Camperco
Fotoalbum
Overwinteren
jan - feb
2024 Overwinteren Spanje februari
De 1e dag van de nieuwe maand ronden we het reisverslag over januari af en plaatsen dit met vele foto’s op onze website. Ook maken we een nieuw digitaal fotoalbum in My Album. De verwijzing naar dit fotoalbum staat ook op de website.
Gerda doet vandaag de was en de rest van de dag vermaken we ons al lezend en puzzelend op de camperplaats. Frans gaat nog even naar de Spar winkel en naar de geldautomaat in dit kleine dorpje. Maar helaas de geldautomaat is er niet meer. En bij het bezoek bij de kapsalon kreeg hij te horen dat ze helemaal vol zaten en pas ergens volgende week nog een plekje hebben. Nou laat maar even zitten dan, alhoewel het hard nodig is.
Op vrijdag de 2e rijden we in de middag van onze locatie naar het dorpje Ruescas waar nog wel een geldautomaat is. Het eerste deel fietsen we langs de AL 3115, de enige en daardoor best drukke weg richting de kust. De terugweg kunnen we binnendoor langs het natuurgebied. De smalle asfaltweg wordt allengs slechter en slechter maar uiteindelijk komen we toch weer ten zuiden van onze camperplaats in het dorpje Pujaire terecht. Een korte maar zonnige trip.
Na een rustig lang weekend gaan we weer op pad. We rijden eerst via San Isidro naar een grote Mercadona en dan via Campohermoso naar de A7 richting Almeria. Afslag naar de A92 en dan over de A340 richting Tabernas. Vandaag landen we bij MiniHollywood. Een attractiepark met wat geschiedenis over de vele Western films die hier in het woestijngebied zijn opgenomen. Dit park is momenteel alleen in de weekenden open. Wij maken nog wel een kleine wandeling in de buurt waar we een mooi zicht hebben op de “kale” bergen en het woestijnlandschap om ons heen.
En op woensdag de 7e een verplaatsing van liefst 10 kilometer. We rijden naar Route 66 iets verderop langs het dorpje Tabernas. We zijn hier al vaker geweest en ten opzichte van vorige jaren is er al aardig wat verbouwd. Het gaat langzaam maar gestaag. In de loop van de middag hebben we heerlijk geluncht op het terras. En zoals de naam al doet vermoeden, een beetje Amerikaans. Zowel de uitstraling buiten als binnen, maar ook de menu kaart. Het was weer smakelijk in ieder geval.
Na het gebied van de halfwoestijn rondom Tabernas gaan we nu de bergen in. We volgen der A92 richting Granada. We rijden dan ten noorden van de Sierra Nevada. Onderweg al fraaie vergezichten en bloeiende amandelbomen. Des te hoger we komen, uiteindelijk op 1.100 meter zien we links van ons als besneeuwde toppen van de Sierra. Uiteindelijk dalen we af naar 900 meter en staan nu op de Parking Publico in Guadix. Dit is een hele grote parking waar op zaterdag de weekmarkt wordt gehouden. Achter op dit grote terrein is een aparte plek voor campers.
In de middag, het is inmiddels wat gaan waaien, lopen we nog naar de grote kathedraal en door het oude centrum.
Gisteren heeft het in de avond flink gewaaid en ook vannacht ging het bij vlagen behoorlijk te keer. Maar gelukkig vanmorgen geen windstoten meer. We hadden al een plan gemaakt, maar vanmorgen bleek het display van de verwarming het niet meer te doen. De verwarming was wel aangeslagen. Vreemd. Nou maar goed dan de plannen omgooien en richting Murcia waar een groot camperbedrijf zit waar we in 2018 ook al eens zijn geweest met kachelproblemen. Dus over de A92N richting Murcia. Onderweg nog een stop voor koffie en ja hoor het display deed het weer. Alleen waren de timerfuncties eruit. Die moesten weer opnieuw ingesteld worden. Maar goed, terug naar het oorspronkelijke plan en daardoor staan we nu in Vélez-Rubio een dorpje langs de A92N. Een leuke camperplek naast een veldje vol met bloeiende bomen.
