleens mooiere gezien.

Vandaag, de 2e juni, tuffen we verder naar het zuiden. Over de vele D wegen en een fraai golvend landschap rijden we langs rivieren en door kleine dorpjes. Langs de Meuse, hier nog een klein smal riviertje en de Marne. We gaan naar Cérilly, een klein dorpje ten westen van Chátillon sur Seine. Iets buiten dit dorpje is een grote eendenvijver met 4 camperplaatsen.

Na de dreigende luchten van gisteravond, was het van morgen behoorlijk bewolkt. We zijn dan ook net vertrokken van de stille camperlocatie of de eerste regendruppels kletteren al tegen de voorruit. Het eerste deel van deze dag hebben we dan ook in de regen gereden. Gelukkig niet zo hard en zoveel, maar het landschap ziet er wel meteen een stuk anders (onvriendelijker) uit. Geen mooie vergezichten, maar regensluiers en werd het na 2 uur rijden droog en kwam de zon door.

We gaan verder naar het zuiden en rijden bijna geheel over de D 980 en D 981 met een stukje afgesneden binnendoor. Dat was smal, maar slechts 4 tegenliggers. Maar toch wel fijn als je weer op een grotere D weg terug bent.

We rijden richting Macon en bijna parallel aan de Route de Soleil naar het iets verderop gelegen Belleville en Beaujolais. Vlak bij de Gemeente werkplaats zijn 6 gratis camperplaatsen met mogelijkheid tot water lozen, cassette legen en vers water innemen.

In de loop van de middag is het behoorlijk warm geworden zo tegen de 30 graden. En ja, in de avond gaat het flink waaien, harde regenen en het nodige onweer. Het ging flink tekeer.

Ook in de nacht van vrijdag de 3e naar zaterdag de 4e heeft het behoorlijk geregend, gebliksemd en geonweerd. Omdat we nu het pinsterweekend krijgen, besluiten we niet al te ver te gaan rijden en kijken op de app. van Camping Car Park of er een locatie in de buurt is. Dot kunnen vrij grote parken zijn met veel staanplaatsen maar soms ook met maar 20 plaatsen. We besluiten naar Villefranche sur Saône te rijden, slechts 18 kilometer verderop. Als camperaars houden we er niet van om te reserveren maar op de app staan nog genoeg vrije plaatsen. En ja hoor, we konden kiezen, en na de incheckprocedure aan de automaat met onze card van CC Park hebben we nu een fraaie plek onder de bomen met uitzicht op de rivier de Saône.

In de middag lopen we nog naar een grote supermarkt. Een beetje een bende daar, dat zijn we toch wel anders gewend van de Lidl. Maar goed, op de terugweg komen we nog langs een veldje waar ze motorvoetbal spelen. Wat een herrie, en vooral veel stof.

Het is weer een warme dag met 30 graden en het gebruikelijke onweer aan het eind van de middag.

Vandaag, de 1e pinksterdag, zien we veel wandelaars rondom het camperpark.

Rond half drie hoorden we sirenes dichterbij komen. En niet veel later kwam de politie ons vertellen dat er een helikopter op het park zou landen. Precies achter onze camper. Blijkbaar was er iets gebeurd in het restaurant en was de traumahelikopter opgeroepen. Nou dit geeft wel wat spektakel maar vooral veel wind. Gelukkig hadden we de luifel al ingedraaid een uur geleden vanwege de windstoten, maar onze stoelen en het grondkleed konden er niet goed tegen dat zo’n helikopter veel wind maakt.

Bij de buren moesten 4 mensen aan de luifel hangen om deze op de plaats te houden.

Ook maken wij een wandeling in de loop van de middag en lopen langs een groot meer dat achter het camperpark ligt. Dan zien we in een park een drukte van jewelste. Rommelmarkt, en dat klopt, vooral veel rommel. We belanden tenslotte op het terras van een restaurant naast het camperpark en doen ons tegoed aan lekkere ijscoupes. We besluiten om hier vanavond te gaan eten.

Ook 2e Pinksterdag verblijven we op het park. Beetje wandelen, beetje puzzelen en lezen. Dit is echt relaxen.

Na 3 dagen uitzicht op de Saône verlaten we het camperpark. We hebben een route naar het zuiden uitgezet via de westkant van Lyon. Nou waar het fout ging weet ik niet, maar na wat omzwervingen zagen we borden naar de A46, een snelweg ten oosten van Lyon. Geef niks, dan maar snelweg. Maar goed, ons plan om lekker binnendoor te rijden lieten we maar varen en via de A47 sloten we aan op de Autoroute du Soleil. Dat was eigenlijk niet de bedoeling, maar het schiet wel lekker op. Dus we besloten de tolweg maar verder te nemen. Net voor Orange, toen wij op een parkeerplek even pauze namen, zochten we een grote supermarkt op onze route. Die was op 3 kilometer afstand in het zuiden van Orange. Dat kwam goed uit, konden we de rest van de route naar Avignon binnendoor rijden.

