top of page

 2025.01 Overwinteren januari

Fotoalbum

Overwinteren Januari 2025

We beleven een rustige nieuwjaarsdag. We zitten lekker buiten in het zonnetje, puzzelen wat en lunchen bij de camper. Op polarsteps kregen we de vraag van een Nederlands stel of er nog plaats was op de camperplaats en of ik wat wilde reserveren bij de receptie. Nou geen probleem. 

In de loop van de middag kwamen Paula & Niek de camperplaats opgereden. We hebben meteen de gelegenheid aangepakt om gezamenlijk onder het genot van een flesje nieuwjaar bubbels het jaar 2025 in te luiden. Dat was een gezellig begin van het nieuwe jaar.

We hebben meteen afgesproken om samen een fietstocht te maken. Via de app Komoot heeft Paula een mooie route uitgezocht ten noorden van Praia de Mira.  Grotendeels over fietspaden, maar ook een stuk onverharde weg reden we richting Costa Nova. Uiteindelijk zijn we niet verder gekomen dan een terras bij een restaurant in Praia da Vaguera. Gezellig in het zonnetje met een verfrissing en Pastel de Nata.  Het werd wat kouder dus besloten we terug te fietsen.

We hebben tot slot nog een rondje om het meer gereden voordat we terug gingen naar de camperplaats.
In de namiddag hebben we gezellig een borreltje gedronken en wat gegeten met Paula en Niek.

Zoals verwacht was zondag de 5e een beroerde dag. We nemen afscheid van onze buren. Veel regen en harde wind. Een prima dag om wat administratie bij te werken, de website te updaten en in de middag lekker gedoucht op de camperplaats

Na acht dagen gaan we weer verder naar het zuiden. We nemen afscheid van Carla en rijden richting het duingebied van Mira. Via de N109 rijden we langs Figueira da Foz over een hoge brug  en over de delta van de rivier de Mondego. 

Dan verlaten we de wat grotere weg, duiken een smalle weg op door kleine dorpjes en gaan naar camperplaats Parque Atlântico in Nazaré.  Er staan denk ik zo’n 40 campers. Volgen campercontact is hier plaats voor 30 campers, maar volgens ons kunnen er wel 100 staan. 

Na de lunch wandelen we naar het strand. Dit noord strand van Nazaré is bekend vanwege de hoge golven die hier kunnen ontstaan door de grillige zeebodem. Vandaag golven van een meter of 4. Een fraai gezicht die golven die kapot slaan op de rotsen onder de vuurtoren, nou ja vuurtorentje.

Vandaag, dinsdag de 8e, gaan we lopend naar de “bovenstad” van Nazaré. Ongeveer 1 kilometer verder ligt aan een plein het Santuário de Nossa Senhora de Nazaré. Op het plein is een kleine kermis. We nemen eerst koffie met wat lekkers en wandelen dan naar de diverse uitzichtpunten . We raken aan de praat met 3 Amerikaanse jongeren. Altijd leuk die spontane gesprekken. Daarna wandelen we bergaf richting het Forte de São Miguel Arcanjo met daarop een kleine vuurtoren. In het fort is een klein overzicht van de aparte bodemstructuur waardoor die hoge golven ontstaan. Tevens een aantal surf boarden van “bekende” surfers die hier de golven hebben getrotseerd. 

Terug hebben we ons met een TukTuk naar boven laten brengen. Daar hebben we lekker geluncht.

Nu iets verder naar de Ascensor de Nazaré, zeg maar de lift, nou ja treintje, naar de benedenstad.
Ook een leuk en druk toeristisch gebied met een grote boulevard langs het brede strand. Ook hier weer prachtig zicht op de oceaan en de rotspartij met bovenop het fort.

Na ruim 10.000 stappen waren we moe van het geloop en geklim weer terug bij de camper.

Na 2 dagen Nazaré gaan we verder. We wachten even tot de buien en de harde wind over is en om 13.00 uur vertrekken we. Vandaag maar een kleine maar mooie rit langs de kust van wel 30 kilometers naar Foz do Arelho. Aan de Lagoa de Obidos hebben we een mooie plaats  op het Parque de Autocaravanas. Door de vele regen zijn er behoorlijk wat natte plekken. Wij kunnen vin den echter met de “neus” naar voren en uitzicht op de Lagune een redelijk droge plaats.
Na de lunch doet Frans nog een wandeling richting de oceaan.