Zodra we stonden heeft Frans eerst op Google een kapper gezocht. Nou die was binnen loopafstand te vinden. En ja hoor, Fernando had meteen tijd. En het was ook wel weer tijd, want de laatste knipbeurt was in de Ebro delta op 14 november. En voor slechts € 11 sta je weer buiten.
De weersverwachting voor komende nacht en de volgende dag geven nogal flinke wind aan. Windkracht weet-ik-veel met windstoten tot 70 kilometer.
Nou dat hebben we geweten. Ondanks dat we redelijk beschut stonden op de camperplaats ging de camper aardig tekeer. En ja, daar wordt je wakker van. Dus een onrustige nacht. In de loop van de ochtend zwakte de wind wel wat af.
We hebben gezien dat der vandaag een carnavalsoptocht zou zijn. Of dit door gaat wachten we wel af. Wel hebben we gisteravond al een muziekkorps gehoord.
En ja hoor, zaterdag de 10e. We wandelen eerst door het stadje naar de grote kerk waar we een paar foto’s maken. Ook onderweg zien we een paar hele fraaie maar oude gebouwen. We kopen een brood en wat spulletjes bij een kleine supermarkt en wachten in de camper op de carnavalsoptocht.
De verschillende groepen verzamelen zich op een straat naast de camperplaats en om half zes zou men vertrekken. Het was een beetje ongeregeld zoals men aan kwam, en als laatste het muziekkorps. Ondanks de bij vlagen harde wind ging de optocht wel door. Toen ze allemaal vertrokken waren richting het centrum zochten wij de camper weer op. En verdorie een half uur later begon het behoorlijk te regenen. Jammer hoor.
Omdat we de afgelopen dagen behoorlijk veel wind met flinke windstoten hadden, houden we het weer goed in de gaten. De nacht van zaterdag op zondag was rustig verlopen en ook op zondag was het behalve een lage temperatuur vrijwel windstil. Omdat het echter in de loop van de avond weer zou gaan waaien besloten we vandaag te vertrekken.
Vanaf een hoogte van ruim 800 meter dalen we af richting Lorca en Murcia. We gaan naar Molina de Segura, een stadje boven Murcia, waar we om half twee aankomen op de camperplek. Een fraaie plek op asfalt en voldoende ruimte. En ja, er zijn nog vrije plaatsen.
In de middag lopen we naar het stadje en door het Parque de la Compaña en wat uitgestorven straten in de buurt. In een van de vele eettentjes laten we de lunch lekker smaken.
Onderweg hebben we meteen de Via Verde gezien die we hier willen fietsen.
Eerst even een vers stokbrood halen voor onderweg en dan op de fiets over de Via Verde del Noroeste. Een Via Verde is vaak een fietspad dat is aangelegd op een voormalig spoortraject.
Nou meteen vanaf de camperlocatie linksaf richting Camino de la Cruz de Caravaca. Dat is het eindpunt van deze fietsroute die begint in Murcia. De camperlokatie ligt op ongeveer 10 kilometer van Murcia.
Het eerste deel is asfalt, maar daarna is het vooral een grindpad. Nou zijn kleine steentjes niet zo erg, maar over grotere keitjes fietsen voelt niet echt lekker. Als Nederlanders zijn we natuurlijk wel verwend met onze meestal keurig geasfalteerde fietspaden. Maar hier is het meer een “dikkebandenfietspad” of iets voor een ATB.
Onderweg kwamen we door kleine dorpjes en verder vooral veel velden vol citroenbomen.
Na iets meer dan 10 kilometer hadden we het wel gezien. Inmiddels waren we gestegen van een hoogte van 64 naar 140 meter. Niet spectaculair, maar op de terugweg merkten we toch dat we én voor de wind én bergafwaarts reden. Deze route is wel goed bewegwijzerd.