Uiteindelijk kwamen we langs de Rhône Avignon binnen. Het was daar behoorlijk druk. Via een brug kwamen we bij Camping Pont du Avignon, gelegen op een eiland in de Rhône. Het was er druk met komend vakantieverkeer. Aan de receptie waren 3 medewerkers bezig de campinggasten in te checken.

Er was ook hier nog plaats genoeg. De camping gaf een wat rommelige indruk, omdat het leek dat er hier en daar een camper of caravan stond, maar het heeft ook wel wat. Niet dat in door heggetjes afgescheiden beeld van een camping.

Woensdag de 8e juni gaan we Avignon bezoeken. Vanaf de camping lopen we naar een gratis veerpontje dat heen en weer vaart tussen dit eiland en de stad.

We lopen eerst naar de bekende brug die nog een deel over de Rhône steekt. We maken wat foto’s en gaan dan door de muren heen naar de oude stad. We komen al snel bij het grote plein waar we eerst koffie nemen. Daarna bezoeken we het Paleis van de Paus. Een indrukwekkend gebouw zowel aan de buitenkant als vanbinnen. Wat wel mooi is hier, is de audio en visuele toer die je met behulp van koptelefoon en een tab let kan maken. Ieder onderdeel van de toer heeft een eigen nummer, waar je een QR-code kan inscannen, waarna je visueel het een en ander op je beeldscherm krijgt te zien. Het was een flinke toer, met veel trappen en een mooie tuin.

Nadat we dit hele paleis waren rondgegaan, zochten we eerst een restaurant om lekker te lunchen. Terrassen en restaurantjes genoeg.

Na de lunch liepen we terug naar het grote plein en hebben als echte toeristen een rondrit met een toeristentreintje gemaakt. Deze 45 minuten durende rit bracht ons op hoogte in een park met prachtig uitzicht op de rivier en de stad, maar ook door smalle straatje waar dit treintje amper door kon. Aan het eind van de rit kwamen we terug op het grote plein en hebben we (bijna traditioneel) maar weer eens een ijsje gesnoept. Hierna liepen we terug richting het veerpontje.

De volgende dag lekker relax op de camping. Gerda doet een handwasje, Frans maakt een puzzeltje en na de lunch wandelen we een rondje om de camping. Eerst richting het veerpontje, en dan wandeland achter langs de camping langs de Rhône. Hier heb je een prima zicht op de beroemde Pont.

Aan de oevers van de Rhône is men druk bezig met een soort van wijnmarkt. Allerlei huisjes worden opgebouwd voor de markt van a.s. zaterdag waar de vele Rhône wijnen worden gepresenteerd.

Op de donderdag bellen we alvast een camping voor onze volgende stop. Omdat dat aan de kust is lijkt het verstandig om eens te informeren of er plaats is. De vakantie is blijkbaar voor velen al begonnen. En ja hoor, keuze 1 is vol en bij de volgende was er nog 1 plek beschikbaar. Nou vastleggen dan maar.

Vrijdag de 10e rijden we verder naar het zuiden langs de Rhône. We gaan richting Arles en dan naar de Camargue. Vandaag een rit van iets meer dan 160 kilometer. Onderweg doen we nog boodschappen. Voor ons een “onvriendelijke” supermarkt met hoogtebeperkingen waardoor je niet met de camper op de parkeerplaats kan staan. Nou ja, dan maar langs de weg.

Na een tankbeurt in Sète rijden we naar de camping in Marseillan Plage.

In de middag maken we onze eerste strandwandeling. Daarna alvast de fietsen uit de camper, want hier kan je prima fietsen. Na het avondeten lopen we nog door de gezellige straatjes en kopen daar ons eerste ijsje.

Zaterdag de 11e juni. Vandaag toch een dag dat er kampeerders de camping verlaten en er nieuwe gasten arriveren. Die zullen zeker besproken hebben, want sinds gisteren staat er bij de ingang al een bord FULL COMPLET. Eerst loop ik naar de overkant van de camping want daar is een bakker. Lekker vers stokbrood gekocht en wat lekkers voor bij de koffie. We starten rustig op en gaan om een uur of half twaalf op de fiets richting Sète. Een prima fietspad door zowel Marseillan Plage als richting Sète is een genot om over te fietsen.

Onderweg, behalve een overstekende hagedis, geen wild gespot. Uiteindelijk komen we over zoals ik noem de dam, rijden langs een grote camperplaats, vele parkeerplaatsen en een groot recreatiepark met veel huisjes. Na 15 kilometer bereiken we Sète en eten daar een kleine lunch. Ja, dat lekkere stokbrood van vanmorgen.

Wij hebben een boekje van “Fietsen langs het Canal du Midi” en daarin staat de start van de fietstocht op de Voie Verte vlak na Sète. We zien wel een fietsbordje “Le canal des mers a vélo” langs deze route. Terug bij de camping heb ben we vandaag 32 kilometer gefietst. Gelukkig was er een lekker windje, want de zon scheen behoorlijk fel.

