Camperco
2022 Overwinteren maart
Fotoalbum 2021-2022
Overwinteren Spanje en Portugal
Vandaag, de 1e maart, gaan we het Alhambra bezoeken, dus vroeg uit de veren. We gaan om 09.00 uur van de camper op weg naar de bushalte. Daar zijn we natuurlijk op tijd en twintig minuten later waren we in Granada. Vandaag gaan we het Alhambra bezoeken. Dan wandelen we naar het Plaza Isabel la Católica. Hier vertrekt bus C30 naar het Alhambra. Deze kleine bus was tjokvol, maar hier in Spanje staan de kinderen op voor de ouderen, dus we kregen beiden een zitplaats.
We hadden e tickets besteld. Maar de bijlagen bij de e mail waren geen tickets maar een soort van reserveringsbewijzen die omgeruild moesten worden voor echte tickets. Dit komt omdat wij korting tickets hadden besteld voor pensionada’s. Nou dat willen ze wel even controleren natuurlijk. Dus ID en paspoort bij de hand en we kregen de gepersonaliseerde tickets. Nou die hebben we wel een aantal keren moeten laten zien.
Het Alhambra is een middeleeuws paleis en fort en bestaat uit een aantal paleizen en mooie tuinen. We bezochten eerst het Nasrid paleis. We hadden een tijd op het ticket staan van 11.30 uur. Kwartiertje in de rij en we mochten naar binnen. De te volgen route gaat dwars door dit paleis met o.a. een grote patio met marmeren kolommen.
Daarna gingen we naar het Alcazaba met de indrukwekkende torens en het uitzicht over de stad.
Na een lunch wandelen we door het Palacio de Carlos V met een hele grote patio en een dubbele arcade rondom.
Een flinke wandeling bracht ons aan de andere kant van het complex bij het paleis en de tuinen van Generalife. Dit was het zomerpaleis van de sultans. Aan het eind van de middag slenterden we terug. Moe maar onder de indruk van dit Werelderfgoed.
Na ruim 1 week verlaten we de camperplaats, gaan eerst naar La Zubia voor het aanvullen van onze proviand en rijden dan door een bergachtig gebied vanaf Granada naar het westen. We gaan langs de Sierra de Loja richting Antequera. Daar maken we de fout door de navigatie te volgen waardoor we dwars door het dorp over smalle en steile weggetjes omhoog rijden. We hebben blijkbaar een kleine bestelauto geschampt want even later werden we luid toeterend ingehaald. De bestuurder sprak alleen maar Spaans maar via Google translate stelde hij zelf voor om de schade te vergoeden. Geen Policia en geen verzekering. Zijn voorstel hebben we geaccepteerd. Hij tevreden, wij ook. Maar voortaan dit soort smalle weggetjes vermijden. Eenmaal aangekomen op de parking voor campers boven op een berg met prachtig uitzicht, genoten we van het zicht op de bergen rondom, het kasteel aan de overkant en de voorbijtrekkende kudde geiten. Overigens is deze parking een officiële camperlokatie. Geen voorzieningen maar wel gratis.
En weer een korte maar fraaie rit naar het westen. Na Antequera rijden we een klein stukje snelweg om daarna via de A357 en A367 naar Ronda te rijden. Langs een groot stuwmeer met weinig water en door een leuk afwisselend berggebied met als hoogste overgang een top op 900 meter. We vinden de CP en zien dat er nog plaats genoeg is.
Vlak bij de CP is een grote Lavenderia (wasserette) waar we in de middag heen gaan. FF wassen en droger. Als data klaar is lopen we meteen even langs een Peluquieria ofwel kapsalon en maken een afspraak voor zaterdagmorgen om 11.00 uur.
Vrijdag is een lekkere luie dag. Een rondje gewandeld in de wijk bij de camperplaats.
