2022.04 Overwinteren april

2022 Overwinteren April

Fotoalbum 2021-2022

Overwinteren Spanje en Portugal

1 april, terwijl de sneeuw in Nederland weer voor een winters beeld zorgt (geen grap) gaat de lente in Portugal verder. Mooi zonnig weer. En zaterdag de 2e gaan we fietsen. In de buurt is een uitzicht punt, Miradouro do Alto da Arroteia. Uiteraard bergop, maar omdat wij hier al op bijna 300 meter zitten moet dat te doen zijn. Ja het eerste stuk prima, langs de geasfalteerde M2103 langs de camperplaats. En dan volgens Google Maps na 1,5 kilometer linksaf. Maar ja, toen begon het stenen pad. Het eerste stuk nog fietsend te doen, maar daarna werd het te steil en te veel grote stenen. Maar goed, wij “klunen” wel een groot stuk. Uiteindelijk komen we op een hoogte van 360 meter met een mooi uitzicht. Het echte uitzicht punt hebben we niet gehaald.

Terug op het stenen pad, deels fietsend maar op het te steile gedeelte gelopen, naar de M2103.

Nu weer linksaf richting São Romão. Hier hebben we bij een snackbar op het terras een verfrissing gedronken waarna we weer terugfietsten naar de camperplaats.

Zondag de 3e eerst onze kleinzoon gebeld en gefeliciteerd met zijn 13e verjaardag.

Na nog een regendag vertrekken we de 5e april van deze fraaie camperplaats. We nemen afscheid van de buurtjes en gaan eerst naar de Lidl in Loulé. Bij deze grote supermarktketen hebben ze aparte parkeerplaatsen voor campers en caravans. Na het inslaan van de nodige spullen gaan we 7 kilometer verderop naar Camperservice. Via de app Camper Pro vonden we dit bedrijf en zagen ook dat er een kleine winkel bij was. We vonden een nieuw opstapje en kochten meteen toilet vloeistof.

Het oude plastic opstapje van de Chinese bazaar was toch n iet goed. We spraken daar nog met een Nederlands echtpaar. Daar was een dakluik van de camper geblazen. Gelukkig kon dat daar vernieuwd worden.

Hierna gingen we naar Olhão. Een grote plaats aan de kust. De gratis parking was snel gevonden en na de lunch wandelden we richting de kust. Een lange boulevard met haventjes vol vissersbootjes en veel restaurantjes met uitzicht op het water. Ook wandelden we door smalle straatjes met mooie doorkijkjes in dit stadje.

Tenslotte nog 7 kilometer verderop naar Quelfes. Hier hebben we morgenochtend een afspraak met een autospuiter. De lichte beschadigingen die al een tijdje op de camper zitten zullen opnieuw gespoten worden. Het zijn wat “schaafplekken” onder de toegangsdeur. Deze zitten er al sinds 2018. Tijd om dit eens op te laten knappen.

We overnachten op een kaal stuk grond bij het GPL station naast de spuiterij en zijn daardoor de volgende morgen in ieder geval op tijd bij de autospuiter. Ze gaan meteen aan de slag.

Wij pakken de fietsen en “dalen af” richting zeeniveau (wel 60 meter) en gaan naar het Parque Natural de Ria Formosa. Een fraai natuurgebied ten oosten van Olhão met een binnenmeer met vogelkijkhut en zicht op de “lagunes” richting de zee. Hier stonden vooral veel flamingo’s. Daarna naar het stadje voor koffie met gebak, een wandeling door de Mercado. Twee markthallen waarvan 1 met vooral groente en fruit en 1 met alleen vis. (Daar vonden we het stinken!). Nadat we nog een tijdje op een bankje hadden genoten van het gedoe in de haven met de komende en gaande vissersbootjes liepen we nog door een oud deel van de stad om tenslotte op een terras te eindigen voor een heerlijke lunch met vooral vis.