Ook op deze warme zondag halen we eerst lekker vers baguette en croissants bij de patisserie aan de overkant. Na de koffie gaan we vandaag richting Marseillan. Op de kaart welke wij bij de receptie van de camping hebben gekregen loopt een fietspad richting het spoor en naar het Canal du Midi. We vinden dit fietspad snel. Aan de noordkant van Marseillan Plage ligt het grote Etang de Thau. Daar is ook de monding van het Canal du Midi. Maar eerst rijden we naar Marseillan. Een wat ouder stadje met een haventje, wat bootjes en vooral terrasjes aan weerzijden van het haventje. We fietsen eerst naar het centrum, drinken daar wat fris en gaan dan terug richting het grote Etang, waar we in de schaduw van de bomen onze lunch eten.

Hierna naar de monding van het Canal. Aan de overkant zien we de vuurtoren bij het Pointe des Onglous waarvan we foto’s maken en het bord Le Canal du Midi. We fietsen dezelfde route terug en komen na 15 kilometer, een korte etappe dus, weer terug op de camping.

En nog een fietstocht in de omgeving. We gaan nu naar Cap D’Agde. Eerst weer langs de D weg, maar halverwege gaan we langs een klein natuurgebied van de weg af over een steeds smaller wordend pad. We komen uit achter een groot museum en gaan dan richting de havens. Het is hier druk, toeristisch en vele terrasjes, winkeltjes en flanerende gasten. We zien een aantal havens, veel boten en bootjes en hier is duidelijk meer verkeer. Ook flinke jachten hier.

We fietsen richting de oude haven waar we een mooi uitzicht hebben op de haveningang en de vele boten die hierlangs komen. Vanaf de pier waar wij overheen fietsen wordt gevist en hier belanden we op een bankje om daar ons Franse stokbrood op te eten. We zitten wel vol in de zon, want ja, bankjes met schaduw op een pier zien we niet. In de loop van de middag weer terug.

En als je dan bijna 2 weken onderweg bent wordt het weer eens tijd voor de was. Op de camping staan 2 wasmachines en 1 droger. Na het ontbijt en de koffie, het is inmiddels wel middag, gaan we richting de wasmachines. Alle twee nog vrij. En na het gedroogd weer een klus plat. Vanmiddag nog een stukje fietsen en ’s avonds gaan we eten bij Cote Plage, een klein restaurantje, van twee startende ondernemers. Volgens de recensies is het hier van goede kwaliteit. Nou, dat kunnen we alleen maar be-amen. Ondanks dat we al een dessert op hebben, nemen we op de terugweg nog wel even een lekker ijsje.

Nadat we donderdag een relax dag hebben gehad, en alle fietspaden in de buurt wel hebben gezien, verlaten we vrijdag de 17e de camping en de kust. Na 1 week is het wel genoeg. Gezellig hoor zo’n vakantiestadje met de vele winkeltjes, horeca tentjes en vooral niet te vergeten de ijstenten. We rijden over de D612 naar Béziers, onze volgende stop op de route langs het Canal. We gaan vroeg op pad omdat het bijna weekend is en we niet weten hoe druk het bij een grote stad is. Nou dat viel reuze mee. We kozen voor een vrije nieuwe Air, iets buiten de stad. Deze heeft 36 plaatsen.

Toen wij kwamen waren slechts 5 plekken bezet. Inchecken kon niet, want de incheckzuil was buiten gebruik, de toegangspoort omhoog, dus gratis parkeren. Na de koffie en de lunch fietsen we naar het Canal du Midi dat bijna langs de camperplaats loopt. We gaan in oostelijke richting, komen langs Villeneuve lès Béziers en rijden verder langs het water. We komen de eerste sluizen al tegen en zien verschillende vaartuigen op het water. Ook aan de kant liggen veel boten, waarvan sommige niet meer worden gebruikt en zelfs half gezonken zijn. Ook komen we veel fietsers tegen.

We hadden voor onderweg veel drinken meegenomen want het wordt vandaag een graad of 38. Dus flink drinken. Nou dat hebben we gedaan, de flessen leeg en zelfs onderweg nog een terras om wat koele drank te nuttigen.

Bij terugkomst is het nog erg leeg op de camperplaats, maar in de loop van de namiddag wordt het wel wat drukker. Overigens is dit een prima camperplek. Enige nadeel is dat er weinig schaduw is. Maar ja, je kan de camper zo neerzetten, dat je altijd schaduw van de camper hebt.

Omdat we gisteren een mankement aan de fiets bemerkten, zijn we op zoek gegaan naar een fietsenmaker in de buurt. Nou echt in de buurt was het niet en om nou met een fiets met mankement Béziers in te fietsen, zijn we dus maar met de camper gegaan. We hebben een adres gevonden die weer om 14.00 uur open zou gaan. Nou dat is al heel wat op de zaterdag dat er iets open is. Maar goed wij erheen, stonden om 13.15 uur op de parkeerplaats en zagen toen dat er aan de overkant ook nog een fietsenwinkel was. Ik erheen en ja hoor, de vriendelijke jongeman wilde er wel naar kijken.

