Camperco
2022 Overwinteren december
Fotoalbum
Overwinteren
okt-nov-dec 2022
De laatste maand van het jaar alweer. Nadat we eerst brood hadden gehaald, fietsen we naar Ferragudo. We blijven nu aan de oostkant van de Rio Arade. Vlak voor het dropje is een mooi uitzichtpunt. Hier staan ook een aantal campers (gedoogplaats?) Aan de overkant ligt Portimão en in de verte de monding van de rivier in de Oceaan. We fietsen het dorpje door langs een kade waar vissers. Omringd door schreeuwende kokmeeuwen en katten, hun vangst aan het uitladen zijn.
Na het dorpje volgen een paar flinke klimmetjes, want ja, we gaan hier echt tegen de klippen op.
Aan het eind zien we de vuurtoren waar we onzer fietsen parkeren. Ook hier een mooi panorama op de oceaan en de steile rotswanden langs de kust. We genieten van ons broodje en de soms wel heel kleine vissersbootjes op de grote zee.
En na een paar dagen heerlijk weer, valt er nu weer regen op zaterdag de 3e. Wel buien, maar toch. We gaan rond een uur of twaalf richting de stad Portimão en volgen de borden centrum. Nou, veel smalle straatjes en heel veel verkeer. We besluiten om dat plan te laten varen en gaan langs de rivier terug om via een buitenweg langs het station naar een groot winkelcentrum te rijden. En nu nog een fietsenstalling of zoiets. Het is inderdaad “of zoiets” geworden in de parkeergarage. Daar was een aparte plek voor motoren en zowaar een klein plekje om de fiets te stallen.
Via de roltrappen komen we in dit drie verdiepingen tellende centrum. De 1e verdieping diverse winkels, 2e verdieping voornamelijk kleding en de 3e verdieping een echte Food etage.
In een paar winkels probeer ik een nieuwe batterij voor de mifi te kopen, maar helaas. Nadat we in een parfumeriezaak een nieuw luchtje voor Gerda hebben gekocht gaan we naar de verdieping met restaurantjes. Nou vooral veel junkfood, een wok restaurant en wat kleine eettentjes. Uiteindelijke hebben we hier alleen maar koffie met wat lekkers genomen.
Tijdens ons bezoek aan het winkelcentrum heeft het behoorlijk geregend, maar toen we op de fiets teruggingen was het eindelijk droog. Daarna de voetbalwedstrijd Nederland-Amerika. Ze hebben gewonnen en daar is alles mee gezegd. Gauw vergeten maar.
Een regenfront komt eraan. Dat worden een aantal natte dagen. Ja het is tenslotte winter hier.
Op zondag werk ik de website bij, vermeld dit in Facebook en bij een aantal Facebookgroepen, zodat men het reisverslag over november kan lezen. Aan de page view statistieken op mijn website kan ik zien dat het ook massaal gebeurt.
We gaan vandaag eten in het restaurant naast de camperplaats. Deze camperplaats is trouwens van de eigenaar van het restaurant. We gaan pas iets voor drie uur. Nou de meeste Portugezen zijn al klaar met eten, en wij kunnen nog net 1 tafel krijgen, want om 4 uur gaan ze sluiten. Het is blijkbaar heel druk geweest, want veel gerechten zijn op. Wij kunnen niet kiezen want er was alleen nog Bochechas met frietjes. Oké, laat maar komen. We begrepen dat dit varkensvlees is. Vooraf kregen we een overheerlijk visje met brood. De eigenaar heeft de naam genoemd maar die weten we niet meer. Het was groter dan een sardine in ieder geval.
Toen kwam het hoofdgerecht. Het was heerlijk. We hebben het later opgezocht maar het zijn dus varkenswangetjes. Een heerlijk stoofgerecht. We dronken daarbij lekkere koele rosé. Tenslotte nog een lekker dessert. Afrekenen was nog een apart dingetje. Het pin apparaat was kapot zei de ober. Nou, dan maar even naar de geldautomaat. En die was dus leeg. Logisch toch op een zondagmiddag. Ik terug naar het restaurant, vertelde het verhaal, en toen kwam wel het “kapotte” pinapparaat tevoorschijn. Na wat gemorrel, batterij erin en eruit, en ff schoonblazen deed het apparaat het dus wel.