Het werd tijd voor de terugtocht naar de autospuiter. De camper was inmiddels helemaal klaar, de koplampen ook gepolijst en nog 1 lichtje in de koplamp vervangen. We besloten weer terug te gaan naar de camperplaats in Olhão. Er was nog plaats genoeg toen we daar rond vijf uur aankwamen.

Op 8 april trekken we het binnenland van Portugal in. Eerst nog een stuk langs de zuidkust over de N125 richting Albufeira en dan over de IC1 tot Ourique. We vervolgen over de IP2/E802 naar Beja waar we op de parking van de Lidl stoppen voor de lunch. Via een fraaie tweebaansweg gaan we naar Evora. De camperplaats op de Aire Municipal was helemaal vol maar op de 1 kilometer verderop gelegen parkeerplaats was nog voldoende plek. Het was een bonte verzameling met een Portugese, Spaanse, Engelse en Nederlandse campers. In de namiddag wandelden we alvast naar het grote plein in het centrum en halen een stadsplattegrond bij de toeristen info. De jongedame achter de balie met mondkapje voor was nauwelijks te verstaan, maar ze probeerde in haar beste Engels in ieder geval iets over de bezienswaardigheden van de stad te vertellen.

We gaan het Werelderfgoedstadje bekijken. Met de plattegrond wandelen via het Giraldo plein naar de kathedraal. We beklimmen eerst de toren, genieten van het uitzicht over de stad en bezoeken dan de donkere kerk.

In een park lopen we langs de Templo Romana, drinken een frisdrankje en lopen richting de universiteit om daar tot de ontdekking te komen dat i.v.m. werkzaamheden het gebouw is ingepakt.

We vervolgen de stadswandeling richting het grote aquaduct. Daarna genieten we in een klein restaurantje van een aangename lunch. Een dagmenu7 met 2 voorgerechten, hoofdgerecht en dessert en voor ieder een klein flesje wijn. De koffie hebben we maar overgeslagen.

Nadat we op de CP Municipal het grijze en zwarte water hebben geloosd en vers water hebben ingenomen, langs het grote aquaduct verlaten we de stad en komen in de buurt van Mora weer op de N2, de zogenaamde Route 66. We rijden langs het grote meer en de stuw van het Barragem de Montargil en gaan via Ponte de Sor naar Abrantes.

Over de rivier de Taag gaan we naar een camperlokatie op een parkeerterrein met uitzicht op de rivier. We lunchen buiten in de zon en wandelen door een park waar het op deze zondagmiddag gezellig druk is met families en wandelaars.

Als we wakker worden op de maandag zien we een grotendeels drooggevallen rivier. Ondanks dat we ruim 100 kilometer uit de kust zitten is de invloed van het getijde duidelijk zichtbaar. We gaan nu richting Tomar en via het Barragem de Castelo en een mooie heuvelachtige weg rijden we naar de camperplaats op het voormalige Parque Municipal de Campismo. De gemeente zorgt ervoor dat deze lokatie wel open blijft voor campers. Overigens is dit hier helemaal gratis. Wel even goed opletten waar je gaat staan tussen de bomen, want door de regen is het niet allemaal goed berijdbaar.

Na de lunch wandelen we naar het oude centrum van Tomar. Via een brede straat met uitzicht op het Castelo de Tomar en een aantal winkeltjes met attributen die herinneren aan de Tempeliers, gaan we naar een park met oude watermolen en dan door naar de camper.

Op 12 april maken we een rit van wel 40 kilometer naar het bedevaartsoord Fatima. Achter de grote basiliek parkeren we op een van de camperplaatsen.

Een korte wandeling brengt ons bij de Basilica de Nossa Senhora do Rosario de Fatima. Aan de zijkanten in de kerk is de kruisweg afgebeeld. Via het grote plein voor de Basiliek gaan we naar de grote moderne nieuwe kerk aan de overkant. Een werkelijk gigantisch gebouw. Dit is de Basilica of the most Holy Trinity.

Via de straatjes in de buurt met veel winkeltjes met religieuze artikelen (Mariabeelden, rozenkransen en veel meer) gaan we voor de lunch naar een van de vele restaurantjes.