Wat is nou het mankement? Omdat wij de fietsen in de camper zetten, moet ik iedere keer het stuur een kwartslag draaien. Nou simpel, boutje in de stuurstang iets losser en het stuur kan gedraaid worden. Maar waarschijnlijk door het vele gebruik pakte de schroefdraad niet meer. Maar goed dat is op te lossen door een langere bout door het gat en een moer om de stang vast te zetten.

Nou keek die fietsenmaker wel heel moeilijk, want blijkbaar was dat niet op voorraad. Nou collega erbij, liep de hele winkel door en kwam tenslotte terug met een lange bout, die paste, maar ja, nou nog een schroef. Dat werd zoektocht nummer twee, en ja hoor, moertje gevonden, de te lange bout afgezaagd en voilà, we konden het stuur weer gebruiken.

Terug naar de camperplaats, fietsen eruit en richting het Canal du Midi. Vandaag gaan we naar het beroemde deel van het Canal, namelijk met de 9 écluses. (Sluizen). Eerst komen we langs de sluis van Béziers en dan op het deel waar het Canal du Midi over de rivier de l ‘Orb gaat. Dat is een pont uit 1858 met een lengte van 28 meter. Een apart fenomeen. Dan is het nog een kleine kilometer naar de beroemde sluisjes. We lopen naar boven omdat hier een hoogte van ca 30 meter wordt overbrugd, en nemen op het terras een lekkere koele verfrissing. Helaas even geen bootjes in de sluis.

We rijden verder naar het westen. Soms op gelijke hoogte met het Canal en verderop iets hoger en iets van het Canal af. Afwisselend onder de bomen, over grind- of asfalt pad maar ook stukken zandpad. Na een kilometer of zeven vinden we het wel genoeg voor vandaag en keren om. Op hetzelfde terras als op de heenweg, met fraai uitzicht op Béiers en de sluisjes, nemen we nog een lekkere ijscoupe.

Het was gelukkig niet zo heet vandaag en met een zacht eindje erbij was het weer prima fietsweer.

Ook op zondag de 19e bezoeken we de 9 écluses. Het is vandaag drukker met bootjes en fietsers. En ook worden de sluizen veel gebruikt. Het is toch wel indrukwekkend hoe het scheepvaartverkeer hier geregeld wordt. Vooral het schutten van de bootjes in de 9 sluizen is een apart gezicht. Vandaag is het gaan waaien, waardoor de temperatuur aanmerkelijk lager is dan vorige dagen.

Het wordt na 3 dagen tijd om weer eens verderop te gaan. We verlaten Béziers, rijden over de brug bij de rivier de L’ Orb, waar we nog een mooi zicht hebben op het aquaduct van het Canal du Midi over deze rivier. Via de D11 rijden we naar Capestang waar we onze proviand weer eens aanvullen. We rijden verder op de D5 en slaan af richting Ginestas. We hebben een mooie camperlocatie gezien aan het Canal in het kleine dorpje Le Somail. Als we het dorpje in rijden zien we een middeleeuwse brug waar we onmogelijk overheen kunnen. Nou even omrijden dan maar. Echter aan de andere kant zien we borden met verboden voor 3.5 ton en omdat wij zwaarder zijn, besluiten we een volgende plek op te zoeken.

We komen weer op de D5 die D11 wordt in een volgende regio, maar al snel veranderd in de D611en rijden dan naar Carcassonne. In Trèbes moeten we in een scherpe bocht een smalle brug op en daar komt dan net een grote tankauto aangereden. Gelukkig kunnen we achteruit. Nog iets verder over de D weg gaan we naar Air de Camping Cars. Er is nog plaats genoeg. Even wat gehannes met de incheckzuil maar ook daar komen we weer uit. Vandaag doen we verder niks. We maken een praatje met de Engelse buren.

Na een kleine wandeling van iets meer als een kwartier, komen we vanaf de camperplaats op dinsdag de 20 onderaan bij de Citadel van Carcassonne. Dan is het nog wel een aardige klim om uiteindelijk in de oude ommuurde stad te komen. Hert is een imposant bouwwerk. De muren die hoog oprijzen tijdens een wandeling tussen de binnen- en buiten muren. Daarna gaan we de stad in op zoek naar een verfrissing. Bij de toeristeninformatie halen we een plattegrond van deze Cité. We bersluiten eerst naar het kasteel te wandelen, kopen daar een ticket en beginnen aan de rondleiding door dit grote kasteel. Een flinke wandeling door zalen, over veel trappen, door de torens en de kantelen van dit gebouw. Het was er wel druk, maar niet overdreven.

Na deze bezichtiging zoeken we op een van de vele terrassen op een groot plein, het Place Marcou. We nemen een dagmenu. Dat scheelt voor vanavond weer een kookbeurt.

