Camperco
2023 Overwinteren Januari
Fotoalbum
Overwinteren Januari
In het begin van het nieuwe jaar nemen we afscheid van J&H die besluiten om iets verderop te gaan. Op nieuwjaardag maken we de restjes op en genieten van het zonnetje.
Dan op 3 januari naar de kapper (Gerda dus) en naar de wasserette. Bij de kapsalon kon Gerda meteen geknipt worden en na een ruim half uurtje stonden we weer buiten. Op maar de wasserette waar gelukkig nog een machine beschikbaar was. Was erin en wij naar een pasteleria voor een kopje koffie met wat lekkers. Nou houden de Portugezen van lekkere taartjes dus een ruime keuze. Na een uur terug naar de wasserette om de spullen op te halen en dan terug naar de camperplaats. Het zonnetje scheen lekker, dus de was aan het droogrek. Zo weer een paar klussen gedaan.
Ook de volgende dag hetzelfde. Nu wel naar de wasserette maar niet naar de kapper. En we hebben nu de Igreja Matriz de São Bras de Alportel bezocht. Een wandeling van 400 meter naar dit witte kerkje. Binnen gekeken, kaarsjes aangestoken (elektrisch dus) en daarna nog door een park gewandeld (Jardim da Verbena) Hier is ook het zwembad van São.
Na 3 weken wordt het weer tijd om verder te trekken. We nemen afscheid van H&M, lozen de grijs watertank en de toiletcassette en gaan binnendoor richting Spanje.Via Tavira en langs Monte Gordo gaan we langs Castro Marim naar de grote brug over de rivier de Guardiana. Dit is de grens tussen Portugal en Spanje.
Na de brug nemen we de eerste afslag naar Ayamonte waar we op een drukke parkeerplaats b ij de Mercadona gelukkig een plekje kunnen vinden om de proviand aan te vullen. Daarna nog 13 kilometer naar Camperpark Playas de Luz. Hier zijn we in 2017 ook al eens geweest, maar deze omgeving is mooi om te fietsen.
Wij hebben wel eerst contact gehad om te horen of er nog plaats was. Dat ging niet zo maar.
Eerst heb ik op 3 januari via de website van dit camperpark gekeken of er een boeking mogelijk was vanaf 5 januari. Niet dus, wel vanaf 7 januari. Nou we zien wel, morgen nog eens proberen. En ja hoor op 4 januari kon ik wel boeken. Nou hele formulier digitaal ingevuld en daarna geprobeerd via Visa een aanbetaling te doen. Nou dat lukte dus niet. Tenslotte heb ik maar gebeld en e.e.a. doorgegeven. We willen 11 dagen blijven. How is your name, vroeg de vriendelijke dame van de receptie. Van Egmond. Oh, yes how do you write that. Dus ik begin te spellem. V uh, nou Victor, A Alfa, Thank you zei zij. En nu nog even de lengte van de camper.
Bij het aanmelden op 5 januari vertelde ik dat ik gebeld had en mijn naam. Nou die naam had ze niet, wel ene Victor die 11 dagen had gereserveerd. Vind ik ook goed, noem mij maar Francesco. Blijft toch altijd leuk in het buitenland.
De eerste paar dagen doen we niet zoveel. Op zondag hebben we contact met een jong Engels stel Engelsen die in hun zelf omgebouwde vrachtauto op pad zijn. Vol trots laat hij de binnenkant van hun camper zien. We babbelen wat af over hun reis etc. Ik vroeg of hij de app. Polarsteps kent. Nou dat is nieuw voor hem en na enig uitleg heeft hij ook deze app geïnstalleerd. Daar zal de familie in Engeland blij mee zijn, want dan kunnen ze hen ook volgen.
Na het weekend gaan we boodschappen doen bij de Mercadona in Isla Cristina en op dinsdag gaan we weer naar het stadje voor een bezoek aan de Lavanderia. (Wasserette dus) We moesten even wachten want de beide wasmachines draaiden. Het is niet zo’n grote wasserette met maar 2 wasmachines en 1 droger. Voor de wasserette stonden 2 fietsen met volle bepakking. Rugzaktoeristen uit Zwitserland bleek later. Twee jongelui met een dochtertje dat net kon lopen. Nou knap hoor. Ze waren al een maand of drie onderweg. Al pratende vroeg ik ook naar Polarsteps. Dat was bekend bij hem en wij hebben onze polarsteps gegeven uitgewisseld. Altijd leuk om ook dit te volgen. Terwijl de was draaide wandelden we naar de Mercadona en kochten daar broodjes.
Terug bij de camper hebben we geluncht en de was nog even opgehangen. Want ja, die drogers in Spanje draaien maar kort. Meestal draaien we dan 2x, maar het weer was goed, dus de was kon verder buiten drogen.
