Camperco
2024 Overwinteren november
Fotoalbum
Overwinteren
November 2024
Zondag de 3e november vertrekken we voor onze 10e overwintertrip naar het zuiden. Het plan is om langs de Spaanse en Portugese Douro te rijden. Dan in Portugal langs de N2 de zgn. Route 66 naar het zuiden met hier en daar een zijsprongetje richting de kust. Maar ja, plannen zijn er om tussendoor te wijzigen.
Maar goed, we vertrekken via de Zeelandbrug bij Zierikzee, richting de Westerscheldetunnel om dan in Gent aan te sluiten op de snelweg naar het zuiden.
We kwamen dichter bij de Zeelandbrug en jawel, de mist werd dikker en dikker. Gelukkig kwam al vrij snel de zon weer tevoorschijn.
In België rijden we over de A17 naar het Franse Lille en verder door naar Amiens. Wel tolweg, maar ja, dat zijn we gewend op de 1e etappe. Tijdens de lunch hebben we een andere camperplaats gezocht dan oorspronkelijk gedacht. Toch iets te veel kilometers. Uiteindelijk zijn we naar Beauvais gereden waar op de Parking St. Quentin een tiental camperplaatsen zijn gesitueerd. Ruimte zat, er stonden slechts 2 campers.
De volgende morgen werden we wakker van de bosmaaiers en bladblazers. De gemeente had deze maandag uitgezocht om het parkeerterrein en het omliggende park eens te gaan onderhouden.
Na het ontbijt en de koffie vervolgen we onze weg naar het zuiden. Tolwegen vermijden en binnendoor reden we in een mistige wereld naar Gisors. Daar eerst boodschappen gedaan en diesel getankt. Gelukkig kwam ook nu de zon weer door. Over een mooie route met lange wegen door eindeloos akkerland gingen we zuidwaarts langs Vernon en Dreux. We komen via een smalle route dwars door het plaatsje terecht op de Aire Municipal in Bonneval. Vandaag slechts 225 kilometer.
Ook hier is de gemeente druk in de weer met bladblazers. In dit oude stadje schieten we een paar foto’s van een oude abdij langs deze parkeerplaats. We gaan weer richting de N10/D910 naar het zuiden. Via Châteaudun rijden we langs Tours waar we de Loire passeren. Dan richting Poitiers, langs het attractiepark Futuroscope. We kiezen voor een camperplaats op een mixparking in Mignaloux-Beauvoir.
In een klein parkje bij een oude kerk is het wat onduidelijk waar de campers staan, maar ach we vinden weer een plekje.
De 6e november in een hele lange rechte lijn naar het zuiden over de N10. Eerst onder Poitiers getankt en daarna de N10 weer op. Dit hele stuk is tolvrij en 2x2 baans. Via Angoulême gaat het richting Bordeaux. Via campercontact hebben we een camperlokatie gezien bij een oude Romeinse kerk in Artigues près Bordeaux. Er staat al 1 (Belgische) camper. Prima, dat wordt “genieten” van het klokgelui.
Het viel mee dat klokgelui. En weer een mistige morgen in Frankrijk. Als we de ring rondom Bordeaux hebben gehad komen we al snel op de A63. Dit deel onder Bordeaux is geen tolweg. Verderop wel weer en deel tol. We verlaten bij Castets de snelweg en gaan eerst naar de Intermaché om de voorraad aan te vullen. Dan nog een klein stukje binnendoor naar Messanges. Hier is een Camping Car Park. Het was weer even zoeken, want ja het is al even geleden dat we het pasje hebben gebruikt, maar het werkte weer. We staan hier slechts 200 meter van het strand.
Als we besluiten om het weekend hier te blijven, kunnen we gelijk even fietsen om de buurt te verkennen. Via Google maps hadden we al gezien dat er een fietsmogelijkheid is door het bos en langs het Étang de Moisan. We rijden door naar Vieux-Boucau-les-Bains, een klein dorpje met veel Vakantiehuizen. Wel zagen we in het dorp een Arena met stier ervoor.
Terug gefietst langs de D652 en pas in het dorp Messanges was er weer een apart fietspad.