Hierna wandelen we nog wat door de oude stad, nemen nog een ijsje en gaan weer terug langs een smal riviertje naar de camperplaats. Daarna kunnen we nog even buiten zitten want zoals verwacht gaat het om een uur of zes onweren en regenen. Nou dat is ook zo geweest. Lekker buitje tegen het stof en wat gedonder maar het viel wel mee.

En weer trekken we iets verder naar het westen. Een rit van wel 50 kilometer over D wegen voert ons naar Castelnaudary. We vinden het kleine camperpark van de organisatie Camping Car Park. Via de kaart van CC Park komen we op het park. Afrekenen doen we later. Er zijn hier slechts 14 plekken, maar als je vroeg komt is er altijd wel plaats. Nou dat klopt.

We drinken koffie, maken een lunch klaar en fietsen ten oosten van Castelnaudary. De camperplaats ligt bijna aan het Canal, dus dat water hebben we gauw gevonden. Ook in het boekwerkje dat we hebben over het Canal, hadden we dit deel van het traject al bekeken.

We gaan een paar bruggen over, passeren het Grand Bassin van dit stadje waar veel bootjes liggen, en komen langs de 4 sluizen direct na het Grand Bassin. We fietsen aan de noordkant van het Canal over asfalt-, grind-, zand- en schelpenpaden. Laten we het, maar bij het jaagpad houden.

Bij een van de sluizen waar we waren gestopt om te lunchen, hebben nog een aangenaam gesprek met een van de toeristen die hier een vaartocht hield. We begonnen in het Engels, maar we gingen over in het Duits, want de toeristen kwamen uit Zwitserland. Er moet altijd iemand van de boot af om op de kant bij een sluis het touw aan te pakken om de boot tijdens het spuien vast te houden. Als de boot, of boten, in de sluis zijn, gaan de sluisdeuren dicht en wordt donderend geraas het water in de sluis gespoten.

Voor de aandachtige lezers onder ons; bovenstaande beschrijving betreft een boot die dus naar een hoger gelegen deel van het kanaal moet. Na 13 kilometer vinden we het genoeg en gaan weer terug. Bij een van de 15 sluisjes die we dus tegenkomen op deze trip, drinken we nog wat fris, voordat we weer op de camperplaats terugkeren. Na het avondeten wandelen we nog een rondje.

Ook nu, donderdag de 23e, volgen we een deel van de fietsroute richting Toulouse. Ook hier vele bootjes en sluizen. Omdat we “stroomopwaarts” fietsen, maar vanwege de sluizen merk je geen stroming in het Canal, kijken we toch maar eens op onze hoogtemeter. We zitten inmiddels op 190 meter boven zeeniveau op dit fietspad richting Toulouse. Onze camperplaats ligt op 155 meter en gisteren fietsten we op 130 meter. Zo langzaamaan klimmen we dus. Dat merken we bij de sluizen omdat daar het fietspad steeds omhoogloopt.

Maar goed, links van ons zien we de A61, terwijl we over een steeds smaller wordend en slecht pad rijden. Na 13 kilometer houden we het voor gezien ook gelet op het dreigende onweer rechts voor ons.

We gaan weer terug naar Castelnaudary en rijden tot aan het Grand Bassin waar we onze broodjes opeten. Het weer is inmiddels opgeklaard, heldere blauwe lucht, dus we fietsen nog een kilometer of 5 door en dan weer terug.

En dat onweer? Nou iets na 18.00 uur een paar druppels regen en een beetje gedonder.

De fietsen gaan weer in de camper, en morgen weer verder naar het westen.

Het Canal du Midi loopt van West naar Oost van Toulouse naar de Middellandse Zee. Wij zijn gestart aan de zee en rijden nu, vrijdag de 24e juni, verder westwaarts. We besluiten om met een boog om Toulouse heen te rijden waardoor een rit door een drukke stad wordt vermeden. Via N en D wegen lukt dit prima. Hierdoor slaan we wel een stukje Canal du Midi over, maar dat is niet erg. We kruisen een aantal snelwegen voordat we op de D820 terechtkomen en gaan naar een camperplaats op de Aire Municipal in Grisolles. Ook hier zijn nog een aantal vrije plekken.

Nu zijn we in het gebied van het Canal du Garonne.

Na de lunch stappen we op de fiets en rijden langs dit Canal naar het oosten. We zien al meteen grote verschillen met het Canal du Midi. Naast dit Canal du Garonne loopt een prima geasfalteerd fietspad, terwijl dit Canal veel meer lange rechte stukken kent. Hierdoor zijn er ook minder sluizen. Opvallend is ook dat elke sluis een omleiding heeft die gebruikt wordt voor het spuien van de sluis. Bij een van de sluizen raken we in gesprek met een van de vele vissers hier. Er zit nogal wat karper begrijpen we.