De 13e gaan we naar de camperplaats in São João de Areias. Eerst tanken we diesel en LPG in Fatima, en rijden via Coimbra verder naar het noorden. We worden hartelijk ontvangen door de Belgische eigenaren van de camperplaats, krijgen uitgebreid informatie over de lokatie en kletsen gezellig met de overige camperaars. Na 2 weken is het weer tijd voor de was. Ook de 14e is een luie dag. Nou ja, nog meer was maar verder wat rondhangen in de grote tuin hier.

Goed vrijdag inmiddels. Bijna Pasen. Vandaag stijgt de temperatuur naar de 25 graden. Mooi fietsweer. In de buurt loopt een van de mooiste (wellicht de mooiste) Via Verda van Portugal, de Ecopista do Dão. Een fietspad over een voormalige spoorlijn van Santa Comba Dão naar Viseu.

Het is nogal lastig om het begin van de route te vinden, maar al afdalend richting de rivier zagen we bij het treinstation het begin van de route. Helaas afgesloten wegens werkzaamheden, maar een korte wandeling met de fiets langs de sp0orlijn (foei, dat mag niet) en een klauterpartij naar een weggetje, bracht ons uiteindelijk wel op de route. Vandaar ging het langzaam omhoog. We reden over een mooi geasfalteerd pad, over een oude spoorbrug en langs een aantal vervallen en inmiddels verlaten stationsgebouwen. Onder weg zagen we veel roofvogels (de rode wauw) en hadden we een mooi zicht op de rivier. We reden daar tot Tondela. Hier stopten we voor de lunch in een kleine cafetaria. Daarna dezelfde route terug. Nou ja dezelfde. Vlak voor een fietsverhuurbedrijf gingen we de bergop (stijging 15%) dus een groot deel lopen. Daarna via een klein dorpje en de verkeerde afslag de camperplaats gemist, maar gelukkig kwamen we via Google maps uiteindelijk wel op de juiste route en weer terug op de camperplek. Onze medecamperaars waren al ongerust geworden. Daar krijg je toch een warm gevoel bij.

Na de fikse fietstocht van gisteren is het paaszaterdag heerlijk relaxen. Bij de koffie hoorden we plots een “lang-zal-ze-leven” uit de telefoon van een van de medecamperaars. Daar waren dus kinderen en kleinkinderen aan het zingen. Dus een jarige op de camperplaats. Altijd leuk. Nou in de middag werden we allemaal uitgenodigd voor een wijntje en tijdens dit “gewijn” kwam het idee op om naar de pizzeria te gaan. Het was gezellig en van prima kwaliteit met als slot ook nog een zelf gefabriceerd likeurtje van de vriendelijke jongedame van de pizzeria

Zondag 1e paasdag. Naast de verse broodjes die we iedere dag krijgen van Marina, de vrolijke Belgische eigenaresse van de camperplaats, hebben we vandaag ook nog verse eitjes en zelf gebakken bananencake. Wat een service. De rest van de dag doen we lekker niks. Beetje kletsen en in de loop van de middag was het weer tijd voor een lekkere borrel. (Wijntje, likeurtje). Het is onze laatste dag hier en we hebben wat tips uitgewisseld. De meeste camperaars gaan verder naar het zuiden en wij naar het noorden.

Rond een uur of tien verlaten we de camperplaats, en rijden via een heuvelachtige weg met zelfs haarspeldbochten richting de N1. Dan naar het noorden richting Porto, waar we een deel van de ring rondom deze grote stad nemen. Klein beetje file richting de A28. Na wat omzwervingen vanwege een te vroeg genomen afrit, komen tenslotte aan in Vila Chã waar we een mooi plekje krijgen toegewezen op de gelijknamige camping. Een vriendelijke Engels sprekende Portugese jongeman geeft keurig uitleg over de camping en de mogelijkheid om naar Porto te reizen. We maken nog een kleine wandeling over de camping en naar de nabij gelegen kust. Het is vandaag behoorlijk gaan waaien en dat hebben we goed gevoeld hier aan de Atlantische kust.