Later hoorden we van Nederlanders die hiervandaan over de Via Verde naar Murcia waren gereden vooral veel blubber hadden gehad en nauwelijks routebordjes.
Dinsdag de 13e verlaten we toch Molina en rijden iets verderop naar Caravanas Murcia. Hier zijn we een aantal jaren geleden ook geholpen toen we problemen met de kachel hadden. Destijds is toe een afspraak met een speciale Alde monteur gemaakt en is ons probleem verholpen. Echter nu had men geen tijd voor ons. Men zat tot en met april vol met afspraken. Nou ben je mooi klaar mee. Maar goed we kregen een adres van een Electronic winkel in Torres de Cotillas iets verderop. Het dorpje in, dorpje door, smalle straatjes en uiteindelijk de winkel wel gevonden maar met geen mogelijk de camper kunnen parkeren. We besloten toen door te rijden naar Elche waar we eerder bij Caravanas Cruz waren geweest. Helaas, de werkplaats was 2 weken gesloten i.v.m. de camper- en caravan beurs in Alicante.
We hebben toen onze vrienden in Elche gebeld waar we met kerst en oudjaar ook al geweest zijn. Gelukkig is de temperatuur goed zodat we nog geen kachel missen.
We hebben geprobeerd om de kachel weer aan de praat te krijgen. Via You tube hebben we een video gevonden om de Alde te resetten. Gedaan, helaas geen resultaat. Onze vriend heeft e.e.a. doorgemeten en de kachel krijgt stroom. Daarna ook nog contact gehad met onze dealer waarbij hij het advies gaf om ook de 2 glaszekeringen na te kijken. Oké ook gedaan, maar de zekeringen zijn goed. Kortom we komen er niet uit. Omdat er pas 2 jaar een nieuwe printplaat in zit willen wij dit niet in Spanje verder laten checken en besluiten daarom maar eerder naar huis te gaan. We blijven nog even hier bij onze vrienden. Wel heb ik met de dealer afgesproken dat, zodra wij naar Nederland komen, ik zal bellen zodat we eerst bij hem kunnen langsgaan.
Uiteindelijk hebben we op vrijdag de 16e een afspraak gemaakt met de dealer in Nederland. We kunnen terecht op 28 februari. We blijven nog een paar dagen bij onze vrienden en gaan dan rijden. Ook hebben we onze kinderen ingeseind dat we eerder naar Nederland komen. Nou dat vonden ze niet erg.
Na 1 week luieren starten we op donderdag de 21e de terugweg. Ons plan was om dwars door Spanje te rijden via Teruel en Zaragoza en dan naar de Franse kust. Maar helaas, de weerverwachting geeft aan dat het dit weekend daar gaat sneeuwen. Nou en als je dat kan vermijden dan doen we dat. Dus nu gaan we langs de oostkust van Spanje naar de Franse grens. We staan vandaag in L’ Aldea, een klein dorpje aan het begin van de Ebro Delta. Morgen de volgende etappe.
En die volgende etappe rijden we over de AP7 naar het noorden. Langs Tarragona en Barcelona richting Gerona. Het was een rustige tocht tot voorbij Tarragona toen het behoorlijk druk werd. En ja, de ring rond Barcelona is altijd hectisch. Veel verkeer, voor je gevoel van alle kanten, en als er dan ook nog eens weliswaar op de andere rijbaan een aanrijding is geweest met 2 vrachtwagens, ja, dan heb je toch als stilstaand en langzaam rijdend verkeer zomaar een vertraging. Gelukkig viel het mee.
We rijden tot La Jonquera waar we eerst gaan lunchen en besluiten dan door te rijden naar Sigean. Dat wordt de eerste stop in Frankrijk. We staan hier op een mix parking bij een school.
