Camperco
2023 Overwinteren november
Fotoalbum
Overwinteren
okt-nov-dec 2022
1 november. Allerheiligen vandaag een feestdag in Spanje. Een mooie zonnige dag om de stad te verkennen. Vanaf de camperplaats zijn we in een klein kwartiertje op het Plaza Mayor. Het is hier al druk. Niet alleen wandelende mensen, maar ook de voorbereidingen voor de opbouw van een hele grote kerstboom. Zo’n typisch Spaanse boom. Niks geen dennenboom, maar een compleet stalen omhulsel met allerlei verlichting erin. De delen van dit bouwwerk liggen al klaar en een grote hijskraan staat erbij. Maar ja, vandaag geen activiteiten. We schieten foto’s van het stadhuis en het grote plein en wandelen verder naar een paar grote kerken in de buurt.
Hierna wandelen we naar het Koninklijk Paleis met daartegen over de kerk van Petrus. Hier is net een dienst geweest want er komen veel kerkgangers naar buiten. We wandelen even naar binnen. Na een minuut of tien roept een priester of we allemaal naar de Salida (uitgang) willen gaan. De kerk wordt gesloten.
We gaan op zoek naar een oude winkelpassage uit 1886. Een beetje vergane glorie, maar wel een aparte belevenis. Daarna tijd voor een simpele lunch in een van de vele eettentjes. We wandelen terug via het grote plein en door een park vol met rozen gaan we over de brug weer terug naar de camper. Een mooie stad.
Na een korte rit over brede wegen, verlaten we Valladolid, komen op de A62/E80, waarna we na ongeveer 20 kilometer afslaan naar de A6. We rijden hier nog steeds op een flinke hoogte van 700 meter en stijgen zelfs naar 1.000 meter. Het laatste stuk naar onze eindbestemming van vandaag gaat over de N403 naar Ávila. Aan de voet van de grote ommuurde stad is er op de Parking del Palacio de Congresos een apart deel voor campers. We worden ook hier uiterst vriendelijk ontvangen, mogen een plekje uitzoeken waarna we ons melden bij de receptie.
Na de lunch wandelen we naar de oude ommuurde stad. Op de camperplaats zitten we op 1.60 meter, terwijl de binnenstad ligt op 1.135 meter. Ávila is dan ook de hoogstgelegen stad in Spanje.
Het is idd een hele klim, maar gelukkig een trap om boven te komen en niet een steile weg. Nou is het in de stad zelf ook nog behoorlijk klimmen en dalen. Voordat we de stad in gaan maken we eerst foto’s van het fraaie uitzicht. In de stad bezoeken we de kathedraal, dwalen we rond op de Plaza de Chino, kopen een nieuwe tas en genieten we op een terras van de frisdrank.
De volgender dag slapen we uit, drinken rustig de koffie en na de lunch maken we een wandeling rondom de ommuurde stad. Een omtrek van 2.5 kilometer, 87 torens, 9 poorten en 3 kleine poortjes. Het is een imposant gezicht de hoge muren van 23 meter met de vele (2.500 stuks!!) kantelen.
We zien een paar leuke doorgangen en wandelen een van de vele straatjes in voor een warme koffie met wat lekkers. Inmiddels is het gaan miezeren, dat is wat minder, maar de indrukken van deze stad blijven geweldig.
We verlaten Ávila, klimmen al snel na de camperplaats naar een mooi uitzichtpunt over de stad en komen op de AP51 richting de AP6. Eerst een tolpoortje door voor een kaartje en dan richting ZW. We zien de bergen van de Sierra de Guadarrama en rijden hier nog steeds op een hoogvlakte van 1.100 meter. Nou, de volgende tolpoort om af te rekenen. Sta ik toch bij een verkeerde tolpoort. Maar goed, achteruit en de volgende maar. Gelukt. Gelukkig gaat de AP6 hier met een tunnel van 3.200 meter door de bergen, en daarna is het al snel zakken richting Madrid. Wij vervolgen onze route via de M50 den M40, waardoor we in een grote boog onderlangs Madrid rijden. De camperplek ligt in de buitenwijk Villa de Vallecas. De eigenaar doet het hek voor ons open, we zoeken een plekje en checken daarna in.