We verlaten Foz na 1 nachtje en gaan weer verder. Niet zo ver. Met een grote boog om het Lagoa De Obidos heen rijden we een stukje over de A8 en dan de IP 6 richting Peniche. Op dit “schiereiland” gaan we naar Penice Motorhome Park. Eerst nog naar de Lidl (helaas geen Mercadona in de buurt) voor het vullen van de koelkast. We kiezen een plekje op het terrein en melden ons bij de receptie. Ook nu plekken zonder elektra, want met dit zonnetje vult der Super B accu prima.  Als het nodig zou zijn kunnen we altijd nog een dagje de walstroom nemen. 
Na de lunch laten we eerst een aantal wasmachines en drogers draaien. Frans maakt ook nu weer een wandeling richting de oceaan. Mooi hier.

Zoals verwacht begint vrijdag de 10e  met een licht miezer buitje. Iets na het middaguur klaart het op, het zonnetje doet voorzichtig z’n best en met 18 graden buiten halen we de fietsen uit de camper voor een kleine tour over de buitenzijde van het schiereiland. We zien woeste golven en prachtige rotspartijen en we stoppen regelmatig bij de diverse praia’s voor een fotomomentje

Uiteraard stoppen we bij de vuurtoren. Daarna vervolgen we onze weg en komen bij het fort dat hier op een punt in de zee is gebouwd om tenslotte naar de haven te rijden

Door het centrum van Peniche gaan we terug naar de camperplaats. 

Na de koffie wandelen we op zaterdag naar het centrum. Nou ja centrum. Het dorp stelt niet zoveel voor. We zien dat de weekmarkt net is afgelopen. Deze weekmarkt is naast het centrale marktgebouw zoals we dat in vele Portugese en Spaanse steden tegenkomen. Deze centrale markt is alleen maar in de ochtend open. We slenteren wat door straatjes met soms wel heel vervallen huisjes. 

Tenslotte komen we bij het Fort. Hierin is het Museu Nacional Resistencia e Liberdade gevestigd. We bezoeken dit fort en het museum. We kopen 2 tickets met 65+ korting en gaan naar binnen. 
Dit fort is in het verleden tot 1974 een gevangenis geweest. We bezoeken de cellen en zien een tentoonstelling over Portugal ten tijde van het dictatoriale regime van Salazar. Op 25 april 1974 is de Anjerrevolutie geweest.   

Na het bezoek lopen we langs de haven op zoek naar een restaurant om te lunchen. Bij Restaurant Katekero genieten we van heerlijke visgerechten met een glaasje Portugese Vino Verde erbij.
Inmiddels trekt er zeemist het land in. Als we teruglopen is het aanzienlijk afgekoeld. 

Op een zonnige zondag maken we bijna hetzelfde fietsrondje rondom Peniche. Het blijt fantastisch om te zien deze rotskust rondom dit “schiereiland”

Het begin van een nieuwe week en het begin van het vervolg van onze trip. Vandaag gaan we richting Mafra. We rijden een toeristische route binnendoor over de N247. Door kleine dorpjes en een heuvelachtig landschap. Vlak voor Mafra gaat de N247 over in de N9. We gaan naar de camperplaats bij het Palacio Nacional. Nou die is vol (veel Portugezen die hier gratis hun camper neerzetten?) maar op de grote Parking is nog plek voor de camper. 

We nemen eerst koffie en wandelen daarna naar het paleis. We kopen 2 seniorentickets en wandelen over de verschillende verdiepingen langs de verschillende kamers door het grote gebouw. Grote kamers met informatieborden en een grote bibliotheek. Voor de geschiedenis van het Portugese koningshuis verwijs ik maar voor het gemak naar Wikipedia. 
Na een paar uur slenteren drinken we nog wat fris en dan terug naar de camper.

We slaan Sintra over en gaan richting Lissabon. Weer een “mooie” route binnendoor over de N117. Nou is zo’n N weg, een route Nacional, best te rijden, maar door de dorpjes heen is het toch wel erg smal. Overigens wel een heuvelachtige route zo richting Lissabon.  We rijden door Amadora, een van de voorsteden en sluiten aan op de A2 over de hoge rode brug die over de Rio Tejo ofwel de Taag gaat.  Onderweg stoppen we voor een tankbeurt van LPG en Diesel. Zo daar kunnen we weer even tegen.  

Soflusa Seixal Car Park is een fraaie grote parking met plek voor campers. Het uitzicht is hier groots met een mooi panorama op Lissabon. Hier vandaan vaar je met een veerboot naar Lissabon.

En woensdag de 15e gaan we met de veerboot naar de overkant. Na slechts een kwartiertje varen over de Taag met mooi zicht op de grote brug kom je aan bij de aanlegsteiger. Dan nog een klein stukje wandelen naar het centrum. We wandelen over het grote plein bij de Arco da Rua Augusta met de fraaie gebouwen rondom.  We wandelen onder een grote poort in een drukke straat waar we eerst een terras pakken. Bij een voortreffelijke bakker genieten we van de koffie en de Pastel de Nata. Dit blijft een heerlijke traktatie. 