Zaterdag de 9e begon zoals voorspeld tot iets na de middag regen. Daarna hebben we een kleine wandeling gemaakt naar het strand. Omdat we op het camperpark in de luwte van de duinen staan, heb je niet zo door dat het toch behoorlijk waaide. Na de klim het duin op werden we getrakteerd op een flinke wind en een prachtig zicht op de oceaan en de forse branding. We zijn maar afgedaald naar het strand. Na een paar foto’s gemaakt te hebben gingen we terug naar de camper.
Tijd om even de nodige service aan de camper te doen. Schoon water tappen en toilet legen.
Ik raakte daar aan de praat met een Engelsman. Hello, bonjour, Hola. Nou we kunnen Engels praten hoor. Ik kijk altijd even naar het nummerbord en weet dan in welke taal ik wat kan zeggen. Toch wel een voordeel dat we meertalig onderwijs hebben gehad. Ja ik spreek alleen Engels, Amerikaans en Australisch was zijn reactie.
Ook op zondag blijven we nog op dit camperpark. We wandelen een stuk het bos in en gaan ook nu weer richting het strand. In tegenstelling tot gisteren was het een kalme en zonnige dag. We dalen dan ook de grote trap af richting het strand. Een paar surfers trotseren de branding, gadegeslagen door de wandelaars op het strand.
Vandaag vervolgen we onze weg naar het zuiden. Omdat het weer in het noorden van Spanje er redelijk uitziet, besluiten we om de oorspronkelijke plannen even te laten voor wat het is en trekken we het Baskenland in. In het verleden zijn we dit vaker van plan geweest, maar ja dat weer he.
We gaan over de A63 naar de Spaanse grens richting Donastia San Sebastian. Eerst naar Oiartzun waar we bij de Mercadona boodschappen doen. Daarna nog een halfuurtje naar Gran Camping Zarautz.
Een prima plek waar we de ACSI kaart weer kunnen gebruiken.
En waarom gaan we naar een camping? Nou simpel om de was te doen. En daar gebruiken we de dinsdag voor. Deze camping heeft een goede lavanderia met wasmachines en drogers. In de middag bel ik met een vriend in Nederland die vandaag een knieoperatie heeft ondergaan. We kunnen elkaars ervaringen uitwisselen.
Na 2 dagen rust wordt het tijd voor een flinke wandeling. De camping hier ligt bovenop een berg met m ooi uitzicht op de stad Zarautz. Vanaf de camping loopt een pad naar het strand. Er zijn aparte toegangshekken om vanaf de camping op dit pad te komen. Het eerste deel gaat redelijk schuin over een geasfalteerd pas, maar zo’n beetje halverwege gaat de tocht over traptreden. En dat zijn er behoorlijk veel. Ruim 400 dus. Nou een goeie oefening voor mijn nieuwe knie. We maken regelmatig fofo’s onderweg en uiteindelijk bereiken we het strand niveau.
We gaan nog een klein stukje richting stad. Dan besluiten we terug te gaan. En ja is bergop nou lastiger als bergaf? Je zegt het maar. Bergop hebben we toch wat meer stilgestaan dan bergaf. Het was een pittige wandeling .
We gaan weer verder langs de noordkust. Eerst richting een Fiat Professional garage.
Bij het starten van de auto zagen we het olielampje branden. Nou ja het knipperde en na een halve minuut ging het lampje uit. Dus boekje erbij. Wat kan het zijn? Olietekort? Nee, dat heb ik gecontroleerd. Oliefilter? Oliedruk? Oliesensor? Geen idde, dus op naar de garage. In het boek wat we bij de Fiatcamper hebben gekregen zagen we dat er in een voorstadje bij Bilbao deze dealer was.
Beetje lastig parkeren bij de garage maar het is gelukt. We werden meteen geholpen. Monteur checkte eerst de olie. Daarna in de garage en aan de computer. Om lang verhaal kort te maken, er heeft een reset plaatsgevonden en alles werkt weer. Geen knipperend olielampje meer.
Daarna vervolgen we onze weg over de fraaie A8/AP8. Deze weg ligt redelijk hoog waardoor je een mooi zicht hebt op de kustlijn. We nemen de afslag El Puente (Guriezo) en gaan naar Camperpark Bidaiva. Hier blijven we een paar dagen.
In de middag wandelen we naar het kleine dorpje.