Zaterdag de 5e gaan we Madrid verkennen. Vanaf de camperplaats is het ruim 20 minuten lopen naar het metrostation Sierra de Guadalupe. Wel een bijna rechte weg, dus makkelijk te vinden. We staan even te "hannesen" bij de kaartjesautomaat. Om te kunnen reizen heb je namelijk een Tarjeta Transporte Publico nodig. Vergelijkbaar met de OV kaart. Daarna kies je voor de rit die je wilt maken, met hoeveel personen en na afrekenen staat dit dus op je kaart. Inchecken door een poortje, kaartje dan aan de ander geven en die komt dan ook door het poortje.
Op de plattegrond van Madrid hebben we op Google Maps al gezien, dat we in de blauwe lijn zitten Lijn 1. We gaan naar het metrostation Sol, centraal gelegen in Madrid en vlak bij het Plaza Mayor. Hierna drinken we eerst koffie. Daarna aan de wandel door drukke straten en over gezellige pleinen naar het Palacio Real. Wat een indrukwekkend gebouw zeg. Veel publiek op het grote plein voor het paleis. Er staan 2 wachters voor het paleis en 2 ruiters te paard. Die staan eerst ernaar en dan doen we een paar keer een rondje over het plein waar het publiek op gepaste afstand van kan genieten. Er staat een grote rij wachtenden om gedeelten van het paleis te bezoeken.
Naast het grote paleis staat de Cathedral de la Almudena. Wij gaan dit wel bezoeken, kopen 2 kaartjes pensionado’s, maar moeten wel onze ID laten zien, en komen eerst in het museum. Daar mag je geen foto’s maken, maar wat een pracht en praal hebben ze daar. Fraaie (nou ja fraai) katholieke kelken, monstransen, kazuifels etc. Een alleraardigste suppoost komt naar ons toe, en zegt dat hij de lift voor ons wil openmaken zodat we niet alle trappen op moeten om de toren van de kerk te beklimmen. Ja, hij ziet natuurlijk dat we wat ouder zijn (dat wil jen niet!!) maar wel zo makkelijk. Eenmaal boven hebben we een prachtig zicht op het paleis en de stad Madrid. Daarna komen we in de kathedraal. Een groot gebouw met vele kapelletjes aan de zijkanten.
Na dit bezoek gaan we richting Plaza de España en terug naar het centrum waar we in de loop van de middag in een gezellig restaurant genieten van voortreffelijk eten voordat we weer terug keren.
Zondag de 6e weer naar het metrostation Sol. We lopen eerst een Orange winkel in voor een nieuwe batterij in de Huawei mifi, maar helaas die hebben ze niet. Ook Vodafone kan ons niet helpen. Nou dan gaan we maar op zoek naar de opstapplaats voor de Madrid City Tour. We hebben in meerdere steden al gebruik gemaakt van zo’n Hop-on Hop-off bus en dat was altijd leuk. We vinden de opstapplaats, kopen in de bus 2 tickets en laten ons tijdens deze tocht langs allerlei bezienswaardigheden voeren.
Als we na ruim 1 ½ uur weer terug zijn bij de opstapplaats bezoeken we het grote park de El Retiro wat naast de bushalte ligt. Het is daar gezellig druk Het is een groot 19e -eeuws park met fonteinen een meer en een monument van Alfonso XII. Op een van de terrassen drinken we een frisdrank en eten crêpes.
Terug richting Plaza Mayor door smalle straatjes vol met eettentjes en terrassen. In een van de smalle straatjes nemen we nog wat tapas voor we weer terug keren naar de camper.
Het waren 2 best vermoeiende dagen, want ja, je wandelt heel veel, maar absoluut de moeite waard. We hebben maar een (klein?) deel van Madrid gezien, maar we hebben wel een indruk gekregen van deze grote stad.
Aan het begin van een nieuwe week (begint een week nou op zondag of op maandag?) voor ons de maandag dus verlaten we Madrid. We zitten aan de zuidkant, dus we zijn snel op de route naar Toledo, onze volgende stop. We verlaten Madrid in een stralende zon, komen op de snelweg onder een bewolkte en grijze hemel, maar eenmaal in de buurt van Toledo zijn we onder dit wolkendek doorgereden en komen weer in de zon. Voor het eerst in deze trip gaan we naar een camping. De camperplaatsen in Toledo zien er niet echt uitnodigend uit. We melden ons bij de receptie, krijgen een kaart met een plaats nummer, maar als deze niet bevalt en we een betere plek willen kan dat altijd. Nadat we een rondje over deze camping hebben gewandeld kopen we brood bij de kleine kampwinkel, lunchen en gaan dan met de bus Lijn 7.2 naar Toledo. De bushalte is nagenoeg voor de camping. Voor € 1,40 pp kom je in de stad.