Na 2 maanden is het toch weer eens tijd voor een was- en knipbeurt. Zoals gemeld hebben we een afspraak gemaakt en iets voor elf uur waren we bij de kapsalon. Mooi op tijd dus. Maar ach, het liep wat uit. Gerda was om half twaalf aan de beurt en met uiterste precisie werd die coupe weer netjes bijgewerkt. Dat nam wel z’n tijd in beslag. En ook bij Frans hetzelfde. Het duurde uiteindelijk wel een hele tijd voordat we klaar waren, maar ach, we hebben geen haast toch. Na deze knipbeurt wandelen we langs de Avenida de Malaga naar een drukke winkelstraat richting Plaza de España. Hier loop je zo naar de Puente Nuevo. Daar is het behoorlijk druk. Het is ook indrukwekkend om te zien. Een grote diepe kloof en de bogen van de brug. Vanuit diverse uitzichtpunten heb je een mooi zicht op deze brug. Vanaf het Plaza wandelend over de brug is er na een klein parkje nog een mogelijkheid om aan de voet van de brug richting kloof te wandelen. Frans is nog afgedaald om wat foto’s te maken. Hierna was het tijd voor de lunch. We hadden de keus uit diverse restaurants. We hebben een heerlijk menu del Dia gegeten bij La Pilastra del Torero. Ham met meloen, zalm en als dessert Flan.
Daarna de rest van de stad verkennen. Eerst langs Plaza de Toro waar de arena open was voor bezoekers en dan door het park Almeda del Tajo naar een ander plein met een fraaie kerk. Na wat kleine inkopen wandelen we weer terug naar de camper.
Ook op zondag de 6e gaan we de stad verder bekijken. Aan beide kanten van de Puente Nuevo kan je een deel de kloof indalen. Gisteren het moeilijke deel gedaan en vandaag de andere kant naar de oude brug ver de rivier. Dan kom je ook door een oud deel van de stad. Kleine straatjes met zoals ik ze noem ingelegde steentjes. Gisteren was het bewolkt en vandaag scheen de zon tot een uur of drie.
Na Ronda gaan we richting Sevilla en dalen het berggebied af. Vanaf 740 meter, na een fraaie rit met mooie vergezichten, komen we op 100 meter. Via de bochtige A374 gaan we over de A375 richting Sevilla, rijden een stukje ring naar de A49. Vlak na Sevilla stoppen we in Gines om de proviand aan te vullen en LPG te tanken, waarna we de snelweg weer opgaan. We nemen de afslag naar La Palma del Condado waar we een camperplaats vinden. Hier kunnen we servicen. Geen stroom.
We hebben een rustige nacht en gaan na de koffie naar het zuiden. Na El Rocio, waar we in 2018 al zijn geweest, rijden we langs het Parque Nacional de Doñana naar het dorpje Matalascañas. Even zoeken naar de parking, maar ook deze is weer snel gevonden. Vandaag is het een bewolkte dag met zelfs een klein beetje regen. Maar rond een uur of twee gaat het zonnetje weer schijnen en na de lunch vertrekken we naar de parking bij de Plage. Hier staan we samen met 4 andere campers direct aan zee. We wandelen over de boulevard en genieten van het mooie weer. Dit plaatsje waar we staan is volgens ons een groot zomervakantieoord. Bijna alle huizen zitten potdicht en soms kom je wat wandelaars tegen. Overigens is dit dorp onderverdeeld in sectoren met letters van het alfabet. Ook de huizen kennen dit op hun nummerbordjes.
Dan, het is inmiddels de 9e, vertrekken we langs de kust over de N494 en N442 richting Huelva. Langs de weg met bijzonder slecht asfalt staan regelmatig waarschuwingsborden voor overstekende herten en lynxen. Dit Doñana gebied is een van de weinige gebieden in Europa waar deze dieren leven. Vlak voor Huelva komen we in het dorpje Palos de la Frontera en vinden de camperplaats op de parking bij de Muelle de las Carabelas. Hier is o.a. een groot museum dat geheel is gewijd aan Columbus. Een hele historie is beschreven en in de expositieruimte staan nog allerlei attributen welke destijds op de schepen werden gebruikt. Buiten liggen de nagebouwde schepen uit die tijd. Als bezoeker mag je hier vrij rondlopen op deze schepen. Dat zijn de Santa Maria, De Pinta en de Nina. Dit bezoek was de moeite waard. Oh ja, entreeprijs pensionado liefst 1,50 euro!