Het plan voor vandaag was om op de fiets naar Ayamonte te gaan, maar doordat het in de loop van de morgen steeds bewolkter werd, werd dit plan doorgeschoven naar morgen en gaan we vandaag naar Isla Cristina. Nou niet dus, we waren nog op de camperplaats en daar ging de voorband van de fiets van Gerda helemaal plat. #$%@#$#$. Maar ja, terug naar de camper, fiets op z’n kop, niet bakken maar, maar plakken maar. Nou is dit bepaald geen hobby van me, maar het lek was gauw gevonden. Geplakt, ff wachten, in teiltje water en verdomd, luchtbelletjes uit het ventiel. Nou dan een nieuwe binnenband.
Kortom, even wachten of het allemaal gelukt is, en de voorband hard blijft, dus we kunnen. Helaas, kwam er een regenbui over ons heen. Eerst miezer en later aardige druppel. De spullen zoals fietstassen e.d. weer opgeruimd en picknicken buiten werd dus picknicken binnen.
Morgen beter??
Zeker beter. Na de koffie gaan we fietsen naar Ayamonte. Deze stad ligt aan de grensrivier de Guadiana tussen Spanje en Portugal. Vanaf de camperplaats fietsen we over de Pista Via Verde Litoral. Je fietst langs een groot waterrijk gebied met veel vogels. Behalve de ooievaar, de stelkluut, de witte reiger en nog wat klein grut in het water zien we op het fietspad een aantal keer een kuifleeuwerik en kwikstaartjes. Aan het eind van het pad komen we in Ayamonte. Daar even opletten totdat we een fietspad vinden waarover we richting de rivier rijden.
Na wat foto’s bij de rivier en de Ponte Internacional do Guadiana ( de grensbrug dus) fietsen we naar het zuidelijke deel. Ook hier weer een brug en verderop een wijk met restaurantjes. Nou de ene was dicht en de volgende niet echt uitnodigend, dus wij terug naar het centrum.
Op het Plaza de la Coronacion hebben de fietsen gestald en het centrum ingelopen door de smalle straatjes. Uiteindelijk kwamen we op het Plaza de la Laguna en vonden een gezellig terras bij El Estero.
Na de overheerlijke tapas hebben we foto’s gemaakt van het plein en de fraai betegelde bankjes.
Op de terugtocht kwamen we in een kudde met schapen en geiten die ook over de Pista liepen.
Na een dag boodschappen en gezellig kletsen met onze overburen die uit Schiedam komen, (als we nou toch lang blijven kletsen, pak er een stoel bij en drinken we wat) gaan we op zaterdag de 14e januari op de fiets voor koffie visite in Isla Antilla.
Na de fietstocht rechtsaf naar Ayamonte, gaan we nu komend vanaf de camperplaats linksaf om uit te komen op de Vias Verdes del Litoral. Het begin langs het Paraje Naturel met mooie uitzichten was goed te fietsen over een beton strook. Echter al vrij snel werd de route en zandpad met hier en daar veel rul zand, beetje modderig door de regenval, en dan met name op de plekken waar geen zon kwam. Maar goed, we reden hier tussen de kassen door vol met aardbeien. Hier en daar wat activiteit en tegemoet komend fietsers en motorcrossers. Het pad was eigenlijk geschikt voor mountainbikers en crossers. Maar goed, vlak voor het dorp La Redondela, kwamen we weer op een goed berijdbaar deel.
Met een scherpe bocht naar rechts gingen we het dorp in en kwamen uit op de HU 3400, een prima asfaltweg richting Islantilla.
We hadden afgesproken met J&H die op Camping Luz stonden. Gezellig koffie gedronken en gekletst.
De terugweg hebben we helemaal langs de autoweg gereden, want om nogmaals dat zandpad te nemen zagen we niet zitten. Al met al weer een leuke dag en 20 kilometer gefietst in een lekker zonnetje.
In de middag werden we uitgenodigd voor een borrel bij de overburen. Het werd een gezellige borrel met M&C uit Schiedam. Het is dat de zon ondergaat en het frisser wordt, anders hadden we er tot lang gezeten.
Zondag de 15e nemen we afscheid van de “Schiedamse buren”, doen we een wasje en maken nog een laatste fietsrondje door Isla Cristina. We gingen weg in een stralend zonnetje, maar bij terugkomst was de lucht flink betrokken. Paar regendruppels, stelt niet veel voor. Morgen weer verder.
We vervolgen maandag de 16e onze trip. Via der N431 rijden we richting Lepe en verder binnendoor richting Huelva. Klein stukje snelweg en dan eest naar de Mercadona. Dan rijden we door het havengebied van Huelva met zicht op de grote vrachtschepen die hier liggen en de vele brandstoftanks. Het lijkt de Botlek wel. We nemen de afslag naar Mazagón en gaan naar de parking aan de kust. Dit is volgens Campercontact ook een gratis camperplaats. Hier hebben we geluncht. Daarna vervolgen we onze weg over een erbarmelijk slechte A494 en rijden naar Camping La Aldea in El Rocio. We rijden hier in het Parque Nacional de Doñana. Een park waar de lynx nog voorkomt.