Toledo is ook een hooggelegen stad. We lopen wat rond, sjouwen door kleine straatjes en genieten van prachtige uitzichten over de omgeving. Morgen meer over de stad. Na het gesjouw van gisteren gaan we vandaag weer naar de stad maar ff anders. We rijden met de bus tot hei eindpunt en nemen daar een paar roltrappen om zo boven in de stad uit te komen. Nog wel een kleine wandeling maar dan zijn we op de vertrekplaats van het toeristentreintje.
We nestelen ons op een bankje en dalen in dit treintje af naar een lagergelegen punt om daar een tour rondom de stad te maken. Je hebt een fantastisch zicht op de stad en na weer een flinke klim komen we op een uitzicht punt waar het treintje stopt. Iedereen eruit om hier een foto van de stad te maken. Jammer dat het vandaag een wat bewolkte dag is, maar het is niet anders.
Terug in de stad lopen we langs diverse winkels, kopen het “beroemde” Toledo marsepein en zoeken een restaurant voor een warme maaltijd. Rond een uur of vier gaan we richting bushalte.
Als we de camping in Toledo verlaten, gaan we eerst tanken. Vandaag een rit van ruim 200 kilometer over snelwegen. Eerste stuk A5, en dan wordt het EX-A12. We rijden nu het gebied van Extremadura binnen en wel het Parque Naturel de Montafragüe. Ten zuiden van Placensia gaan we over de A66 naar een mooi ruim camperpark in Cañaveral. Hier hebben we een prachtig uitzicht op de bergen rondom.
Na al het wandelen en steden bezoeken, blijven we relaxt op deze camperplaats. Enige activiteit vandaag de was doen.
Op de 2e dag wandelen we naar het dorpje, doen daar boodschappen en pinnen bij een betaalautomaat wat geld. En toen ging het fout. De pas kwam niet terug. En daar, maar realiseerde ik me pas later ben ik bedonderd. Er kwam eigenlijk uit het niets een Spaanse dame, die vroeg wat er aan de hand was, en wees me naar de ingang van het bankkantoor en nog zelfs voor mij op de bel drukte om binnen te kunnen komen. De bankmedewerker was aan de telefoon, dus het duurde even voordat ik mijn verhaal kon doen. Mijn pas is ingeslikt? Hij mee naar buiten. Gebrekkig Spaans en Engels maar goed, pas de volgende morgen kon hij om 8.30 uur de geldautomaat openen en zou ik er zijn om de pas weer terug te krijgen. Mijn opname was gedaan om 13.23 uur.
Aan het eind van de middag checkte ik mijn bankrekening (dat doe ik regelmatig) en zag dat er vrij snel achter elkaar tussen 13.29 uur en 13.42 uur betalingen waren gedaan. Met mijn pas?? Ja contactloos betalen kan met een max van € 50. Het waren 4 betalingen met een totaal van € 66,25.
Ik heb toen gelijk de pas geblokkeerd en daarna de bank gebeld en het bedrag van de 4 betalingen als schade gemeld. Meteen realiseerde ik me dat het wel erg toevallig was dat die dame daar verscheen en er niet veel later bedragen zijn afgeschreven bij winkels in hetzelfde dorp. Hoe de geldautomaat is bewerkt zullen we wel nooit weten, maar de pas kwam er niet uit. Maar goed, de pas is geblokkeerd, ik hoef morgen niet naar de bank en inmiddels is de schade door de bank vergoed.
Normaal als ik geld opneem is Gerda altijd in de buurt, maar nu even niet. Dus weer eens een leermomentje.
Vrijdag de 11e (carnaval) vertrekken we uit Cañaveral. We rijden eerst naar het 40 kilometer verderop gelegen Cáceres waar de Mercadona en de Lidl naast elkaar zitten. We zien wel op welke parkeerplaats ruimte is. Via de ring rondom de stad bereiken we de supermarkt, waarna we nog een klein stuk de A66 rijden naar het zuiden. Onder Cáceres wordt het weer bergachtiger en zien we de Sierra de San Pedro. Hier vliegen ook veel grote roofvogels en Gerda spot een paar hertjes in het groen. We nemen afslag 590 naar Alcuéscar en klimmen over een onverharde weg naar La Tierra Verde (De Groene Aarde) waar verdeeld over het terrein 8 campers kunnen staan. We worden verwelkomd door de eigenaresse en zoeken een plek uit. Naderhand komen de eigenaar en eigenaresse nog langs om een ander echtpaar aan ons voor te stellen. De eigenaars gaan namelijk zelf op vakantie waardoor anderen de honneurs zullen waarnemen.