De volgende morgen, het is inmiddels donderdag de 10 maart, de motor gestart, de huishoudaccu werkte weer en wij op pad. Eerst naar de Mercadona met een groot parkeerterrein in een van de wijken van Huelva en daarna door naar over de A49 richting Portugal. Eerst nog langs de camperplek in Gibraleón om de toiletcassette en de vuilwatertank te legen. Na een bakkie koffie verder richting Portugal. Maar zover komen we vandaag niet. We gaan eerst naar Camping Luz in Isla Cristina. Daar zullen we onze “vriendenburen” uit Hellevoetsluis ontmoeten. Op de camping was nog plek genoeg. Frans gaat aanmelden bij de receptie, terwijl Gerda alvast richting de Hellevoeters loopt. Na inchecken en met een kaartje voor de slagboom kon Frans de camping oprijden. We vonden een mooi plekje en werden hartelijk onthaald. Koffie en een praatje, want ja we hebben altijd wel wat te kletsen en in de middag heerlijk gebakken kibbeling en garnalen gegeten met een voortreffelijke witlofsalade erbij en lekkere wijn. Toen het zonnetje achter de campers verdween werd het wat kouder en gingen we naar binnen.
De komende dagen wordt het weer wat minder. Is het in Nederland mooi weer, dan is het soms in Spanje en Portugal wat minder. Volgens de deskundigen heeft dit alles te maken met verschuiving van hoge- en lagedrukgebieden. Maar ach, we nemen het zoals het is (zal wel moeten). Maar goed, zondag de 13e hebben we in ieder geval het zonnetje weer terug en maken we een korte wandeling vanaf de camping. Eerst door een park naar het strand. Hier kuieren we een stuk door het zand, vinden wat mooie schelpen voor de kleinkids en komen dan op de boulevard van Islantilla.
In een van de horecagelegenheden in het Centro Comercial aan deze boulevard genieten we van een frisdrank met een taartje. Het is hier best druk, want ja het is weekend en etenstijd voor de Spanjaarden. Als we terugwandelen zien we dat ook dit een stadje is met veel vakantiehuizen en niet al te hoge appartementen.
De rest van de week luieren we wat af. We fietsen naar de Mercadona en maken fietstochtje over de boulevard via Islantilla naar Jepe. We komen langs een deel van het strand met kleine vissersbootjes, kleine huisjes en veel bedrijvigheid. Vissers die hun netten schoonmaken en met tractoren hun bootjes op het strand slepen.
Bij het Centro Commercial Islantilla halen we lekkere ijsjes en gebak voor bij de koffie. Deze week is een week vol afwisseling. Regen, zon, regen, zon en ook de week waarin we een deel meekrijgen van het Saharazand dat over Spanje is getrokken. Vooral over het oostelijke deel van Andalusië en dan verder naar het noorden via Murcia en de oostelijke kuststreek. Maar goed tijd om de camper eens te wassen.
Dinsdag de 22e fietsen we naar Isla Cristina. Eerst langs de A 5054, een tweebaansweg langs de camping. Hier fietsen we met helm op en veiligheidshesjes aan. Je bent in ieder geval goed zichtbaar. Overigens is er aan de rechterkant van de doorgetrokken streep langs de weg voldoende r8uimte om goed te kunnen fietsen. En ook hier zie je dat (bijna) alle automobilisten goed rekening houden met fietsers want ze gaan er allemaal met een grote boog omheen. Aan het begin van het dorpje Isla Cristina, na ongeveer 5 kilometer fietsen, rij je driekwart rotonde en komt dan op een brede weg met apart fietspad. We rijden zo de Avenida del Carnaval op en gaan daar naar een wasserette. Ja alweer een keer. Helaas had deze wasserette geen wisselautomaat voor papiergeld, maar gelukkig was de eigenaar aanwezig en kon wisselen. Maar ja, omdat we niet al te veel contact geld bij ons hebben ging Frans op de fiets naar het centrum op zoek naar een bank. Gevonden. Nadat we klaar waren met de was reden we nog een rondje door Isla Cristina. We waren hier in 2018 ook al geweest, dus een fietsrondje was genoeg.