Op de vrijdagmiddag fietsen we naar de Dia. Een supermarkt op 2 kilometer afstand. Iets te ver om te lopen dus halen we de fietsen uit de camper. Met onze helmen op en veiligheidshesjes aan, we fietsen immers langs een doorgaande weg, gaan we terug naar Rioseco. Ook hier merken we dat de automobilisten terdege rekening houden met fietsers en langs achter je blijven hangen voordat ze met een ruime bocht inhalen.
Zaterdag de 16e november. We zien dat de voorraad LPG nodig aangevuld moet worden. Na de koffie in het zonnetje, gaan we richting Laredo, een grotere plaats. Hier is volgens MyLPG app een Repsol tankstation met LPG, ofwel GPL zoals dat hier in Spanje heet. Ik was nog bezig om de slang aan te sluiten toen er een medewerker kwam vertellen dat ik geen gas kreeg. Is alleen voor auto’s met gas aangedreven motoren en niet voor het vullen van gasflessen. Nou heb ik een officiële vaste aansluiting met buitenvulling maar helaas geen gas. Afijn 20 kilometer verderop was nog een tankstation waar ze gas verkopen. En ja hoor, bij dit Repsol station kon ik wel gas tanken.
Zondag de 17e is een druilerige dag. Behalve een douchebeurt en wat gepuzzel doen we weinig vandaag. Omdat we al 3 dagen staan zonder stroom en er vandaag amper stroom wordt bijgeladen door de zonnepanelen, hangen we vandaag de camper aan de “walstroom”.
We verkassen weer een stuk naar het westen. Ook nu weer over de A8. Hier is de snelweg geen tolweg meer. We rijden richting Santander en vlak na Torrelavega nemen we de afslag naar Santillana del Mar. Via Polarsteps hadden we gelezen van dit Middeleeuwse dorpje. Het camperpark is op een heuvel gelegen met een prachtig uitzicht op het dorp en de omgeving.
In de middag doen we een kleine wandeling naar en in het stadje. Bij een panaderia kopen we een brood en wat lekkers. Morgen het stadje verder bezoeken.
Rond half een dalen we af naar het stadje. We gaan eerst naar het Claustro Romanico de la Colegiata ofwel het Romaanse klooster. Helaas gesloten. Dan wandelen we door de steile “hoofdstraat” naar het Playa Mayor. Rondom dit plein het gemeentehuis en nog diverse andere middeleeuwse gebouwen. We gaan naar de “hoofdstraat” en lunchen bij Restaurante El Canton.
We genieten van een heerlijk Menu del Dia. Lekker voorafje, hoofdgerecht en dessert.
Voor Gerda salade met geitenkaas, Lomo de Bacalou (kabeljauw) en cheesecake en voor Frans Cicido Montañes (een bergstoofpot met witte bonen), Carilleras de Cerdo (varkenswangetjes in rode wijn) en Flan con huevo. Met een lekker glas wijn erbij smaakte het prima.
De laatste dag in Santillana del Mar. Overigens is dit stadje niet aan zee gesitueerd. We gaan weer richting het klooster. Het blijkt dat dit sluit om 13.00 uur. Maar goed we zijn op tijd en lopedn door de galerij en kijken even rond in de kerk. Daarna kopen we een brood.
Gelet op de weersverwachting bekijk ik alvast de route voor morgen. Gaan we verder langs de kust of dalen we in zuidelijke richting. Ik maak alvast een alternatief. Morgen zien we wel.
We bekijken de weerkaarten en besluiten toch onze weg te ver volgen land de noordkust van Spanje. Eerst tanken vlak voor de snelweg voor € 1,467 en dan weer de A8 op naar het westen. We besluiten naar Oviedo te gaan. We krijgen onderweg een paar tunnels en ook op verschillende plekken uitzicht op de kust. Hoge golven en flinke branding.
De A8 heet hier nog steeds de Autovia de Cantrábico alhoewel we inmiddels van de provincie Cantabrië in Asturië zijn ingereden. Na de A8 vervolgen we onze route over de A64 naar Oviedo. Eerst naar de Mercadona en dan naar de camperplaats. Helaas vol. Er stond al bij de reviews op campercontact dat veel Spaanse camperaars hun camper “stallen” op deze gratis plek. En ja hoor, alleen maar Spaanse kentekens.