Nadat we de dinsdag hebben gebruikt voor een paar wasjes bezoeken we op woensdag de 18e het stadje El Rocio.
Te voet en lopend vanaf de camping ben je zo in dit kleine witte dorpje in Andalusië. In dit dorpje zijn de straten niet geasfalteerd maar zanderig. In dit dorp zijn heel veel panden van de broederschappen uit heel Spanje. Met Pinksteren is hier een grote bedevaartstocht om de Maagd van El Rocio te vereren.
De broederschappen komen te paard van heinde en verre naar dit dorpje. Ook veel pelgrims komen naar dit dorp. Totaal zijn er in dat weekend wel een miljoen pelgrims.
Vandaag is het lekker rustig. Je kan je bijna niet voorstellen dat hier zoveel mensen lopen, veel ruiters te paard en paard en wagen. We wandelen door de zanderige straatjes met de witte huizen, over het Plaza Mayor richting de Ermitage de la Virgin del Rocio, de grote witte kerk. We bezoeken deze kerk. Na een korte wandeling langs het meer eten we bij Bodega Los Caminos een dagmenu, waarna we weer langzaam terug slenteren naar de camping.
Op de 19e feliciteren we onze schoonzus met haar verjaardag. En wij gaan weer verder. Via de “hobbelweg” langs Almonte naar de A49 richting Sevilla. Via de ringweg Noord gaan we om de stad heen en ;langs het vliegveld sluiten we weer aan op de A4 waar we na een kilometer of 15 afslaan richting El Viso del Alcor. Na de boodschappen rijden we richting Carmona waar we onze weg vervolgen over de A4 richting Córdoba. Vandaag rijden we niet naar die grote stad maar stoppen we in Fuentes de Andalucia. Een kleine camperplaats met 4 plaatsen bij het voetbalstadion is onze rustplek vandaag.
De volgende dag rijden we nog 90 kilometer naar een kleine voorstad van Córdoba. In El Higueron is Camper Park Medina Azahara waar we gaan staan. Vaak als we een grote stad willen bezoeken kijken we of er in de buurt een overnachtingslocatie is waar vandaan we met het openbaar vervoer de stad kunnen bezoeken.
Om 10.55 uur nemen we de bus naar Cordoba. Slechts 6 minuten lopen vanaf de camperplaats en binnen een half uur zijn we bij de Mercado Victoria. We drinken eerst koffie met croissant en dan een korte wandeling door de Joodse wijk met smalle staatjes, veel restaurants en natuurlijk de Mezquita-Cathedral de Córdobas. We hebben online al tickets gekocht (€10, -- pp pensionado). Eerst zoeken naar de ingang en hoe het precies werkt met de digitale tickets. Daar waren we snel achter en via een scan apparaat en een vriendelijke meneer die nog wel even zei dat de pet af moest in de kerk (alsof ik dat niet weet hi hihi} waren we iets voor enen in dit gebouw.
De Mezquita is de kathedraal van Córdoba in het historisch centrum van deze stad. (Unesco werelderfgoed) De Mezquita, ofwel moskee, werd later de kathedraal van het bisdom. Imposant met de dubbele bogen en de vele kapellen aan de zijkant. Het aparte kerkgedeelte was helaas afgesloten vanwege de doop van enige kinderen.
Ook hebben we de Puente Romana de Córdoba bezocht. De oude Romeinse brug over de Guadalquivir rivier. Veel muzikanten op de brug die op gepaste afstand van elkaar hun muzikale talenten lieten horen.
Na het bezoek aan de Mezquita liepen we door de smalle straatjes op zoek naar een restaurant. Nou genoeg aanbod hier. We kwamen terecht in de Baños Arabes de Santa Maria. Vroeger was dit een van de badhuizen. In de gewelfde ruimte was er een leuk restaurantje van gemaakt. We hebben daar heerlijk gegeten.
Na een verdere wandeling langs het Alcázar de los Reyes Christianos (Moors paleis) gingen we weer terug naar het busstation. Omdat de volgende bus pas over een uur zou vertrekken hebben we maar een taxi genomen. Wel zo relaxt.
Een koude “winterdag” hier in Spanje slechts een graag of 8 en het wordt 13. Wel strak blauwe lucht en de hele dag zon. Prima dag om met de Hop-on-Hop-off bus een toertje door Córdoba te maken. Na deze rit wandelen we weer over de Romeinse brug. De foto’s vandaag zijn lekker helder met dit weer. Na de lunch in een van de vele restaurants wandelen we weer terug. Ook nu weer terug met de taxi.