In de afgelopen week ontdekten we een lekkage bij het toilet. Bleek een scheur onderin de cassette te zijn. Dus op zoek naar een Dometic dealer in de buurt. Via Google gezocht naar dealers in de buurt en ja hoor, In Badajoz, aan de grens met Portugal zit een dealer. Deze gebeld, echter een antwoordapparaat. Toen een e-mail gestuurd. Helaas geen reactie. Uiteindelijk in Nederland een complete toilet cassette besteld met als afleveradres onze huidige locatie. Het is nu even afwachten wanneer het pakket komt. Inmiddels al wel via de tracking code op Track & Trace gezien dat deze onderweg is.
Het weekend doen we verder niets. We genieten van de rust en het panorama vanaf dit “landgoed”.
Veel regenbuien de afgelopen dagen. Het wachten is op de toiletcassette uit Nederland. Via GLS wordt deze geleverd. Duurt normaal een dag of 5. Maar goed, besteld op vrijdag de 13e en een weekend erbij, wordt de cassette uiteindelijk geleverd op donderdag de 17e. Het adres dat we hebben opgegeven is van een woonhuis in het dorp. De camperplaats zelf ligt in de Campo, dus geen huisadres. Maar goed, het pakket wordt dus geleverd aan het dorpsadres waar dus niemand thuis is. Dan volgt er automatisch een Spaanse e mail van GLS met de keuzemogelijkheid van een afleveradres c.q. GLS verzamelpunt in het dorp. We kiezen voor aflevering bij Maria de kapster. Dat lukt, en als het pakket is afgeleverd krijgen we weer een mail. Nou prima, wij naar het dorp. Het pakket opgehaald, identificatie mee, en de nieuwe cassette geïnstalleerd. Het heeft even geduurd, maar het “probleem” is opgelost.
Uiteindelijk vertrekken we na 7 dagen uit Alcuéscar en rijden eerst naar Merida voor het aanvullen van de koelkast. Daarna gaan we via de A5 richting Badajoz, de laatste grote plaats in Spanje.
We rijden Portugal in via de A6 waarna we parallel aan de snelweg over de N4 naar Terrugem rijden. Hier is een mooie gratis parking voor campers met alle mogelijke service faciliteiten. Geen elektra, maar dat is niet zo erg.
Vanaf Terrugem rijden we eerst een paar kilometer parallel aan de snelweg en komen bij Estremoz weer op de A6. Bij het eerste brandstofstation gaan we LPG tanken, ofwel GPL zoals dat in Portugal heet. Nou eerst al een probleem met de aansluiting en het “gaspistool”. Toen maar naar binnen en kwam de vriendelijke pompbediende mee. Lukte ook bij haar niet. Zij naar binnen en weer terug. De 2e keer ook niet en uiteindelijk na nog een keer naar binnen en terug komen kwam er gas uit. Ik weet niet wat zij binnen gedaan heeft. Maar goed afgerekend, koffie gedronken en weer verder. We laten Evora links liggen en gaan richting Setúbal. Dan verder via de A2 en vlak voor Grandola naar de IC33. We naderen n u de stad Sines, een grote petroleum havenstad en hebben mooi zicht op de Atlantische Oceaan.
Na de vele regen die we onderweg hebben gehad, is het nu wel lekker verder rijden met een zonnetje. We slingeren verder over de IC4 en de N390/N393 naar de eindbestemming Via Nova de Milfontes.
Na aanmelding bij de receptie van de gelijknamige camping zoeken we een plek op deze gezellige, wat rommelig ogende ACSI camping.
Vandaag, het is inmiddels zondag de 20e november, wandelen we na de koffie naar het stadje. Eerst verkennen we de omgeving van de Mercado Central. Hier zit een Spar, een wasserette, een bank, en een paar kleine restaurantjes. We wandelen langs het Campo de Jogos met een voetbalveld en veel jeugd waarna we naar de monding van de Mira rivier lopen.