Iets verderop in Lugones is nog een Area voor campers. Daar is nog wel plaats alhoewel dit een ongezellig camperplaats is zo aan de zijkant van een groot sportcomplex. Omdat het weer inmiddels is omgeslagen naar regen en harde wind besluiten we hier toch de nacht door te brengen. Morgen is het beter volgens de weersverwachting.
En zo tuffen we weer verder naar het westen over de Autovia. Het is een mooie route met fraaie panorama’s op het berggebied, veel viaducten en tunnels en het zicht op de kustlijn met een grote branding. We verlaten Asturië en komen nu in Galicië.
Onderweg kopen we nog een brood en dan gaan we naar een klein plaatsje aan de kust. Op polarsteps hadden we gezien dat er een mooie camperplaats was in het plaatsje Barreiros. Ruimte voor 90 campers maar er stonden er slechts 3.
Na de lunch wandelen we naar en over het strand. Vanaf de camperplaats is de branding duidelijk hoorbaar.
In de loop van de middag komen er nog wat campers bij.
Het laatste weekend van november geeft twee dagen met veel wind. Er trekt een flinke storm over de oceaan en wij krijgen hier in het noorden van Spanje een paar dagen wind en forse windstoten. Nou de nacht van vrijdag op zaterdag ging het flink tekeer. We blijven binnen en behalve wat service en een kleine wandeling naar de bakker die hier op de camperplaats komt doen we verder niks. Beetje puzzelen, computeren en lezen. Zondag de 24e lijkt het ergste voorbij met soms nog wel flinke windstoten. In de middag besluiten we langs de kust te wandelen richting Foz. Langs de weg is een prima wandelpad aangelegd. We hebben mooi zicht op de kustlijn. Op de terugweg stoppen we bij Restaurante Acantilado voor een verfrissing.
Maandag wasdag? Nou komt toevallig wel zo uit dus dan doe je verder niet zoveel. We besluiten nog 1 dag te blijven en gaan dinsdag de 26e op de fiets naar de Playa de Las Catedrales. Een bijzondere rotsformatie hier aan de kust op slechts 6 kilometer van de camperplaats
Vandaag nog wel wat wind en daardoor een zee met hoge golven en daardoor een mooie branding. Vanaf de hoge kust hebben we een mooi zicht op de kustlijn. Het is vloed als wij deze plek bezoeken waardoor je niet over het strand kan lopen. Het moet nogal spectaculair zijn om tussen deze hoge rotsformaties te kunnen lopen. Er is een mooi houten vlonder pad aangelegd om zo naar de verschillende uitzichtpunten te lopen.
Ook op woensdag de 27e stond er in de ochtend nog wel wat wind, maar zoals verwacht waren de (zware) windstoten om 10.00 uur voorbij. Vandaag maken we een rit van wel 11 kilometer naar Area de Foz. Een grote gratis camperplaats met uitzicht op zee. Er is hier plaats voor 50 campers. Er staan er bij aankomst een stuk of 20. Plek zat dus. Na de koffie gaan we op de fiets naar de Mercadona, want ja, de koelkast begon weer leeg te raken. Het was even zoeken en wat klimmen, ,maar met behulp van Google Maps komen we er wel weer.
We zien dat het water voor ons nagenoeg weg is. Toch een flinke invloed van eb en vloed zichtbaar hier. Het valt bijna droog deze “rivierbedding” . Vandaag, donderdag de 28e, fietsen we langs Foz en langs de kustlijn naar het westen. Dit is in de richting van Playa Pampillosa waar de Rio do Ouro in zee stroomt. Nadat we hier hebben geluncht gaan we weer terug naar de camper.
We gaan naar de volgende stop en dat is ook in Foz. Net aan de andere kant van deze plaats is een mooi Camperpark. Het is goed dat de TomTom even in de war was, en ik even niet goed had opgelet, waardoor we wel 6 kilometer verplaatsing hebben gehad in plaats van 3 kilometer. In een stralend zonnetje melden we ons en zoeken een fraaie plek op dit camperpark met zeezicht.Van de resten brood van de afgelopen dagen bakken we wentelteefjes, luieren in de zon en fietsen in de middag naar een supermarkt in de buurt.
Vanaf 3 november hebben we totaal 2.108 kilometer gereden.