Eindelijk, nadat we in 2018 al het plan hadden om Porto te bezoeken, maar dat vanwege het slechte weer toen niet hebben gedaan, gaan we vandaag naar die grote stad. Met de taxi vanaf de camping naar een groot outletcentrum waar een metrostation is. En dan met de metro eigenlijk helemaal bovengronds naar het metrostation Trindade. Hiervandaan loop je in een rechte lijn langs het stadhuis over de Avenida dos Aliados richting het oude treinstation. De betegelde wanden van dit station zijn beroemd. We hebben daar eerst koffie gedronken met wat lekkers erbij.

Hierna kopen we een gecombineerd ticket voor de Kathedraal en het Bisschoppelijk paleis. Er zijn een aantal verschillende ruimtes voordat je in de kathedraal komt. Dan wandelen we over het plein naar het paleis. Een mooi ruim gebouw met fraaie zalen.

Nadat we op het plein nog even hebben genoten van het uitzicht wandelen we naar de Ponte Luis I. De markante ijzeren brug over de Rio Douro. Daar hebben we een prachtig uitzicht op de rivier. Aan de overkant zijn de beroemde porthuizen. Ook heel veel kraampjes met Portugese souvenirs. We gaan binnen bij het Casa Portuguesa Pastel Bacalhau. Daar kopen we een lichte port met een pastel. (Een gefrituurd hapje met kaas en kabeljauw) Kost wel wat, maar je mag het glaasje houden. In een aparte entourage genieten we hiervan.

Terug kopen we nog wat snuisterijen en wandelen dan over de onderste brug naar de oudste bar van Porto waar we lunchen.

De terugweg naar het metrostation was weer flink bergop, maar met een tussenstop voor een ijsje hebben we dat ook weer gehaald.

En terug? Nou mooi verhaal. We laten 1 metro lopen, weten daarna niet of de EXP metro wellicht haltes overslaat, dus we wachten een half uur. Stappen in en stappen 1 station te vroeg uit. Handig. Nou bij dit station was een soort van cafetaria waar we vroegen of zij een taxi wilden bellen. Natuurlijk, geen probleem. De enige klant daar bood spontaan aan om ons met zijn auto te brengen. Nou prima, dus wij achter deze Portugees aan. Woonde iets verderop, haalde zijn auto uit de garage en bracht ons naar de camping. Uiteraard hebben wij hem wat euro’s gegeven. Wilde hij niet hebben, maar toen we aanhielden en het voor hem voor een biertje was nam hij het toch aan. Nou veel obrigada’s (dankjewelles) vlogen door de auto.

Dit is een paragraaf. Klik hier om je eigen tekst toe te voegen.

Een dag sjouwen door de stad wordt gevolgd door een dag op de camping. We wassen de camper, douchen in de camper en luieren verder wat af zodat we uitgerust weer op pas kunnen.

En dat doen we dan ook. Donderdag de 21 verlaten we Portugal. Eerst langs de kust richting Esposende waar we stoppen bij een supermarket en diesel tanken. En daarna een wat rommelige rit richting Barcelos, beetje Braga en uiteindelijk de navigatie maar op snelwegen gezet, want dat gerommel waren we zat. Via Viana do Castelo reden we naar Valença en daar de grens over Spanje in. Nou dat betekent meteen 1 uur vooruit, want ja, Portugal heeft een afwijkende zomertijd.

Vlak over de grens hebben we geluncht en zijn via tolwegen langs Vigo gereden. Hier hebben we een mooi uitzicht op de brug en het water aan beide zijden. Langs Pontevedra rijden we naar Santiago de Compostela.