En ja hoor, zoals beschreven in het reeds gemelde boekwerkje, is het stuk tussen Toulouse en Moissac, niet bepaald het mooiste deel. Gisteren kwamen we nog een paar sluisjes tegen, maar vandaag op de fietsroute naar het westen langs het kanaal was het eentonig en saai. Geen sluisje, slechts 1 bootje en wel 4 vissers. Lange rechte stukken met wel een aantal bruggen waar we onderdoor konden fietsen. Maar goed, voor de nodige beweging zijn de 28 fietskilometers wel goed.

Verder over de D813, slechts 1 weg, naar onze volgende bestemming.

Door kleine dorpjes., en een smalle weg dwars door het grote Castelsarrasin, gaan we naar Moissac. Op de Aire de Camping Car Les Berges du Tarn, vinden we een mooie ruime plek. Ingeklemd tussen het Canal Latéral à la Garonne, zoals het officieel staat vermeld op Google maps, en de rivier De Tarn. Het is vandaag een bewolkte dag met af en toe een paar spetters.

In de loop van de middag klaart het op en gaan we een wandeling maken. Vanuit de achterzijde van de camperplaats lopen we een dijkje op naar het Canal en gaan dan rechtsaf richting Pont Canal du Cacor. Deze kanaalbrug is een bevaarbaar aquaduct en brengt het Canal de Garonne over de rivier de Tarn. De lengte van de brug is 356 meter en telt 13 bogen. Bij dit aquaduct verlaten we de route en dalen over trappen af richting de rivier. We lopen terug naar Moissac en komen bij een sluis in een korte vaarroute tussen het Canal en de rivier. Daar genieten we op een terras met uitzicht van lekker ijs en gaan terug naar de camper.

Het wordt rustig op de camperplaats, maar zoals gebruikelijk zal het in de middag wel weer vollopen. Vandaag fietsen we vanuit Moissac eerst over Pont Canal du Cacor, dat aquaduct over de Tarn, en dan richting Castelsarrasin. Dit is een grotere plaats met industriegebieden. Uiteindelijk komen we na het passeren van een aantal sluisjes en bruggen in het 22 kilometer verderop gelegen Montech. Hier hebben ze naast het bestaande Canal een nieuw Canal gegraven met een scheepslift. Dit omdat het bestaande Canal 5 sluisjes achter elkaar heeft. Dit nieuwe Canal heeft aan beide zijden een soort van grote dieselauto (lijkt de vorm van een trein) die een grote bak met water met boot, de helling kan oprijden. Een heel apart gezicht zoals het erbij staat. Ja inderdaad staat, want het wordt niet meer gebruikt.

Nadat we dit hebben aanschouwd en onze lunch daar hebben gegeten gaan we weer terug. Op de terugweg voor het aquaduct is Frans nog naar onderen gelopen om foto’s te maken. Dan hebben we een goed beeld van dit bouwwerk.

Op de route tot aan Toulouse reden we steeds over de Route Canal du Midi. Na Toulouse en langs het Canal du Garonne zijn de fietsbordjes Véloroute des Deux Mers.

En nu weer verder op de Véloroute des Deux Mers. Eerst op deze dinsdag de 28e op zoek naar een patisserie in Moissac voor een vers stokbrood, en dan verder langs het Canal naar het westen.

We rijden een groot deel met links de rivier en rechts het Canal. We passeren kleine dorpjes, zien hier opmerkelijk veel wandelaars, waarvan 1 wandelaar met een Jacobsschelp aan de rugzak. Dit is het symbool voor de Pelgrimage naar Santiago de Compostella. Er was een wel heel bijzondere wandelaar. Die liep met twee ezels, waarvan de 1e echt als pakezel werd gebruikt. Ook nu weer een aantal sluisjes. Na bijna 20 kilometer hadden we het wel gezien voor vandaag. Eerst het verse stokbrood oppeuzelen en daarna weer dezelfde route terug.

Na vertrek van de camperplaats in Moissac gaan we weer op zoek naar de D813. Makkie, nou bijna. We volgen de navigatie (MOET JE NIET ALTIJD DOEN) en rijden dan over een smalle weg waar we gelukkig geen tegenliggers tegenkomen, maar komen tenslotte toch op de D813. Via Valence en een tussenstop bij de Intermaché, rijden we door Agen langs de Garonne. Bij Port St. Marie verlaten we de D813 en over smalle weggetjes gaan we naar Buzet sur Baïse. In de jachthaven is een speciale parking voor campers.

Nadat we ons hebben geïnstalleerd en de lunch hebben klaargemaakt, gaan we eerst langs bij de Capitainerie, waar wij ons melden bij de havenmeester. We rekenen af voor 2 nachtjes en gaan dan op de fiets in oostelijke richting. De Véloroute des Deux Mers loopt hier langs dus makkelijk gevonden. We fietsen niet al te ver en lunchen bij een van de sluisjes. Vandaag slechts 22 km.