Eindelijk na 2 dagen regen is het vandaag weer fietsweer. We gaan weer naar Portimão, maar rijden nu (eerst fietspad, dan weer ff niks) na het museum, over de weg met een klimmetje omhoog richting de oceaan. En jawel, iets verderop is plots weer een fietspad aan de andere kant van de weg. Wat dat betreft blijft her verrassend hier. Na een paar rotondes en nog een klimmetje komen we uiteindelijk wel in het toeristische deel met uitzicht op de stranden en de rotspartijen bij de oceaan. Hier staan ook hoge appartementen langs deze boulevard.
We hebben nu 8 dagen in Parchal gestaan. Omdat we hier per dag afrekenen, vroeg de beheerder afgelopen week eens hoeveel dagen we er al stonden. Hij had zeker geen zin om dat in zijn administratie na te kijken. Maar goed, hij gaf dus aan, dat als je 7 dagen staat, de 8e dag gratis is. Nou dan blijven we toch 8 dagen. Maar nu is het genoeg geweest ook gelet op de weersverwachting voor de komende periode. We gaan verkassen naar het oosten en kiezen voor Albufeira, slechts 30 kilometer verderop. Helaas de camperplaats daar was vol waarna we op de parkeerplaats voor de CP eerst koffiedrinken en besluiten om door te rijden naar Faro. Nog eens 40 kilometer. Maar goed, we rijden bijna geheel over de N125 en een klein stukje snelweg en komen dan in Faro, of eigenlijk heet het hier Montenegro, op Faro Campervan Park aan. In 2018 zijn we hier ook al eens geweest. Toen was deze plek net open.
Na een paar regendagen, waar we op de camperplaats gebruik hebben gemaakt van de wasmachine en -droger, is het zaterdag de 10e weer droog en prima fietsweer. We gaan naar Praia de Faro. Dit is een langgerekt brede strook voor de kust.
Vanaf de camperplaats rijden we richting het vliegveld en gaan over een brede voetgangers/fiets weg richting het water. Aan het eind is een smalle brug met stoplichten om op de smalle kuststrook te komen.
Daar kijken we naar de flinke golven die komen aangerold.
Veel boardsurfers in het water die hier
proberen om een stukje op de golven mee te surfen.
Daarna fietsen we eerst naar het westen tot zover we kunnen en dan terug naar het oosten, langs een Campismo waar een paar campers staan. Ook hier eindigt de weg en gaan we terug richting de smalle brug. Inmiddels is het lunchtijd en genieten we van de gerechten in het kleine restaurant O Rui. We worden daar in het Engels keurig geholpen. Nadat Gerda nog een ijsje heeft gekocht in de Galeteria die bij dit restaurant hoort fietsen we terug richting het vliegveld. Daar maken we wat opnames van stijgende en dalende vliegtuigen en gaan weer terug naar de camper. Een korte rit van 15 kilometer, maar het was weer lekker om buiten te zijn.
Dan fietsen we eerst naar het westen tot zover we kunnen en dan terug naar het oosten, langs een Campismo waar een paar campers staan. Ook hier eindigt de weg en gaan we terug richting de smalle brug. Inmiddels is het lunchtijd en genieten we van de gerechten in het kleine restaurant O Rui. We worden daar in het Engels keurig geholpen. Nadat Gerda nog een ijsje heeft gekocht in de Galeteria die bij dit restaurant hoort fietsen we terug richting het vliegveld. Daar maken we wat opnames van stijgende en dalende vliegtuigen en gaan weer terug naar de camper. Een korte rit van 15 kilometer, maar het was weer lekker om buiten te zijn.
Ook op zondag de 21e genieten we van het mooie weer. Het heeft wel geregend afgelopen nacht en nu staat er nog een aardig windje, maar ach met wat ondersteuning is er goed te fietsen. Eerst maar tegenwind en terug voor de wind.
We gaan vandaag richting het Parque Natural da Ria Formosa. Dit is een mooi natuurgebied ten zuidwesten van onzer locatie. Veel zoutpannen, waterbekkens en vogels. We zien onder meer de witte en de grijze reiger, veel flamingo’s, steltlopers, tureluurs en nog wat “klein grut”. We fietsen tot aan het Quinta do Lago met een prachtig golf resort met fraaie optrekjes. Een mooie houten fiets- en loopbrug gaat rondom dit resort.
Over een smal pad terug richting het vliegveld. We komen weer op een normaal fietspad en rijden nu aan de noordkant langs het vliegveld en komen via een hoge brug in het dorpje Montenegro. Na een korte stop voor een glaasje fris in een kleine bar, gaan we terug naar de camperplaats.