Hier hebben we een mooi zicht op de vuurtoren, waar de rivier in de Atlantische Oceaan komt. Aan de rechterkant zien we het Forte de São Clemente, een oud kasteel langs de rivier. Hier loopt een trap om beneden bij de rivier te komen. Verderop een pleintje met restaurant en kleine houten huisjes die gebruikt worden door de vissers om daar hun spullen op te slaan. In de verte zien we de brug over de rivier om verder maar het zuiden te rijden.
We beklimmen weer een aantal trappen om in het oude historische centrum te komen waar we bij een klein restaurantje wat drinken en een tosti eten. Naast ons zitten drie Engels talige toeristen. Nadat we weer terug wandelen komen we de drie weer tegen en raken aan de praat. Het zijn dus Canadezen die hier een van familiereünie houden. Steeds op een andere plek en dit jaar bezoeken ze Portugal.
Een dag later wandelen we naar het Centro Commercial om in de Lavandaria de was te doen. Mooie grote wasmachines en 2 grote drogers. Het kost een centje, maar dan heb je ook wat. We zien in dit centrum ook nog een kapper en een Spar supermarkt. De kapper bezoeken we de volgende dag, maar helaas, ze is helemaal bezet met afspraken. Maar we hebben op Google Maps gezien dat een paar honderd meter verderop nog een kapsalon zit. Cabeleireiro Unisexo, dus daar moeten we allebei geknipt kunnen worden.
Het was inmiddels 12 uur, en ja, ze kon 1 klant helpen, want de siësta is toch wel een dingetje hier, en dan vanmiddag de andere maar. Maar toen Gerda klaar was, had ze ineens wel tijd en kon ook Frans geholpen worden. Prima toch en dat voor wel € 18,00 ofwel Frans € 8 en Gerda € 10 . Het is toch n iet te geloven. We hebben € 20 betaald.
Terug op de camperplaats zagen we Willy en Henk weer die ook op de camping waren aangekomen. We “achtervolgen” elkaar lijkt het wel. Altijd leuk om bekenden weer tegen te komen. We zijn weer bij gekletst. Ik heb gelijk het adres van de kapper doorgegeven en afgesproken dat we morgen ergens gaan lunchen. En dat is gelukt. Nadat we eerst naar de rivier waren gelopen en daarna het historische centrum in, zijn we in Restaurant Do Rossio gaan lunchen. Het was een gezellige en uitstekender maaltijd. Want ja, lunchen hier is voor ons meteen redelijk uitgebreid zodat we in de avonds slechts nog wat tapas willen. Want ja, 1 warme maaltijd per dag vinden we genoeg.
Donderdag begon bewolkt maar tegen het middaguur kwam de zon tevoorschijn. Tijd voor de korte (nou ja driekwart broek) en fietsen. We reden eerst naar Praia de Villa Milfontes, waar je een fraai zicht hebt op de rivier die hier uitmondt in de Atlantische Oceaan. Ook heb je een prachtig zicht op de grote en hoge golven die hier richting de kust rollen. Een beetje jammer dat de zon inmiddels was verdwenen. Maar goed, na wat foto’s te hebben geschoten fietsen we naar het noorden langs de kust richting de Puerto de Pesca, ofwel de vissers haven .Ook hier weer flinke golven. We vragen ons af hoe de vissers met hun soms toch klein lijkende bootjes vanuit de haven de oceaan op komen.
Daarna hebben we heerlijk geluncht in Restaurant Porto das Barcas. Tijdens de lunch heeft het nog behoorlijk geregend, maar toen we klaar waren met eten, was de regen ook opgehouden.
Vandaag, vrijdag de 24e duiken we de zuidwest punt van Portugal in. Volledig binnendoor en langs de kust. Eerst tanken en daarna richting Odemira. Steeds N393 en dan N 393-1 om verderop aan te sluiten op de N 120. Bij Aljezur is het mooi groen en heuvelachtig. Wel een rode weg volgens de Michelin kaart, maar het wegdek is toch hier en daar erbarmelijk slecht. Dan de N268 een gele weg met groene arcering, dus een toeristisch aantrekkelijk route redelijk bochtig en bergachtig.
We houden een stop bij een grote supermarkt in Vila bo Bispo om daarna nog 9 kilometer over de N268 naar Sagres te rijden. Er is in deze punt van Portugal maar 1 camping. Het laatste stuk gaat over een hobbelige zandweg en iets bergop.