Daarna wandelen we verder en besluiten met de hop-om-hop-off bus een toer te doen.

 

 

 

Daarbij komen we ook bij de Torre de Belém.  Het is hier toeristisch druk.

 

 

Na de foto’s nemen we een lichte lunch voordat we de bushalte weer opzoeken.

 

 

 

 

 

De bus komt snel en brengt ons naar het instappunt

Vervolgens lopend een stukje van de “beroemde” tram 25 en komen bij de kathedraal die we bezoeken. Viel ons tegen.

We gaan terug naar het grote plein en zoeken een restaurant. Daar eten we wat en lopen terug naar de veerpont. Hert is inmiddels al donker geworden en het valt ons op dat er nog heel veel mensen op de been zijn. De veerpont terug is behoorlijk druk. Moe en voldaan van de vele indrukken van deze grote stad ploffen we in de camper.

We gaan wat kilometers maken vandaag, verlaten de kust en rijden richting Setúbal en Via Grandola rijden we de Alentejo in. Daar kiezen we voor de richting Ferreira do Alentejo om uiteindelijk toch op de N2 terecht te komen.  Onderweg was men druk bezig om de slechte weg te repareren. Grote stukken waren al klaar, maar er moest nog veel gebeuren. 

Ook de N2 is hier en daar van slechte kwaliteit. Maar goed via het laatste heuvelachtige en bochtige stuk bereiken we Castro Verde. Hier blijven we een paar dagen staan op Parque de Campismo de Castro Verde

Na een dag niks doen op het Parque gaan we op zaterdag de 18e het stadje verkennen. Wat ons opvalt is dat vrijwel alles netjes geverfd is. Veel wit, maar daarnaast ook de bekende kleuren blauw en geel op de huizen. We wandelen richting Centro, langs een centraal plein langs de Igreja de Nossa Senhora dos Remédios  naar de Basilica Real de Nossa Senhora da Conceição.

We bezoeken deze basiliek. Opvallend de blauwe betegeling aan beide zijden van deze grote kerk.
Rond de kerk heb je een fraai panorama op het gebied rondom Castro Verde. 

We wandelen verder richting het grote markplein met karakteristieke Portugese molen. Tegenover dit plein lunchen we bij Casa do Alentejo. Daar raken we aan de praat met een stel Nederlandse camperaars die ook op hetzelfde Parque staan. 

Na de lunch wandelen we gezamenlijk naar de campers waar we nog nagenieten met een glaasje port. 

Nadat we op zondag ook niks hadden gedaan, nou ja, nog gezellig aan de koffie en een glaasje bij de Nederlandse camperaars besluiten we ook op maandag hier te blijven. De weersverwachting geeft aan dat het een dag wordt met flinke regenbuien. Helaas iets minder weer.

En ook de dinsdag geeft een wat mindere dag aan. Wel periodes met zon, maar flinke wind met forse windstoten. Nou dan rijden we liever niet. 

Als we na zes dagen het Parque de Campismo in Castro Verde verlaten, rijden we slechts 2 kilometer naar de camperplek bij de Lidl. Daar staan wasmachines en drogers, dus als de was erin zit5 kunnen gelijk de boodschappen gedaan worden. Helaas moeten we even wachten want de machines zijn bezet. Maar ach we hebben alle tijd. Als uiteindelijk de was gedaan is en de boodschappen weer zijn opgeruimd, rijden we wel 600 meter verder naar de volgende camperplek in dit dorpje. Op de parking, met fraai uitzicht op het dorp is ook een officiële en gratis camperplek. 

Na een rustige nacht dalen we verder naar het zuiden. Na Castro Verde vervolgen we de N2. Ook hier met wisselend wegdek. Soms goed, soms slecht met grote gaten, maar in het laatste deel richting São Bras de Alportel, waar we door een heuvelachtig gebied rijden is het over het algemeen behoorlijk. Wel een bochtige rit met mooie vergezichten. Gelukkig was het droog onderweg. Het hoogste punt wat we bereikt hebben was 570 meter op deze rit. 

Omdat we hadden gelezen dat de A22 geen tolweg meer is, hebben we het laatste stuk vanaf afrit 14 over deze snelweg gereden. Lekker rustig. Vlak voor de hoge brug over de rivier de Guadiana, de grensrivier met Spanje, slaan we af naar Vila Real de Santo António. We hebben in het verleden wel meer op deze camperplaats gestaan.

In de middag lopen we naar het stadje.

 

 

Het is best druk in de leuke winkelstraatjes en het grote centrale plein. 