En weer kijken we op de diverse weerapps voor de volgende route. Eigenlijk willen we langs de westkust van Frankrijk terug. Echter de streek rondom Bordeaux en hoger geeft de eerstkomende dagen regenachtig weer en zelfs sneeuw op het centraal massief. We besluiten dan ook om de Route du Soleil te gaan volgen. We gaan dan oostelijk van het Centraal Massief, dus geen brug van Milau.
Het wordt een prima rit en slechts de laatste paar kilometers kregen we een klein beetje regen. De camperplek in Reventin-Vaugis was met 10 plekken helemaal bezet, maar ook de vorige keer dat wij hier hebben gestaan stonden er campers op de parking naast de camperplek. En dat wordt gedoogd.
En jawel, ook vandaag eerst tanken. In de buurt zit een Leclerc drive. Dus altijd goedkopere brandstof dan langs de snelweg. Dus eerst vol en daarna zoeken we weer de A7 richting Lyon. Het is vandaag zaterdag dus een stuk rustiger zonder al teveel vrachtauto’s. Het was wel druk met personenauto’s maar door Lyon heen met de bekende tunnel ging het zonder enige vertraging. Het vervolg verder over de tolweg langs Macon, waar een kleine botsing was geweest. De A7 is inmiddels A6 en vlak na Langres gingen we over de A5 richting Troyes. Onderweg zagen we veel terugkerend vakantieverkeer met een dakkoffer. Heel veel Nederlandse kentekens.
Vlak voor Troyes gaan we de snelweg af en rijden naar Bar sur Seine. Een klein dorpje aan de Seine.
En ook nu, zondag de 25e eerst tanken. Gerda koopt nog wat dingetjes bij de Intermaché en we kunnen weer. De A5 op richting Troyes, Dan via Reims en San Quentin naar Marcoing waar we bij Le Petit Port de camper neerzetten. En op maandag de 26e het laatste stukje Noord Frankrijk, snelweg Lille en dan via Gent naar Sas van Gent. Hier staan we 1 dag op de camperplaats langs het Kanaal van Terneuzen naar Gent. Mooi bootjes kijken, maar helaas wel veel regen vandaag.
En na regen komt inderdaad de zon. Dat rijdt in ieder geval een stuk prettiger. Vandaag gaan we richting de dealer. We gaan door de Westerscheldetunnel en langs Bergen op Zoom rijden we Brabant in. Op de A58 was een ongeluk gebeurd met een vrachtauto waardoor we ruim 20 minuten vertraging hadden.
Eerst naar de Wit in Schijndel waar we lunchen. We kopen daar 2 voetenbankjes en nieuwe oprijblokken en we vullen de voorraad toiletvloeistof weer aan. In de namiddag rijden we naar de dealer in Liempde
Woensdag de 28e om 9.00 uur stappen we bij de dealer binnen. Behalve de Alde geven we ook aan dat de afvoer van het fonteintje in het toilet verstopt zit. We hebben zelf geprobeerd dit op te lossen, echter hierbij is de sifon gesneuveld. We gaan naar de showroom, drinken daar koffie, maken wat kruiswoord- en doorloperpuzzels en om half twaalf kwam men ons vertellen dat e.e.a. gerepareerd was. Nieuwe printplaat in de Alde. Dat wordt hopelijk een garantiekwestie.
Voordat we wegreden uit Liempde zocht ik nog een carwash in de buurt en zo reden we naar een truckcar cleaning in Veghel. Het was druk, maar aansluiten in de rij en de camper werd eindelijk weer eens gewassen. Nou dat was wel hard nodig.
Aan het eind van de middag reden we terug naar Hellevoetsluis
De totale trip naar het zuiden is wat anders verlopen dan gedacht. We hebben genoten van het mooie weer en de inmiddels voor ons bekende omgeving van Spanje. Dit was immers al onze 9e overwintertrip.
We hebben totaal 6.753 camperkilometers en 605 fietskilometers gereden.