De laatste dag van juni. Geen fietstocht vandaag in westelijke richting. Het is vandaag een regendag. Nou hebben we gezien dat hier in de jachthaven de mogelijkheid is om de was te doen en te drogen, dus dat hebben we maar gedaan. Bij het gebouw van de receptie en het sanitair, hadden we nog een aangenaam gesprek met een toerist uit Schotland. Hij was hier samen met zijn vrouw op uitnodiging van vrienden die hier met hun boot lagen. De rest van de dag vullen we wel in met de laptop, puzzelen en de gebruikelijke dagelijkse Spaanse les via internet, Duo Lingo dus, voor Gerda.

’s Avonds zijn we gaan eten in het restaurant achter de camper. L’ile Aux Bateaux, een simpel uitziend restaurant met fraaie tuin. Echter helaas geen tuinweer, dus hebben we binnen heerlijk genoten van de wijn en de gerechten.

De Schotse toerist waar we vanmorgen mee hadden gesproken, kwam hier ook met hun vrienden. Nou dat was weer leuk.

Op 1 juli laten we de streek van de Canals, de sluisjes, bootjes en bruggetjes achter ons. We hebben genoeg langs het water gefietst. We besluiten naar het noorden te gaan. Mooie rit gepland vandaag, maar helaas, een wegomlegging, zorgde voor een flinke omweg. Nou is dat niet zo erg, maar het lampje van de benzinemeter begon te branden. Dan kan je nog wel even vooruit, maar ja, hier kom je soms heel lang geen dorp en laat staan een benzinepomp tegen. Uiteindelijk kwamen we in een grotere stad met brandstofpompen bij de Intermaché. Gelijk maar boodschappen gedaan.

Via Marmande en de rondweg om Angouleme reden we het laatste stuk over de N10 (2x 2 baans) richting Poitiers. Langs Futuroscope reden we naar Beaumont Saint Cyr. Hier staan we op een Aire de Camping Car Park. Na de kilometers vandaag doen we niks meer.

Zaterdag de 2e gaan we na de lunch wandelen rond het meer. Het camperpark grenst aan een groot recreatiegebied. Veel dagjesmensen komen hier met de auto om lekker te relaxen. Je kan hier heerlijk wandelen, fietsen, watersporten zoals zeilen en suppen, maar er is ook een groot “strand” om lekker te luieren en in het meer te zwemmen.

Wij gaan voor de wandeling rondom dit meer. Een tippeltje van iets meer dan 4 kilometer. Onderweg staan nog een aantal vogelkijkhutten. Weinig vogels, wel veel grote vissen in het water. Aan het eind van de wandeling trakteren we ons op een welverdiende ijscoupe.

Zondag gaan we richting Nantes. Ook nu weer geheel binnendoor komen we met een boog om Nantes heen in het 40 kilometer noordelijker gelegen Blain, Knap vol hier op de Aire maar we hebben een plaatsje. Nadat we geluncht hadden, wandelen we langs het Canal van Brest naar Nantes. Over de brug gaan we een kijkje nemen bij het Chateau de la Groulais. Tenminste aan de buitenkant want we hebben niet zoveel zin in een bezoekje aan het kasteel. Op een terras aan het haventje drinken we nog een glaasje.

Ook de Lidl van Blain kunnen we afvinken, zijn we ook geweest. Meteen eerst de boodschappen doen voordat we de trip van vandaag gaan maken. O ja vandaag is maandag de 4e juli. We gaan niet zo ver, iets van 80 kilometer verder naar het noorden. Nou dat werden uiteindelijk 100 kilometer, want op de D15 kwamen we bij een bord verboden voor > 3,5 ton. Iets van een smal bruggetje over een riviertje. Maar goed die 20 kilometer extra bracht ons toch op de D177 bij Redon. Nou dat reed wel lekker door op de 2x2 baans weg. Via Maure de Bretagne en de smalle D61 reden we naar Paimpont.

O ja dat vergat ik nog. We zitten hier in het midden van Bretagne. Deze camper locatie heb ik van een mede “polarstepper “gepikt. Polarsteps vinden we een leuke app om je reizen vast te leggen.

Na de lunch hebben we gewandeld naar het meer vlakbij. Een leuk meer, met rondom bos, en ook nog een kapel. Daarna naar het centrum voor een lekker ijsje. En ook de volgende dag wandelen we nu, mar dan aan de andere kant langs het meer, genieten van een verfrissing bij een crêperie met mooi uitzicht op het meer en vinden het wel weer genoeg voor vandaag.

Na twee dagen verkassen we weer en gaan nu naar het noordelijker gelegen Sains. Een klein dorpje met een kleine Aire de Camping Cars. We staan hier in een parkje met alle voorzieningen en dat voor 5 euro per nacht + 0.44 cent toeristenbelasting.

Voordat we vertrekken op donderdag de 7e, hebben we nog een gesprek met een stel nieuwe camperaars, en hoe toevallig, uit Hellevoetsluis en Ouddorp.