De volgende dag, na de koffie halen we de fietsen uit de camper. Eerst fietsen we langs de rivier naar het westen. Aan het eind is de pier toch wel met een slechts wegdek en keren we om. Daarna rijden we naar Monte Gordo, een toeristisch plaatsje met grote parkings langs het strand. We peuzelen daar onze boterhammetjes op en maken wat foto’s van het strand en de omgeving. Dezelfde weg terug naar de camper.

Na 2 nachten en met een weersverwachting van bewolkt en buien besluiten we Portugal te verlaten. Omdat ook de verwachting voor de komende dagen wat minder weer opgeeft, gaan we niet langs de kust van Andalusië maar nemen we de snelweg richting Sevilla. De kust hebben we vorige jaren al bezocht. De A49 naar Sevilla is hier en daar flink beschadigd maar wel lekker rustig. Tenminste tot aan Sevilla. Want ja, dan kom je bij een grote stad en is het meteen een stuk drukker. 

Voorbij Sevilla, de stad die we ook al hebben bezocht, rijden we verder oostwaarts over de A29. Langs Antequera rijden we verder naar Loja. Voor vandaag is dat wel weer ver genoeg. Het is wat luidruchtig in de sporthal waar we staan, maar ach de supporters gaan ook weer op tijd naar huis.

Nadat we in Loja eerst diesel en gas hebben getankt, vervolgen we de A29 naar het oosten. Langs Granada verder naar Guadix. We rijden ten noorden van de Sierra Nevada en hebben op deze bergachtige weg een prachtig zicht op de besneeuwde toppen van de bergen en mooie panorama’s op de dorpen in het dal langs de snelweg. We rijden tot Baza en gaan dan binnendoor over de N334 richting Vera en verder in de richting van Palomares. Op het Camper Park Almanzora vinden we een plek. Hier blijven we voorlopig even. De rest van de middag hebben we heerlijk van de zon genoten.  

En ook de volgende dag een zonnige dag. Vandaag de verjaardag van onze jongste kleindochter. We krijgen een whatsapp van Claire & Leo, een bevriend camperkoppel, die langs komen voor een kopje koffie. Het was gezellig. In het zonnetje, met wat lekkers van de plaatselijke panaderia. Weer gezellig kletsen onder het genot van de koffie. 

Daarna lopen we naar het dorpje. Het 1e uitgekozen restaurant was blijkbaar van de aardbodem verdwenen, maar via een Spanjaard werden we geattendeerd op Bar Tomas. Een restaurant waar voornamelijk de locals komen eten. Nou dat bleek een prima advies. 
We hebben genoten van een Menu del Dia met voorgerecht, hoofdgerecht en dessert. En dat met een glaasje wijn erbij. Het was voortreffelijk. De rest van de middag geluierd en gebruik gemaakt van de douche op dit park. In de middag nog “beeldbellen” met de jarige.

Na een prachtige dag volgt een stormachtige nacht en zoals voorspeld raast er een flinke storm. Niet alleen hier, maar in heel Europa. Met name het noorden van Spanje wordt flink getroffen. Maar goed, we blijven dinsdag de 28e binnen. Tijd om maar weer eens een wasje te draaien hier.

We hobbelen naar het eind van de maand. Vandaag na de koffie eerst boodschappen doen. Ook hier in Vera is een Mercadona op ongeveer 6 kilometer van het camperpark. Eerst via Google Maps de route bekeken en toen op de fiets. Eerst langs de weg, dan een prachtig fietspad wat zoals bijna gebruikelijk in Spanje ook opeens ergens ophoudt, maar aan de overkant kunnen we verder. Bij de Mercadona hebben ze nooit gehoord van een fietsenstalling, want ja, welke Spanjaard gaat nou op de fiets boodschappen doen.

Maar goed, terug naar de camper en na de lunch wandelen we dwars door de bloemkool- en boerenkoolvelden richting het strand. Op de playa hier staan heel veel campers. Bij een strandtent drinken we nog wat voordat we weer terug wandelen. Vandaag samen met de fietskilometers tikt de stappenteller 10.870 steps aan. 

Vrijdag de 31e maken we een fietstochtje langs de kust naar Villaricos. Een fietspad langs de AL 7107, de kustweg, houdt op voor het dorpje, maar ach dat zijn we gewend. We fietsen langs de vele koolvelden met in de verte de zee en de vele campers die hier staan op de camperplaatsen aan het strand. Uiteindelijk komen we bij Cuartel de Blanquizares. Dit gebouw is ooit gerestaureerd om dienst te doen als centrum voor conferenties. Het is al jaren verlaten. Het is fraai gelegen aan de zee, met een betegeld plein en mooie uitzichtpunten. Wij hebben daarm op een bankje onze lunch gegeten. Terug door de smalle straatjes van Villaricos om uiteindelijk weer op het fietspad terecht te komen.

De maand januari hebben we totaal 1.398 kilometer gereden met de camper. 

bottom of page