Vrijdag de 22e met de bus naar Santiago de Compostela. Op 80 meter van de camperplaats is de bushalte zoals de eigenaar van de camperplaats had verteld. Voor wel 1 euro per persoon zitten we een klein half uur in de bus en stappen uit op de Praza Galicia waarna we eerst op zoek gaan naar de toeristeninformatie. Hier scoren we een plattegrond van de stad. We belanden dan op het terras ernaast en genieten eerst van koffie met wat lekkers. De wandeling kan beginnen. Via smalle straatjes met veel kleine winkeltjes en restaurantjes gaan we naar de Praza do Obradoiro, het grote plein voor de kathedraal. Het is behoorlijk druk. Toeristen, pelgrimgangers en ook veel scholieren. Als we om de kathedraal heen lopen naar de ingang zien we een lange wachtrij. Nou eerst maar verder wandelen. We gaan naar het park Alameda, waar je een mooi zicht hebt op de stad.

We keren terug naar de kleine straatjes en duiken een trap af naar een klein restaurantje. Na de simpele maaltijd gaan we weer naar de ingang van de kathedraal en kunnen nu zo door lopen. De eerste drukte is waarschijnlijk veroorzaakt door de mis die elke middag wordt gehouden. Vol is vol, dus dan buiten wachten. Binnen in de kathedraal wordt de enorme omvang goed zichtbaar. Het grote altaar met alle pracht en praal glimt je tegemoet. Ook zien we het grootste wierookvat ter wereld ofwel de Botafumeiro Op You tube is hier een fraaie video van te zien

Zaterdag de 23e beginnen we aan onze thuisreis. Na bestudering van de weersverwachting besluiten we niet via de noordelijke kustweg te rijden, maar via de snelweg via Lugo, Ponferrada, Leon en Burgos. Behalve besneeuwde bergtoppen hebben we geen last gehad van de sneeuw. Volgens de verwachting lag de sneeuwgrens op 1.400 meter. Onze hoogste top op de snelweg lag op 1.221 meter. Het was een mooie bergachtige rit, maar na de A6 reden we over de A231 richting Leon. Hier rij je wel op een vlak plateau op een hoogte van 800 meter..

Na 460 kilometer kwamen aan op de CP in het dorpje Villadiego. Het is wel genoeg voor vandaag.

Er is ruimte voor 10 campers maar we staan helemaal alleen. Lekker rustig.

Ook de 24e, de verjaardag van Gerda gaan we verder richting Nederland. We vinden de snelweg richting Burgos weer en gaan dan via de E5/E80/AP1 naar het noorden. Langs Miranda de Ebro en Vitoria Gasteiz gaan we naar de noordkust. Onder Donostia-San Sebastian rijden we naar de Franse grens. Het waren weer mooie bergachtige kilometers op deze rit in Spanje.

Verder over de A63 richting Bordeaux. In het plaatsje Escourse een paar kilometer naast de snelweg gaan we overnachten op de oude tennisbaan. Nou als die toch niet meer wordt gebruikt maak je er toch een camperplaats van. Prima.

A63= E5 onder Bordeaux en wordt A10 en blijft de E5 boven Bordeaux. Parijs staat hier al op de borden maar daar gaan we niet heen. Vandaag toeren we tot net iets onder Tours over de tolweg. We staan nu op een Air de Camping Car in het kleine dorpje Saint Genouph.

Langs Le Mans en door Rouen langs Abbeville gaan we naar Montreuil sur Mer. Een stadje met een Aire Municipal voor 10 campers. Nou die stonden er al. Maar aansluitend was een parkeerterrein waarop naast een paar personenauto’s ook al 1 camper stond. We zijn daar maar naast gaan staan. In de namiddag kwamen er nog 2 campers bij. Is blijkbaar geen probleem.

De laatste etappe naar huis. Langs Calais en Duinkerken gaan we België in en rijden via Gent naar de Westerscheldetunnel. Vervolgens over de Zeelandbrug, de Brouwersdam en de Haringvlietdam terug naar Hellevoetsluis.

Na iets meer dan 7.000 kilometer zijn we weer terug van deze overwintertrip. Weer veel nieuwe omgevingen gezien, steden bezocht en genoten van de gastvrijheid van de Spanjaarden en de Portugezen.