We vervolgen onze weg. Tanken eerst LPG en gaan terug over de ringweg bij Córdoba richting het zuiden. Over de A45 gaan we richting Málaga. Door een golvend heuvellandschap met heel veel olijfboomgaarden en pas na de kruising met de A92 rijden we door een paar tunneltjes door het berggebied van het Parque Natural Montes de Málaga. We zien deze grote stad voor ons liggen maar wij slaan af naar het oosten en rijden over de A15 naar Torrox. We treffen het weer en blijven hier een weekje op Camping El Pino. Gisteren heb ik even gebeld of er nog plaats was, en jawel we treffen het.
Een beetje lastig inparkeren op de camping, maar we staan. Terras naast de camper in de zon, wel onder de bomen met wat koerende duiven boven ons en daardoor ook wat duivensh*t. Op deze terras camping staan veel Nederlanders, Duitser, Fransen en een enkele Scandinaviër.
Na een gebruikelijke wasdag en daarna relaxen, gaan we op woensdag de 25e op zoek naar de Mercadona. Via Google Maps hebben we een route gevonden. Afdalen vanaf de camping naar “zeeniveau” rechtsaf om terecht te komen op de N340, de lange kustweg van meer dan 1.000 km die loopt vanaf Barcelona tot Cádiz. Dan richting de supermercado die langs deze weg ligt.
Terug via een andere iets kortere route, maar wel dusdanig steil, dat we een stukje moeten lopen. Het hoogteverschil is maar iets meer dan 60 meter, maar het stijgingspercentage van deze klim is iets teveel van het goede. Boven aan deze klim hebben we wel een mooi uitzicht op Torrox Costa en de zee.
Donderdag de 27e testen we route 3 uit om naar de kust te fietsen. Na de camping rechtsaf en dan gelijk links over de Avenida Cuidad de Melilla. Nou stopt de asfaltweg en gaat over op een hobbelig stenen pad. Wel een stuk minder steil van de wegen gisteren, maar dat hobbelpad is ook niet echt een succes.
Ook nu komen we op de N340, gaan over de (droge) rivierbedding en na driekwart rotonde rijden we richting vuurtoren. Even kijken waar we de fietsen kunnen parkeren. Aan een hek, foto maken, en we gaan aan de wandel. Eerst ziet Gerda een Pelugueria ofwel kapper dus Frans kan daar een afspraak gaan maken. Dat treft, over een uur is er al plaats.
We gaan eerst naar het Balcón Mirador del Faro de Torrox. Een fraai uitzicht punt naast de vuurtoren. Dan bezoeken we de vuurtoren waar een kleine expositie is ingericht over de geschiedenis van de vuurtoren en het kasteel dat hier heeft gestaan. Nog wat gewandeld over de boulevard en weer terug om op tijd bij de kapper te zijn.
Frans naar de kapper, Gerda in een lokale bar naast de kapper aan de frisdrank, en na 20 minuten zien we elkaar weer. Gauw en goed is twee zeggen ze wel eens, maar voor een knipbeurt van € 10,-- hoor je mij niet klagen.
Terug naar de fietsen op zoek naar een eetgelegenheid. Iets verderop op de boulevard belanden we bij Taberna El Tapeito. Hier genieten we van een lekkere maaltijd, tapas, en een glas goede wijn.
Na een week op de camping hebben we het wel gezien. We verlaten Torrox en rijden over de A7 naar het oosten. Dit is een fraaie snelweg. Mooi aangelegd met veel tunnels en een fraai uitzicht op de Middellandse Zee. Links zien we nog de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada. We rijden langs Motril, dat we rechts tegen de zee aan zien liggen en tuffen richting Almeria. Ook hier weer vanaf een behoorlijke hoogte zicht op deze havenstad.
Bij Nijar verlaten we deze snelweg die totaal iets van 1.100 kilometer lang is, en rijden naar de Mercadona voor aanvulling van de koelkast. Daarna is het nog iets van 23 kilometer naar Cabo de Gata. We komen op de vrije nieuwe camperplaats waar we afgelopen jaar in februari ook hebben gestaan.
De afgelopen week was een koude week in Spanje. Dagtemperatuur van 13 a 14 graden en ’s nachts een graad of 4. De verwachting voor de komende periode zijn wel beter.
En ja hoor, op de laatste dag van januari hebben we een wolkeloze dus blauwe hemel en een lekker zonnetje. Temperatuur gaat naar 16 graden en met een matig windje is dat al een stuk beter als we de afgelopen week hebben gehad. We douchen inn de camper en verder vandaag een wasdag. Nog even een kleine wandeling naar het dorpje voor wat geld uit de automaat en brood bij de Spar winkel.