Na 2 weken en iets teveel regen verlaten we Spanje op donderdag de 24e. Eerst rijden we naar de Mercadona in Ayamonte en dan de hoge brug over de rivier de Guadiana. Dit is de grens tussen Spanje en Portugal. Een klein stukje snelweg A22 en dan binnendoor over de N125 door Tavira naar Quelfes. Daar gaan we langs een kleine autospuiter. We rijden al een tijdje met lichte schade. Via buurman Jaap kreeg ik een adresje in Portugal. Op internet hadden we al goede beoordelingen van dit bedrijf gezien. Maar goed, de schade is opgenomen en voor een fatsoenlijk bedrag wordt dit hersteld. Daarna op zoek naar een nieuw camperpark in São Brás de Alportel. Iets in het binnenland en in een heuvelachtig gebied ligt deze plek iets buiten het stadje. We worden vriendelijk ontvangen, krijgen uitgebreide informatie in het Engels en worden door de eigenaar naar onze plek begeleidt.
Vrijdag de 25e onze eerste fietskilometers in Portugal.
Gisteren op de camping konden we niet met card betalen. Allemaal cash. (Beetje apart). Maar goed, geen probleem we gaan naar de bank. Omdat we iets buiten het stadje zitten gaan we op de fiets. Betekent een klein fietstochtje van 3 kilometer met een daling van 300 meter naar 250 meter. Ja we zitten iets bergop. Nou is dat met de e bikes niet zo een probleem. Naar beneden het stadje in gaat fluitend en we hadden snel de bank gevonden. Nou mooi, geldautomaat buiten werking, maar de vriendelijke bankemployé wees ons naar de bank aan de overkant. En ook bergop was de lange stijging goed te doen.
In het weekend (wat is dat ook alweer) wandelen we eens over het “landgoed”. De camperplaats is gebouwd op een groot perceel, waarvan het grootste deel nog een gebied is met veel rotsblokken, welke hier neergelegd zijn nadat de camperplaats is gemaakt, en vooral met veel olijf- maar ook kurkeikenbomen. Het geheel is ommuurd. Dit gebied is een eldorado voor veel vogels.
We zien ook regelmatig een kuifleeuwerik over het pad bij de camper lopen.
São Brás de Alportel is een plaats en kleine gemeente in de district Faro. We gaan er weer heen op de fiets en gaan eerst naar een fietsenwinkel. Er is een klein probleem met de schroef die losgedraaid moet worden als de fietsen met het stuur gedraaid in de garage moeten. Er was een Engelssprekende Portugees die het “probleem” aanhoorde. We moesten wel de fietsen achter laten en over een uur konden ze weer opgehaald worden. Mooi, hebben wij de gelegenheid om in het centrum naar een koffie corner te zoeken. Ook hier biedt Google maps de “helpende hand”. De koffie met lekkers smaakte prima.
Na 1 uur waren we terug bij de fietsenwinkel en na betaling van slechts enkele eurie gingen we op zoek naar een supermarkt. Nadat we alle boodschappen hadden gevonden hoorden we het al flink regenen op het platte dak. Nou dat wordt even schuilen want het ging flink tekeer. Zelfs met een onweerklap. Uiteindelijk zijn we wel op de fiets gestapt toen het zachter regende maar we waren kleddernat toen we weer bij de camper kwamen.
Na een periode van wisselend weer met te veel regendagen, breekt eindelijk de zon door. Nog iets wind, maar gelukkig kunnen we de 30e de hele dag buiten vertoeven. We krijgen vandaag onze “buurvrienden” op bezoek. Een gezellige dag met een hapje, een drankje en een wandelingetje. En zo rollen we de maand maart uit.