Na aanmelding bij Camping Orbitur mogen we zelf een plek uitzoeken. Nou dat viel niet mee in dit bosgebied. Maar we vonden een plek onder de bomen. We troffen het, want ondanks de bomen hebben we toch tv ontvangst. Nou is dat niet zo belangrijk, maar als het er toch is. Hier blijven we een paar dagen om deze zuidwest punt van Portugal te ontdekken. Het is tenslotte het meest zuidwestelijke puntje van Europa.
Op dit zuidwest deel van Portugal zijn twee bekende punten. Het Fortaleza de Sagres ( de vesting) en de Farol do Cabo de São Vicente (de vuurtoren). Beide plekken zijn fietsend te bereiken.
Zaterdag de 26e gaan we eerst het fort. Slechts een paar kilometer en we zijn bij het fort. We betalen
€ 3,00 entree voor 2 personen. De vesting of het fort is een breed gebouw met daarachter verschillende plekken waar vroeger op strategische plaatsen kanonnen hebben gestaan. Achter dit fort is een mooi wandelpad aangelegd met fantastische uitzichten op de Atlantische Oceaan. Mooie rollende golven die vlak voor het strand overslaan en een fraaie branding laten zien. Ook hier staat een kleine vuurtoren op het terrein.
Opvallend hier zijn ook veel vissers die vanaf de hoge klippen iets proberen te vangen. Behalve een vogel die vast zat aan een van de hengels hebben we nauwelijks vis gezien. Het is nogal wat om hier vanaf die hoge rotsen te vissen. Maar ja, ze zullen het wel vaker hebben gedaan.
Na de wandeling bij het fort fietsen we het stadje in en lunchen bij een van de vele kleine Portugese restaurants. Nog een verdere fietstocht richting de vissershaven waar we nog wat foto’s maken gaan we terug naar de camper.
En een dag later fietsen we naar de vuurtoren. Dit wordt wel het einde van de wereld genoemd. De vuurtoren was helaas ingepakt dus dat viel wel tegen en behalve mooi zicht op de klippen rondom was hier weinig te beleven. Maar ach het is lekker prima zonnig fietsweer. Bij de vuurtoren waar een beginpunt is met KM 0, praten we nog met een Duitser die hier op de fiets is. Hij fietst door Europa, is vertrokken uit Berlijn en heeft inmiddels 9.000 kilometer gefietst.
Een korte etappe vandaag van 65 kilometer voert ons langs de zuidkust van Portugal. We rijden over de N125 voorbij Lagos richting Portimão en gaan naar een nieuwe camperplek in het plaatsje Parchal, vlakbij de Arade rivier die ons scheidt van Portimão. De camperplek ziet er wat rommelig uit en ligt vlak achter het kleine stationnetje. Af en toe komt er een dieseltrein langs.
De volgende dag gaan we na de koffie op de fiets richting Portimão. Eerst een paar rotondes, en dan plots aan de overkant een fietspad. Altijd verrassend in Portugal en Spanje waar er fietspaden zijn, waar ze beginnen en ook plots weer eindigen. Maar goed. Langs een drukke weg gaan we naar de Ponte Velha de Portimão. Hier dus eind fietspad. We besluiten lopend over het voetpad te gaan (verboden voor fietsen), want deze brug is behoorlijk smal. Dat we toch worden ingehaald door fietsende Portugezen lijkt bijna vanzelfsprekend. Aan het einde van de brug rijden we naar de Rio Arade, waar een mooi fietspad ons langs het water en verderop langs een aantal grote jachthavens voert.
We slingeren langs de rivier, over een haventerrein en een aantal fraaie (vakantie) huizen met een jachthaven. Hierin liggen een flink aantal grote jachten. Tenslotte komen we uit aan de zuidpunt van de stad met uitzicht op een breed strand en de Oceaan. Hier genieten we enige tijd van het heerlijke zonnetje en de vissersboten op het water.
Omdat het in de verte al behoorlijk begint te betrekken, en we op de weerapp hadden gezien dat er in de loop van de middag regen zou vallen, gaan we dezelfde weg weer terug. Voordat we de smalle brug oprijden doen we eerst onze veiligheidshesjes aan, zodat we goed zichtbaar zijn. Nou, en die automobilisten houden heel goed rekening met fietsers. Ze durven er bijna niet voorbij te gaan. Als we bijna bij de camper zijn begint het zachtjes te regenen.