We verlaten het kleine dorpje, en rijden door een glooiend landschap naar het iets verderop gelegen stadje Pontorson. Daar is een nieuwe Lidl, maar jammer, een hoogtebeperking van 3 meter om op het parkeerterrein te komen. Dat gaan we niet redden. Dus dan maar voor de parking gaan staan. Snap die supermarkt niet dat hij wellicht veel klanten hierdoor mist? Beetje vreemd beleid. Maar goed, na de boodschappen rijden we naar Beauvoir, iets onder Le Mont Saint Michel. We zijn hier vaker geweest, maar ja, nu we toch zo dichtbij zijn kunnen we dit nog wel even meenemen. In de middag fietsen we richting dit Werelderfgoed. We bezoeken het niet, want we zijn daar al twee keer geweest en kennen het wel.

Ook vandaag, vrijdag de 8e, is het een komen en gaan van campers. We zien zelfs een personenauto met vouwwagen. Met 150 plekken is dit best een grote camperplaats maar ruimte voldoende. Vandaag gaan we op de fiets na de camperplaats niet rechtsaf naar Le Mont, maar linksaf richting Pontorson. Op een prima fietspad langs het riviertje de Couersnon komen we na ongeveer 5 kilometer al bij dit stadje en gaan dan nog verder naar het zuiden richting Antrain. Hier wordt het wel heuvelachtiger. We keren om, rijden nog een stukje, voordat we bij een mooie picknickplaats onze broodjes opeten.

De terugweg ia flink tegenwind, maar met de ondersteuning is dat goed te doen.

Ook op zaterdag fietsen we wat af. We nemen nu de fietsroute ten westen van Beauvoir en gaan richting Cancale. Dit fietspad loopt tussen de akker door. Hoge bomen links en rechts en af en toe een kruising met een asfaltweg in dit grote gebied onder de baai van Le Mont Saint Michel. Links en rechts van ons vooral akkerland. Als we bij de Chapelle Sainte Anne de Grève komen hebben we weer zicht op het water. We rijden door tot Cherrueix, een klein dorpje, waar een dorpsfeestje is.

Hier lunchen we op een bankje met uitzicht op het gigantische strand waarop enthousiast wordt gerecreëerd. Veel strandzeilen. We fietsen dezelfde route terug.

Op borden hadden we gezien dat er vanavond om 23.00 uur vuurwerk is. We fietsen om half tien al richting Le Mont omdat we het schouwspel van de ondergaande zon wel willen aanschouwen. Nou dat is gelukt. We nemen verschillende foto’s, hebben nog een praatje met een Engelsman en gaan om half elf naar de locatie van het vuurwerk. Dit wordt gehouden langs de oevers van de Couesnon, de rivier die vlak achter de camperplaats loopt. Het is daar inmiddels al knap druk geworden.

Na een vuurwerkshow van 20 minuten met de bijpassende muziek gaan we weer richting camper

De 10e alweer, we gaan verlaten Bretagne en gaan naar Het midden van Normandië. Ook nu hebben we de D wegen weer netjes uitgekozen. De TomTom navigatie wil nog wel eens van het “padje af gaan”, maar daar trappen we niet in. Een opsomming van de D wegen laat ik nu achterwege, maar uiteindelijk komen we op een fraaie camperlocatie aan de Seine in het stadje Areloune sur Seine.

En verder naar het noorden. Ook nu hebben we een locatie op het oog, waar we nooit van hadden gehoord, maar die we uiteindelijk ook via polarsteps tegenkwamen. We gaan naar het kleine dorpje Eperlecques. Hier is een historisch monument te bezoeken, namelijk het Blockhaus. Dit is een grote bunker in het bos, waarvandaan de V4 raketten zouden worden gelanceerd. Uiteindelijk is dit complex tijdig gebombardeerd, maar het ontstaan, de bouw en de restanten zijn nog bewaard gebleven. Er zijn zelfs gedeelten in de bunker te bezoeken. Indrukwekkend weer. Deze locatie staat ook als camperlocatie vermeld bij campercontact.

We verlaten Frankrijk, doorkruisen België, en gaan langs Gent naar Sas van Gent. Het is inmiddels 12 juli en de 42e reisdag (6 weken) We bezoeken hier de camperplaats op ’t Eiland van Sas van Gent. Sinds enige tijd is dit een officiële betaalde plek met alle service mogelijkheden. Voorheen was dit een gratis plek zonder voorzieningen.

Bij het binnenrijden hadden we al gezien dat er een kleine markt was, dus daar hebben we wat kaas en vis gekocht. De rest van de dag een beetje geluierd.

Na 6 weken onderweg gaan we de volgende dag naar huis. We rijden door de Westerscheldetunnel, gaan eerst tevergeefs richting Vlissingen omdat daar volgens Google een Truckwash zit, en gaan dan over de N57 naar het noorden. We maken nog een koffiestop bij Neeltje Jans, altijd leuk hier zo tussen de Oosterscheldekering, en gaan door naar de Truckwash in de Botlek bij Rotterdam.

De camper is weer spic en span en we gaan door naar Hellevoet.

Het was weer een mooi rondje deze trip van 3.600 kilometer.

Leuke steden bezocht, lekker gefietst en vooral genoten van het heerlijke weer.