Alweer een weekend voorbij. De tijd gaat wel door. Op maandag de 11e gaan we op de fiets naar de Pingo Doce, een Portugese supermarkt keten. Binnenkort is het natuurlijk kerst, maar het valt ons op dat hier wel heel veel chocola en ander lekkers te koop is. De Portugezen, maar ook de Spanjaarden zijn snoepers. (Ik-Frans-ook hihi).
Als we de camperplaats weer oprijden zien we een bekende auto. Het zijn onze buren uit Hellevoetsluis die een rondje aan het rijden zijn. Zij staan met de camper in São Bras de Alportel, een kleine 30 kilometer hier vandaan. Nou toeval dat we net terugkwamen. We hebben samen koffiegedronken en wat bij gekletst.
Donderdag gaan we weer verder. Eerst LPG ofwel GPL tanken hier bij de Prio. Staan we daar 10 minuten te wachten, want de pomp wordt geblokkeerd door een vrachtauto die aan het tanken is. Nou hebben we alle tijd, dus rustig wachten. Kunnen we er eindelijk bij, blijkt dat het vulpistool met tyrapes is geblokkeerd. Gas op? We zullen het nooit weten. Maar goed, wij naar de volgende stop, de grote super met een L. Terwijl Gerda de boodschappen doet, zoekt Frans een volgend brandstofstation met gas. Hiervoor gebruik ik de app myLPG.eu. Nou iets verderop in de buurt vlak voor Olhão. 20 liter getankt, we waren nog lang niet leeg, maar je kan maar weer genoeg hebben. Daarna door naar São Bras de Alportel waar we in maart dit jaar ook al hebben gestaan.
We rijden vanaf de kust richting berggebied waar een flinke bui hangt. Prachtig gezicht, rechts die grote donkere bui en links de blauwe lucht met een schitterende regenboog.
Op de camperplaats worden we vriendelijk verwelkomd en naar een mooie ruime plaats gebracht. Hier staan J&H en H&M ook. Voorlopig blijven we hier een paar weken staan.
Na een paar rustige dagen op de camperplaats, fietsen we naar het stadje. Eerst wat geld opnemen en dan op zoek naar de juiste locatie van een wasserette. Nou die hebben we gevonden en na nog een ritje richting de Mercado Central en een grote Chinese bazaar. We kopen batterijtjes en snoertjes met usb voor de telefoons.
Donderdag de 22e fietsen we met onze buren een tochtje in de buurt. Vanaf de camperplaats gaan we rechtdoor, een stukje bergop en dan als het asfalt ophoudt over een zandpad door het berggebied. Een fraai gebied met uitzicht op de heuvels rondom en hier en daar een huis. Ook zien we hier nog de “beroemde” zwarte varkens. Een hele grote beer onder de bomen, helaas geen foto want hij was alweer weg, en verderop drie zeugen bij elkaar. Dit zijn de beroemde zwarte varkens in Portugal. Ze lopen los en de stal die erbij staat zou in Nederland allang afgebroken zijn. Goh, wat een grote beesten. Na verloop van tijd komen we weer op een asfaltweg, rijden door een klein dorpje en drinken onderweg in een restaurantje koffie. Daarna hebben we de hellingen gehad en gaan over een rechte weg terug naar de camper.
’s Middags genieten we met z’n achten van heerlijke kibbeling gebakken door buurman Jaap. Het was een hele gezellige middag gezien de vele lege wijnflessen.
Op de laatste dagen van het jaar fietsen we wat, gaan naar de supermarkt voor de kerstinkopen. We gaan ook nog naar een wasserette in het dorp, want ja, dat moet ook weleens gebeuren.
Op oudejaarsdag gaan we aan de slag met lekkere hapjes. Terwijl buurman Hennie de oliebollen bakt, maken we wraps met zalm en vullen komkommer met krabsalade.
Aan het eind van de middag zitten we gezellig bij elkaar. Lekker wijntje erbij en de oliebollen en de verdere versnaperingen zoals de heerlijk gevulde pasteitjes van buurman Jaap. Het was een gezellige avond en we hebben tot ver na middernacht nog buiten kunnen zitten. Beetje jammer dat een buurvrouw het nodig vond om te gaan klagen over geluidoverlast. Nou ja, zeurpieten blijf je houden ook tijdens een campertrip. Gelukkig is dat incidenteel.
